Norlander, ErikDVD

Naast de dvd “The Galactic Collective Definitive Edition” (met live video-opnames in de studio) en het album “The Galactic Collective” (alleen audio) heeft Erik Norlander ook een dvd uitgebracht met een integrale live-uitvoering van zijn instrumentale geesteskindje. Er zullen ongetwijfeld critici zijn die deze overdaad beschouwen als het uitmelken van een format en de fans. Die fans zullen er ongetwijfeld geen genoeg van krijgen. Voor hen is het vele uren smullen van geluid en beeld die Norlander en band ze met deze uitgaven voorschotelen.

Op 21 mei 2011 smaakte Erik Norlander het genoegen om voor de derde keer op te treden tijdens het Rites of Spring festival in Gettysburg, Verenigde Staten. In de progmond wordt dit festival ook wel RosFest genoemd. Deze keer stond hij daar met zijn Gallactic Collective. Een collectief dat verder bestaat uit Freddy DeMarco op gitaar, Nick LePar op drums, Mark Matthews op basgitaar en Lana Lane op zang. Voor deze gelegenheid was voor het samen met ‘La Lane’ uitvoeren van de achtergrondzang Debrissa McKinney op stembanden aan de formatie toegevoegd.

Aan het optreden gaat een mooie en uitvoerige inleiding vooraf door Michelle Moog-Koussa, de jongste dochter van Bob Moog. Zij vertelt daarin onder andere wat haar vader met het ontwerpen van synthesizers beoogde en wat de rol van Erik Norlander is in het gebruik en ontwikkeling van de Moog synthesizers.

Beeld

Zoals haast gebruikelijk geeft Norlander bij elk nummer een inleiding. Dat doet hij rustig en duidelijk sprekend en vaak voorzien van de nodige humor. De inleiding van Trantor Station is daarvan een goed voorbeeld. De uit zes modules bestaande Moog synthesizer ‘The Wall Of Doom’ is daarbij onderwerp van zijn monoloog. Doorgaans heb ik het niet op lange inleidingen, maar de wijze waarop Norlander dit doet heeft een meerwaarde. Overigens zijn deze inleidingen apart geïndexeerd waardoor je ze desgewenst kunt overslaan.

Wanneer je – zoals ik – deze dvd bekijkt nadat je de dvd “The Galactic Collective Definitive Edition” hebt bekeken, valt je een aantal dingen op. Het is niet eerlijk om de dvd’s met elkaar te vergelijken. De opnames daarvan vonden immers onder totaal verschillende omstandigheden plaats. De overzichtsbeelden van band en podium op deze dvd zijn aan de donkere kant, hetgeen te maken kan hebben met de minder goede belichting. Gelukkig zijn de beelden van de individuele muzikanten qua belichting een stuk beter. Beelden in kleur en zwart-wit worden met elkaar afgewisseld. De wisseling van beelden is rustig en volledig in harmonie met het geluid. Je krijgt dus de muzikant in beeld wanneer hij soleert.

Over het algemeen is gebruik gemaakt van vaste camera’s die op verschillende posities zijn opgesteld. Zo staat er een vaste camera schuin achter Norlander. Helaas geeft deze slechts zicht op een deel van het toetsenarsenaal en voor de helft op de befaamde Alesis Andromeda A6. Het zou de kwaliteit ten goede gekomen zijn wanneer er een camera was geplaatst die zicht zou geven op alle toetseninstrumenten. Met de spaarzaam gebruikte mobiele camera’s is voornamelijk gitarist Freddy DeMarco in beeld gebracht. In enkele gevallen gebeurt dat niet echt vloeiend.

Verder zijn niet alle beelden even scherp. De beelden van de zangeressen Lana Lane en Debrissa McKinney zijn grover van korrel dan de andere beelden. Het is allemaal niet storend en het zal een gevolg zijn van de omstandigheden. Het zal de ervaren dvd-kijker echter ongetwijfeld opvallen.

Geluid

Het geluid op deze dvd is echter dik voor elkaar. Zowel de 2.0 als de 5.1 surround versie klinkt subliem. Hoge en lage tonen klinken goed door. Een uitzondering is het geluid van de Moog Voyager in het nummer Trantor Station. Op een voor mij onverklaarbare reden is het geluid van de in dit nummer leidende synthesizer teveel naar de achtergrond gemixt. Het blijkt gelukkig een incident. Voor het overige openbaart zich het muzikale vakmanschap van de mannen ook live op het podium. Het is duidelijk dat we hier te maken hebben met uitstekende muzikanten die vaker op een podium staan. Er wordt door iedereen ook functioneel gespeeld. Geen overdreven showposes en fratsen die alleen maar afleiden van de muziek.

Hoogtepunt van het concert en deze dvd is het meer dan twintig minuten durende The Dark Water. Iedereen krijgt hier ruim de gelegenheid zijn kwaliteiten te tonen. Ondanks dat dit nummer bol staat van toetsenwerk is het geen solotrip van Norlander geworden. Vooral het heerlijk volle en pompende geluid van de basgitaar van de geconcentreerd spelende Matthews is een genot voor het oor. Helemaal interessant wordt het wanneer DeMarco zijn snaren bewerkt met een strijkstok terwijl Norlander de meest vreemde geluidseffecten uit zijn toetsenborden tovert. Dit wordt allemaal afwisselend in beeld gebracht. Als een vorst achter op het vrij krappe podium trommelt Nick LePar het geheel fabuleus en ogenschijnlijk ontspannen aan elkaar.

Naast dat uiteraard “The Galactic Collective” de hoofdmoot van het optreden vormt, worden uitstapjes gemaakt naar enkele nummers van Lana Lane. Zo wordt in Sky Full Of Stars het nummer Capture The Sun van het album “Red Planet Boulevard” verwerkt. Het is ongetwijfeld bedoeld om haar een meer dan bescheiden achtergrondrol in het optreden te geven. Hetzelfde geldt voor de volledige Into The Sunset Suite uit het oeuvre van Erik Norlander. Het geeft ook meer afwisseling in het vrijwel volledig instrumentale optreden.

Als extra is aan deze dvd een versie toegevoegd van Garden Of The Moon, live gespeeld in Cleveland. De belichting is hier een stuk beter en het werk met enkele mobiele camera’s mag zelfs spectaculair worden genoemd.

Naast de dvd krijg je over twee cd’s verdeeld het volledige concert in audio, inclusief Garden Of The Moon live in Cleveland waar cd 2 mee begint. Bij de meeste nummers zijn de inleidingen van Norlander weggelaten. Een boekje met zestien pagina’s completeert deze uitgave. Je treft daar in aan een drie pagina’s tellende stuk over toetsen en ‘The Wall Of Doom’ geschreven door dr. August Worley. Deze techneut van Moog is onder meer de ontwerper van de Moog Voyager. Songteksten, foto’s en de gebruikelijke ‘notes from the producer’s desk’ door Erik Norlander completeren het boekje van deze mooie uitgave, die samen met de dvd “The Galactic Collective Definitive Edition” een mooi document vormen.

Hans Ravensbergen