Abydos

The Little Boys Heavy Mental Shadow Opera

Info
Uitgekomen in: 2004
Label: Insideout
Website: www.vandenplas.de
Tracklist
The Inhabitants Of His Diary (01:12)
You Broke The Sun (05:39)
Silence (06:55)
Far Away From Heaven (05:32)
Coppermoon (The Other Side) (05:09)
Hyperion Sunset (04:46)
God's Driftwood (06:10)
Radio Earth (05:38)
Abydos (07:25)
Green's Guidance For A Strategy Adventure Game (01:17)
Wildflowersky (08:28)
A Boy Named Fly (12:03)
Stefan Glass: gitaar, toetsen
Michael Krauss: gitaar, toetsen
Andy Kuntz: zang
Andreas Lill: drums
The Little Boy's Heavy Mental Shadow Opera About The Inhabitans Of His Diary (2004)

Ooit heb ik me laten overhalen om naar de musical ‘Het Spook Van De Opera’ te gaan. Ik wilde geen spelbreker zijn tijdens ons afdelingsuitje en ben dus meegegaan naar Scheveningen. Deze musical was toch het toppunt in de Nederlandse musicalgeschiedenis. Een waar spektakel, werd mij beloofd. Het enige waar ik nog wel eens zwetend van wakker word, is de dame die afgrijselijk hoog aan het ‘zingen’ was. Ik was met plezier een paar jaar achter de tralies verdwenen om die stem voor eens en altijd het zwijgen op te leggen. Ook van het spektakel heb ik niet echt wakker gelegen. Sindsdien heb ik een uitgesproken hekel aan musicals.

Het eerste soloalbum van Vanden Plas zanger Andy Kuntz is een mix van musical en de progressieve rock zoals hij die al vele jaren met Vanden Plas maakt. Kuntz is naast zijn werk bij Vanden Plas ook actief in musicals. Hij heeft in het (recente) verleden al rollen gespeeld in bijvoorbeeld Jesus Christ Superstar, Rocky Horror Show en Evita. De combinatie van musical en progressieve rock was dus niet meer dan een logische.

Vanden Plas behoort echter tot mijn favoriete bands en met de nodige scepsis laat ik dus het zilveren schijfje zijn rondjes draaien. Echter vanaf het eerste moment ben ik in de ban van de bewoners van Andy Kuntz’ dagboek. Het album heeft als titel namelijk “The Little Boy’s Heavy Mental Shadow Opera About The Inhabitants Of His Diary” en bevat licht autobiografische stukken.

De cd opent met een kort en vrij druk instrumentaal stuk dat even plotseling ophoudt als het begonnen is. You Broke The Sun is gelijk één van de vele hoogtepunten van het album. Een heerlijk rustig begin met de warme stem van Kuntz. Naar mate het nummer vordert worden er orkest en zo nu en dan koor toegevoegd. Een kruising tussen Dream Theater en Savatage en een aanrader voor de liefhebbers van bombast. Lekker afwisselend is het opvolgende Silence. Zware slaggitaarpartijen, korte gitaarpiepjes, rustige pianogedeelten, heftige gitaarsolo’s. Werkelijk alles wordt uit de kast getrokken en subliem op elkaar afgestemd. Een maatpak, je reinste haute couture.

Een oase van rust is Far Away From Heaven. Subtiel toetsenspel en gevoelig gitaarspel openen dit nummer dat weer mooi uitgebouwd wordt. Een lekker orkestraal fundament inclusief blazersectie ondersteunen de geweldige stem van Kuntz. Want niet alleen de muziek is puik, maar ook Andy Kuntz levert een topprestatie. Met het stevige Coppermoon (The Other Side) ontstaat een mooie wisselwerking tussen de stevige en wat rustiger nummers. Dit nummer met zijn fluitende toetsen- en gitaarsolo vormt de ideale opmaat voor Hyperion Sunset. Industriële invloeden en vervormde zang maken dit nummer tot één van de meest progressieve op dit schijfje.

Beide gitaristen, Stefan Glass en Michael Krauss, mogen zich in God’s Driftwood uitleven met pakkende slaggitaarpartijen en enerverende gitaarsolo’s. Het opvolgende Radio Earth zou zich mogelijk kunnen verheugen in de aandacht van de radiomakers. Dit nummer heeft hitpotentie en dan niet zo’n hedendaagse niemendalletje, maar een serieus luisternummer dat toch de pan uitswingt.

Het titelnummer kent een a capella begin waarna de dreiging het nummer binnensluipt door het gebruik van pauken. Die dreiging wordt weer subtiel afgewisseld met rustige gedeelten waar misschien nog wel meer dreiging vanuit gaat. Je voelt dat de spanning wordt opgebouwd. Om het geheel nog meer kracht bij te zetten, doet het orkest ook weer een duit in het zakje. Waarlijk super.

Het korte Green’s Guidance For A Stategy Adventure Game roept herinneringen op aan “Joe’s Garage” van Frank Zappa, maar dan alleen vanwege het gebruik van de vervormde stem. Meer is dit nummer dan ook niet, maar het gaat geruisloos over in Wildflowersky. Een nummer met de meeste Dream Theater-invloeden. Luister maar eens naar het gitaarwerk en het toetsenspel.

Het laatste nummer van de cd, A Boy Named Fly, is met recht de grote finale. Wat een nummer, startend met een klassiek intro, die geweldige stem van Andy Kuntz over de warme golven piano. Het volgende moment heerlijk hakkende gitaren en Vanden Plas maatje Andreas Lill drumt het geheel vloeiend naar de volgende wending. Let met name op het akoestische middelste gedeelte van het nummer. Ogen dicht en intens genieten.

Ik ben om en hoop stiekem dat “Abydos” op de planken van een theater zal worden opgevoerd. Ik lig voor de deur om een kaartje te bemachtigen, want dit is de beste progressieve musical van de laatste decennia. Ik hoop dat Andy Kuntz in de toekomst nog meer van dergelijke hersenspinsels op de mensheid loslaat. Verplichte aanschaf!

Rob van Oosten

Send this to a friend