End Of The DreamAlbum

Op 1 april was ik bij de perspresentatie van het tweede album van de Bossche band End Of The Dream en ik was direct diep onder de indruk over de kwaliteit van het album. In samenwerking met Joost van den Broek – die hier en daar ook wat toetsenwerk voor zijn rekening neemt – is dit album wederom in de Sandline Recording Facilities opgenomen. De progressie in muziek en productie is duidelijk waarneembaar.

Met een zware drumpartij opent Pim Geraets het album. Het openingsnummer Until You Break knalt meteen uit je speakers en pakt je meteen. Mickey Huijsmans start enigszins ingetogen, maar laat al gauw horen dat ze een veelzijdige stem heeft met een enorm bereik. Het nummer ligt lekker in het gehoor en heeft een pakkend refrein. Daarnaast horen we ook een heerlijke gitaarsolo door Armen Shamelian, die met name verantwoordelijk is voor alle muziek en teksten. Van dit nummer is een video uitgebracht en kan daarmee een groot publiek bereiken.

Who Do You Think You Are vervolgt het album in een ras tempo en wederom valt de uiterst prettige stem van Huijsmans op, die ook de hogere regionen met gemak weet te bereiken. Erase Me start weer met een opvallende drumpartij. Deze keer niet te zwaar aangezet, maar uiterst beheerst waarbij het tezamen met de toetsen en samples een heerlijk dromerig sfeertje creëert. De baspartijen van Tim van den Hooven geven het nummer een heerlijke onderlaag. Het nummer bouwt verder schitterend op en het elektronische toetsenstuk, aangevuld met gitaar, bas en drums, is subliem.

Wakeless is een bekende voor degenen die afgelopen jaar het FemMe festival hebben bezocht. Het nummer is emotioneel, met een gevoelige start en een ontroerde Huijsmans. Maar ook de instrumenten krijgen in dit ruim zes minuten durende nummer voldoende ruimte om zich te presenteren. Armen Shamelian laat weer één van zijn prachtige gitaarsolo’s horen, maar ook de overige gitaarpartijen van Robin van Ekeren en de basgitaar en drums zijn goed vertegenwoordigd.

De afwisseling en verschillen in de nummers is goed verdeeld over het album. Stevige metal nummers worden afgewisseld met rustigere en emotionelere nummers. I Am Nothing is een duidelijk rustiger nummer dat start met akoestische gitaar en percussie. De zang van Huijsmans is helder en zuiver en goed gebalanceerd in de muziek. De melancholische sfeer wordt heel lang vastgehouden tot het nummer aan het eind explodeert. From Your Sky kent een meer complexere sound, waarbij binnen het nummer de langzamere en heftigere stukken goed worden afgewisseld. In dit nummer horen we ook meerdere invloeden van de bands die End Of The Dream zeker hebben beïnvloed. Ik hoor Epica en Nightwish riffs langskomen en hier en daar een Evanescence of Delain tune. Maar het is toch vooral het eigen End Of The Dream geluid dat de band in zijn vierjarige bestaan heeft weten te creëren.

Your Poison is waarschijnlijk het meest progressieve nummer op het album. Het begin doet duidelijk aan Dream Theater denken, een complexe opening met meerdere structuren, toetsen die goed tot hun recht komen, heerlijke uitbarstingen en rustige momenten. Het nummer wisselt heel snel af in diverse stijlen, op het ene moment horen we bijna een klassieke piano recital en het volgende moment een denderde heavy metal uitbarsting.

Het album sluit op een eerbiedwaardige wijze af met The Light. In eerste instantie een straight forward nummer, waarbij Micky Huijsmans wederom een hoofdrol vervult. Maar halverwege horen we Armen Shamelian op een Grand Piano een Chopin prelude spelen. Het geluid wordt langzaam ook meer vervormd, krakend alsof je via een oude grammofoon of transistor radiootje aan het luisteren bent. Een originele wijze om het album af te sluiten.

Na de luistersessie op 1 april was ik na één luisterbeurt al onder de indruk van de professionaliteit van het album en het unieke geluid dat End Of The Dream heeft weten te creëren. Na een aantal extra luisterbeurten van het album kan ik alleen maar concluderen dat het album verrassend goed is. Met het debuut “All I Am” tipte ik deze band al als de nieuwe Nederlandse symfonische metal sensatie en met “Until You Break” maken ze deze belofte meer dan waar.

Mario van Os