CambrianAlbum

Het geologische tijdvak Cambrium (circa 545 miljoen jaar geleden) is de vroegste periode in de era Paleozoïcum. Het Cambrium is het oudste systeem waarin op grote schaal grote, goed herkenbare meercellige fossielen worden gevonden.

Volgens de heren Kremers en Nijssen heeft in de vergelijkbare Cambrian periode de belangrijkste evolutionaire explosie in de geschiedenis van de muziek plaatsgevonden en markeert een ingrijpende verandering in de muziek. Daarvoor was alle muziek klein en eenvoudig met simpele structuren. Volgens Leij en Mols is door de opkomst van de Cambrian periode de muziek complex en meerlaags geworden. Rooijakkers voegt hieraan toe dat onderzoek heeft uitgewezen dat dit met name het gevolg is van een combinatie van melodische song writing en agressieve riffs.

Bovenstaand is vrij vertaald de biografie van de band Cambrian. Cambrian is een progressieve metal band uit Eindhoven – opgericht in augustus 2013 – die in november 2017 het debuutalbum “Point Of Origin” heeft uitgebracht. Bovenstaande biografie geeft goed aan wat we kunnen verwachten van de muziek van Cambrian. Complexe, meerlaagse composities, met heftige uithalen, agressieve riffs, stevige drumpartijen, intrigerende toetsen en plotselinge tempowisselingen. De nummers zijn van epische lengte, vier van de zes nummers klokken boven de negen minuten. Hun inspiratie halen ze vooral bij Dream Theater en Opeth, maar ook invloeden van Meshuggah en Between The Buried And Me zijn duidelijk aanwezig. Daarnaast is het ruwe, rebelse en absurde geluid van de punk muziek hoorbaar. Meer informatie over de band in het mini-interview met de band.

Stone Cold begint het album op een haast Monty Python achtige wijze, verhalend met een ruwe stem- en piano-ondersteuning, het nummer bouwt op in spanning en tensie om over te gaan in een oorverdovend trash metal nummer met opzwepende gitaarriffs, grunts, screams en hoog tempo toetsengeluid. Vervolgens slaat het nummer om met een scherp bombastische sound en emotionele, melodische zang. De band noemt ook de invloeden van Gentle Giant en Jethro Tull, die hier ook duidelijk aanwezig zijn. De klarinet draagt hier natuurlijk ook aan bij. De verschillende tempo, toon en structuur wisselingen zijn veelvuldig aan de orde en geven dit bijna tien minuten durende nummer een voortdurend ander gezicht.

To Ashes start met een toetsenpartij die een typische Dream Theater touch heeft en al snel omslaat naar een stevige gitaarsolo en heftige zangpassages. Op dit nummer horen we naast Freek Rooijakkers ook Fenneke Pommer die de vrouwelijke tegenpool vormt op dit nummer. Secret Place vangt weer aan met toetsen, gevolgd door gitaarriffs, een stevige bas en zware drums. Het nummer kent meerdere rustige, gevoelige passages en dan weer snoeiharde stukken. Deze tempowisselingen en complexe structuren zijn duidelijk het handelsmerk van Cambrian. White is met zijn 11:47 minuten het langste nummer van het album en is vooral een gevoelig, melodieus nummer dat hier en daar de ballad van het album lijkt, ware het niet dat ook hier scherpe en plotselinge tempowisseling het nummer versnellen en een heavy aanblik geven. De plotselinge uitbarstingen, vreemde geluidseffecten, stevige gitaarriffs, heftige screams afgewisseld met gevoelige cleane zang maken van dit nummer iets speciaals. Breathe sluit op uiterst gevoelig wijze het album af. Een simpel drie minuten durend slaapliedje.

Cambrian is een jonge band die de progressieve metal tot een kunstvorm heeft verheven. Hun muzikale voorkeur voor complexe en meerlaagse structuren hebben ze goed verwerkt in hun epische composities. Minpuntje is de productie van het album dat met een klein budget is gerealiseerd. Een budget dat ze overigens via een pre-order campagne in eigen beheer hebben bekostigd. Maar het enthousiasme van de band, de beheersing van de instrumenten en de kwaliteit van de composities maakt dit helemaal goed. Een aanbeveling voor liefhebbers van progmetal, met complexe en meerlaagse composities. Oftewel, welkom in het Cambrianse tijdperk!

Mario van Os