DyscordiaAlbum

Soms weet je bij de eerste tonen van een cd al dat je iets goeds aan het beluisteren bent. Als een album vervolgens bij elke draaibeurt groeit en het zo maar tot de jaarlijst van ondertekenende schopt , mag je het werkstuk geslaagd noemen. Extra leuk is het dan te constateren dat deze band van onze zuiderburen afkomt, want deze band is ontstaan in Kortrijk, België.

Dyscordia is een band die gebouwd is uit de overblijfselen van andere hardrock en metal bands. Wellicht voor de lezers van Progwereld niet bijzonder herkenbaar, maar de vorige broodheren van de bandleden zijn Artrach, Gwyllion, Skeptical Mood en Impedigon. De band is ambitieus en heeft behoorlijke producenten ingehuurd om de plaat goed te laten klinken. Ik bedoel maar, metal producenten Jens Bogren  en Tony Lindgren (beide onder andere Opeth, Katatonia) zijn toch behoorlijke namen, zelfs in de progwereld.

Die eerste tonen van het album waar ik het in de eerste alinea over sprak, zijn overigens wel wat verraderlijk. Want zowel de eerste als de laatste minuten van de cd zijn lieflijke klanken van een mysterieuze speeldoos, maar alles wat daar tussen ligt, is van het kaliber serieuze hak- en beukwerk. De band schotelt ons snelle en vooral melodieuze power metal voor, waar de zang evenwichtig verdeeld wordt over cleane zang en grunts. De cleane zang wordt met veel variatie gebracht en de grunts zijn meer dan prima. De composities zijn vooral gitaargedreven en door de combinatie met de variërende zang word je nergens verveeld. De gitaarsolo’s van lead gitarist Guy Commeene staan in dienst van de muziek, maar zijn vooral bij nadere beluistering van de cd heel erg goed en zuiver. Er staat een paar echte pareltjes op het album, zoals het titelnummer Twin Symbiosis, maar ook het wat meer proggy My Devotion en het ferme From Sight To Black. Zwakke broeders zijn niet echt te vinden op de cd, hoewel iets meer variatie het album helemaal perfect had gemaakt.

Ik zojuist het in het verleden in recensies al eens vaker gezegd, als een cd met moeite uit je cd speler komt, is dat een goed signaal. Dyscordia heeft een prettig album afgeleverd waarin de stevige gitaarrock een prominente plaats inneemt. De combinatie van cleane zang en vakkundige grunts maakt deze cd tot een verkoopverplichting voor de fans melodieuze gitaarrock, maar ook voor de liefhebbers van Iron Maiden, Children Of Bodom en Blind Guardian .

Ruard Veltmaat

Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder