Low Budget Orchestra

The Second Best

Info
Uitgekomen in: 2008
Land van herkomst: Finland
Label: Eigen Beheer
Website: Low Budget Orchestra
MySpace: -
Tracklist
Take on the world (5:49)
Settle for the second (3:52)
Emperor's new clothes (4:36)
Nothing will be the same (5:45)
Stalemate (4:50)
Rather than words (4:45)
Juliet's waiting (5:03)
Dream another (5:36)
Mikko Muranen: alle instrumenten
The Second Best (2008)
Extraordinary (2006)

Niks dure opnamekosten, studio’s of andere opsmuk. De Fin Mikko Muranen doet het zoals zoveel muzikanten die tegenwoordig trachten een cd’tje te maken. Lekker alles zelf doen op je eigen computer in je eigen huisstudio. Dat vormt het uitgangspunt van zijn Low Budget Orchestra, de naam waaronder Muranen in de afgelopen twee jaar zijn tweede album maakte, toepasselijk getiteld “The second Best”. De naam van het project heeft overigens niets te maken met de bijna gelijknamige Frank Zappa-compositie, maar dat mag de nieuwsgierigheid van de kunsten van deze Fin natuurlijk niet temperen.

Want wat Mikko laat horen, is zeker prog van de categorie ‘leuk’ en ‘lekker wegluisterend’. Instrumentale stevige, door drumcomputers gedomineerde tracks, fraai ingevuld met diverse gitaarpartijen (zware ritmische riffs, maar ook mooi uitgebalanceerde solo’s). En over dominantie gesproken, het aantal synthesizers is zeker niet op één hand te tellen. Elk stuk zit vol met laag over laag elektronische klanken, die toch wat gaan vervelen na een nummertje of vijf. Weer hetzelfde geluidje, speeltje en muzikale knipoogje. Daarbij komt dat het album als geheel een veel te beperkte afwisseling in zich heeft. De acht tracks volgen elkaar te snel op, hebben geen duidelijk rustpunt of sfeeromslag en – minstens zo belangrijk – pakken niet op dusdanige wijze dat je na een uur kan opmerken dat iets is blijven hangen. Wat mij betreft had Muranen compositorisch gezien wel iets creatiever mogen zijn. Of moet hij op dat punt niet worden overschat? Eerlijk gezegd zijn de eerste twee tracks Take On The World en Settle For The Second de beste van de plaat; in die tien minuten hoor je misschien wel meer dan dat je in het volgende half uur daar aan toe kunt voegen. Jammer, want er worden tegenwoordig genoeg eigen beheer en low budget producten gemaakt die wel langer beklijven, omdat het songmateriaal een stuk sterker is.

Laat Mikko de volgende keer wat kritischer naar zijn muziek kijken en wellicht kan het derde album dan “The Third Best” worden genoemd.

Wouter Bessels

Send this to a friend