EffloresceAlbum

In januari 2012 wordt in Duitsland een nieuw progressief label opgericht. Dit terwijl de bestaande maatschappijen het erg moeilijk hebben met een dalende verkoop van cd’s. Michael Schetter, wellicht beter bekend als Michael Pruchnicki, bassist bij Relocator, richt zijn Generation Prog  Records op. Naast zijn eigen band is Effloresce de eerste band die tekent bij dit label en in februari 2012 als eerste een album via dit label uitbrengt.

Effloresce is een progressieve death metalband, die zijn roots duidelijk heeft liggen bij de Zweedse band Opeth. Maar ook de invloeden van de band Oceansize, naar wiens debuutalbum de naam van deze band is vernoemd, zijn duidelijk aanwezig. Effloresce maakt een progressieve mix van melodische death metal en complexe psychedelische post-metal. Voeg aan deze muziekstijl het mixing en mastering expert Dan Swanö toe, die onder andere ook verantwoordelijk was voor het debuutalbum “Orchid” van Opeth, en dan heb je een indruk wat je kunt verwachten van dit album.

Het meest opvallende aan de band is wel zangeres Nicki Weber. Met haar statige verschijning heeft ze iets gothics over haar. Maar haar stem heeft veel meer. Van een zacht helder stemgeluid tot beestachtige death metal growls. Een vrouw die enerzijds zo zuiver en helder kan zingen en tegelijkertijd zo’n krachtige ruwe grunts kan maken, is uniek. Op het nummer Spectre Pt. 1: Zorya´s Dawn horen we deze gruntstem van Weber voor het eerst. Het nummer begint met een paar gitaarsolo’s die worden ondersteund met stevig drumwerk. Na een paar rustigere riffs waar de invloeden van Opeth duidelijk in doorklinken, begint Weber met een zuivere zangstem aan dit nummer. Na de eerst coupleten gezongen te hebben volgt een kort instrumentaal stuk, later ondersteund door een zacht hummende zang. Dit deel doet weer erg denken aan Dream Theater. Daarna slaat de stem van Weber over in een gruntachtige vrouwenstem. Naast het indrukwekkende sprectrum van haar zangkunsten, heeft ze ook nog voldoende lucht om een aardig partijtje op de fluit te spelen. Op de ballad Swimming Through Deserts laat Nicki Weber horen dat ze ook melodisch erg goed haar stem kan gebruiken. Erg opvallend op deze ballad zijn verder ook de gitaarsolo’s van Tim Ivanic.

Het album kent meerdere verrassingen. Zo hebben we daar het net geen drie minuten durende instrumentale nummer Undercoat. De Mellotron overheerst op dit nummer, maar wordt schitterend ondersteund door een meeslepende gitaar. Aan de andere kant van het spectrum is daar het snoeiharde Pavement Canvas. Het meest opvallende nummer is toch het epic nummer Shuteye Wanderer. Met ruim 16 minuten weet dit nummer door zijn tempowisseling, stevige gitaargeluid en melodieuze toetsen continu te boeien. Het kent echte heavy metal stukken, maar ook liefelijke ambient structuren, halverwege onderbroken door een prachtige fluitsolo van Weber. Maar ook het totale spectrum van Weber’s stem komt wederom aan bod. Een klassieker die het nummer Blackwater Park als voorbeeld heeft maar ook weet te evenaren. Niet door het te kopieëren, maar door er een eigen geluid aan toe te voegen. De mixing expert Dan Swanö, die ook voor Opeth meerdere malen aan het werk is geweest, is hier natuurlijk mede debet aan.

In 2009 heeft Effloresce een eerste drie nummers tellende ep uitgebracht in eigen beheer. Met “Coma Ghosts” heeft Effloresce zijn eerste volledige album uitgebracht. Het is niet vaak dat ik zo enthousiast wordt van een debuutalbum. Maar Effloresce is er in geslaagd om een zeer goed debuut neer te zetten. Voor progmetal fans, die niet vies zijn van een stevig grunt maar ook uit hun dak kunnen gaan van een melodieus tussendoortje, is dit album zeker aan te bevelen.

Mario van Os

Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder