Norlander, ErikAlbum

Hoewel livealbums vooral leuk zijn vanwege een mogelijk alternatieve uitvoering van bestaand werk zijn er nog twee redenen te noemen die dergelijke releases rechtvaardigen. Ten eerste biedt de setlist doorgaans een overzicht van de favoriete tracks van zowel band als publiek, waardoor je (voor zover dat nodig is) een goede indruk krijgt van het oeuvre. Ten tweede is de uitvoering live net even wat rauwer en dynamischer dan in de studio, wat door de decennia heen menig song naar een hoger niveau heeft getild. En uiteraard is deze inleiding volledig van toepassing op “Stars Rain Down”, het livealbum uit 2004 dat verslag doet van het mooiste wat de Europese optredens van Norlander over een periode van drie jaar gebracht heeft.

Natuurlijk weet Norlander zich ook live verzekerd van klinkende namen. Zo doet een van de betere rockzangers Kelly Keeling (naast Erik Norlander onder andere Michael Schenker Group) een heerlijk rauwe duit in het zakje. De tussen metal en classic rock opererende openingssongs Rome Is Burning en Beware The Vampires zouden zonder Keeling niet dezelfde impact hebben en het is welhaast ondenkbaar dat iemand anders dan hij de vocale bijdrage levert voor deze songs. Live draagt hij ook het prachtige One Of The Machines op treffende wijze en neemt hij tenslotte nog Heavy Metal Symphony voor zijn rekening. Hiermee is het eerste deel van de set opener, uitgezonderd Rome Is Burning want afkomstig van “Into The Sunset”, afkomstig van de grootse rockopera en hier terecht ruim vertegenwoordigde “Music Machine”.

Natuurlijk is de koek na Keeling nog niet op, want Erik zou Erik niet zijn zonder eega Lana Lane en dus maakt ook deze vocale hoogvlieger een regelmatige en zeer gewaardeerde opwachting. Op tracks als Lost Highway (eveneens van “Music Machine”), Fly en Oblivion Days krijgt zij iedereen stil met haar loepzuivere uithalen.

Uiteraard mag ook toetsenkunstenaar Norlander zelf niet onvermeld blijven en zoals we van hem gewend zijn benut hij verdeeld over de diverse tracks zo ongeveer het volledig beschikbare toetsenscala. Een ieder heeft hier zijn eigen voorkeur en de hoogtepunten zullen per persoon verschillen. Voor mij is Erik op zijn best wanneer hij als een schaduw zwelt achter de band, bijvoorbeeld op het al eerder genoemde Beware The Vampires en niet te vergeten als hij zijn toetsen laat rochelen op het Rocket Scientist nummer Oblivion Days. Een ander zal zijn virtuositeit roemen op tracks als Sky Full Of Stars, Neurosaur of Space: 1999, waar hij de spotlights voor zichzelf opeist en zijn luisteraars tot op het bot verwent. Ook het imposante en gevaarlijk dynamische Project Blue Prince mag in dit kader niet onvermeld blijven.

Wat ik in de persoon Erik Norlander en zeker aan dit fraaie livealbum bijzonder waardeer is dat hij juist meest succesvol is in de samenwerking met anderen. Het is geen egotrippende toetsenfreak maar een muzikant met een uitstekend ontwikkeld gevoel voor dynamiek en een groot compositorisch vermogen waarmee hij het beste uit zichzelf en de mensen om hem heen haalt. Klinkend voorbeeld hiervan zijn songs als Fly en Oblivion Days die als een echte teamprestatie gezien mogen worden en live zeer indrukwekkend zijn.

“Stars Rain Down” mag gerust gezien worden als een ultiem livealbum en trots eerbetoon aan de muzikant Erik Norlander en zijn ‘partners in crime’ door de jaren heen. Het is een prima aanvulling als je het studiowerk al hebt en een klinkende aanrader als het een (min of meer) eerste kennismaking is met het werk van Norlander.

Govert Krul