Advent

Cantus Firmus

Info
Uitgekomen in: 2006
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Eigen beheer 
Website: www.adventmusic.net
Tracklist
GK Contramundum (2:00)
Awaiting The Call (5:10)
Parenting Parents (6:45)
Utter Once Her Name (5:30)
Remembering When (4:00)
Ramblin' Sailor (18:14)
Your Healing Hand (8:18)
Firmus Finale (4:40)
Bonus tracks:
Rear View Mirror (3:34)
Alison Waits [A Ghost Story] (10:40)
Alan Benjamin: gitaar, bas, stick, mandoline, viool, blokfluit
Henry Ptak: toetsen, zang, achtergrondzang, percussie
Mark Ptak: toetsen, achtergrondzang, percussie
Drew Siciliano: drums

Met medewerking van:

Shunji Saegusa: bas op Ramblin' Sailor
Ken Serio: drums op Alison Waits (A Ghost Story)
Cantus Firmus (2006)
Advent (1997)

Het titelloze debuut van Advent verscheen alweer in 1997. “Cantus Firmus” is het langverwachte tweede album van de Amerikanen. Gezien de warme en sfeervolle uitstraling die de plaat heeft zou je zweren dat de band uit Engeland komt, maar de heren Alan Benjamin, Henry Ptak, Mark Ptak en Drew Siciliano komen toch echt uit de States, New Jersey om precies te zijn.

Het totaalgeluid is nogal zacht, hetgeen aanzienlijk bijdraagt aan de intimiteit van de muziek. Een broeierige ambiance omvat de vele invloeden die de veelzijdige muzikanten hebben gemaakt tot wat ze zijn. Evenals op het debuut heeft het eigenzinnige Gentle Giant voor de meeste inspiratie gezorgd. Fans van die band hoeven echter niet te vrezen. Advent is verre van een kloon en bestaat dan ook uit vier integere muzikanten die lekker hun eigen koers varen. “Cantus Firmus” is net als het werk van Gentle Giant tamelijk complex, niet al te ontoegankelijk en voorzien van briljant uitgevoerde composities met exquise melodieën en prachtige harmonieën. Advent weet eveneens treffend balans te houden tussen licht en donker door op de juiste momenten de dynamiek met bijvoorbeeld de elektrische gitaar omhoog te gooien. De zang bij Advent lijkt bijzonder veel op die bij Gentle Giant, maar de vocale verrichtingen van de gebroeders Ptak maken Advent toch tot een verhaal apart. Beiden zijn namelijk hevig geïnspireerd door zogenaamde ‘churchmotets’ (meerstemmig godsdienstige zangstukken) en zingen dan ook in een kerkkoor. Nu zul je op “Cantus Firmus” geen koor aantreffen maar met hun aangename stemmen weten de twee een pastorale gloed in de nummers aan te brengen. Dat klinkt allemaal vrij serieus en plechtig, maar als je de eerste twee a capella minuten van de plaat achter de kiezen hebt, kun je dit beter op z’n waarde schatten. Met deze opener wordt je gezicht overigens meteen in de Gentle Giant-plooi getrokken.

Awaiting The Call is een enigszins op jazzrock geschoeid instrumentaal stuk met heerlijk Hackett-achtig gitaarspel, fraaie toetsenthema’s en een intense ritmesectie. Dit is een beetje een vreemde eend in de bijt, daar het is geschreven door toetsenist Mark Ptak en niet door zijn eveneens toetsenspelende broer Henry die verantwoordelijk is voor het leeuwendeel van de composities. Persoonlijk vind ik deze Enid-achtige track behoren tot de hoogste hoogtepunten van de cd. Ik zeg bewust ‘van de cd’ want het reguliere “Cantus Firmus” album, dat uit acht nummers bestaat, wordt aangevuld met twee bonustracks waarvan Alison Waits (A Ghost Story) ook werkelijk magnifiek is. Deze is net als die andere bonustrack, Rear View Mirror, nogal Genesis-achtig maar hé: ‘we know what we like’. Beide zijn 24 sporen opnames van nummers van het debuutalbum. Ze hebben dan ook geprofiteerd van het voortschrijden der techniek. Maar goed, laten we teruggaan naar het feitelijke album.

In Parenting Parents zorgen onder andere klassieke gitaar, zweverige toetsen, vooral veel Mellotron en wat brave zang voor een kalme sfeer die kenmerkend is voor vele passages van Advent. Utter Once Her Name is er ook mee bezwangerd en in het melodische Remembering When zorgt de tintelende elektrische gitaar van Alan Benjamin voor berusting. Het hele album tot dan toe heeft iets heimelijks of er iets enorms staat te gebeuren en jawel hoor… daar is de uitmuntende epic Ramblin’ Sailor.

Gedurende achttien minuten komen de vele inspiratiebronnen van de heren dubbel en dwars tot uiting. Behalve Gentle Giant en Steve Hackett zijn daar Procol Harum en Jethro Tull. Dat laatste uiteraard heeft ertoe geresulteerd dat er een folky zweem over Ramblin’ Sailor hangt. Ook mist de fascinatie voor de Engelse en Italiaanse renaissance zijn uitwerking hier niet evenals dat tal van klassieke componisten als Bach en Bartok er in doorklinken. Ook is er zelfs een passage met zeemansgezang. In het nummer wordt de basgitaar trouwens gehanteerd door een gast: Shunji Saegusa van de Japanse band Kenso. Hij weet de boel met verve bijeen te houden. Enfin, verder ga ik niet op dit nummer in. Het is te mooi om met mijn woorden vuil te maken. Van mij krijgt Ramblin Sailor in elk geval de nominatie voor epic van de eeuw. Voordat je enigszins bent bijgekomen van deze mega-track zal je bemerken dat Your Healing Hand al enkele minuten bezig is. Het is min of meer onbegrijpelijk dat zulke bekwame componisten met zo’n langdradig stuk aan zijn gekomen. Albumafsluiter Firmus Finale is met zijn dynamische klanken een orkestrale toef waar velen ten volle van zullen genieten. Het instrumentale feestje dankt zijn euforische uitstraling vooral aan de magnifieke majestueusiteit van de brassgeluiden die in de lijn liggen van ELP.

M’n kop eraf wil “Cantus Firmus” niet aanslaan bij liefhebbers van voornoemde groepen. Misschien is het overbodig te zeggen, maar Advent is een origineel stelletje briljantelingen.

Dick van der Heijde

Send this to a friend