Falloch

Where Distant Spirits Remain

Info
Uitgekomen in: 2011
Land van herkomst: Schotland
Label: Candlelight Records
Website: www.falloch.com
MySpace: http://www.myspace.com/falloch
Tracklist
We Are Gathering Dust (8:48)
Beyond Embers And The Earth (8:13)
Horizons (3:48)
Where We Believe (10:22)
The Carrying Light (6:08)
To Walk Amongst The Dead (10:31)
Solace (3:26)
Andy Marshall: zang, gitaar en Thin Whistle
Scott McLean: toetsen en drums
Met medewerking van:

Tobias Merker: cello
Carine Tinney: viool en achtergrondzang
Micky Vega: gitaarsolo op The Carrying Light



Where Distant Spirits Remain (2011)

Zo zie je maar weer dat een zuinig promobeleid van een label er voor zorgt dat je bijna een jaar voorbijgaat aan geweldige muziek. Ik weet namelijk zeker dat er veel Progwereldlezers zijn die deze muziek erg kunnen waarderen, maar heb er nog niemand over gehoord in onze fijne community. “Eigen schuld dikke bult” voor een label zou je zeggen, maar daar heeft de band die deze fantastische cd heeft gemaakt natuurlijk niets aan. Vandaar dat ik mijn principes even laat varen, want deze jongens verdienen absoluut meer.

Falloch is de Keltisch/Schotse vertaling voor ‘verborgen’ en de naam van een waterval nabij het Schotse dorpje Crianlarich. Met die verborgenheid gaan we in deze recensie gelijk maar korte metten maken. Deze muziek móet gewoon met een groot publiek gedeeld worden. Dit is een mix van dynamische post/atmosferische rock, metal, folk en Keltische muziek waar ik jaren op gewacht heb. Al die tijd heb ik grunts en screams in dit type muziek vaak noodzakelijk getolereerd en ben het zelfs een beetje gaan waarderen, simpelweg omdat de muziek vaak te mooi was om te negeren. Maar nu is er dus een alternatief!

De band bestaat pas sinds 2009 en deze samenwerking is het resultaat van het gegeven dat deze twee muzikanten zich hebben teruggetrokken uit hun vorige band wegens onvrede over wat in die band geproduceerd werd. Omdat de twee elkaar op persoonlijk vlak en muzikaal enorm lagen, besloten ze samen verder te gaan, met als resultaat deze geweldige debuut cd. Ik heb het al een klein beetje verklapt, Andy Marchall en Scott McLean maken een sfeervolle mix van metal, met daarin ruimte voor veel akoestische elementen en Keltische invloeden. Voor kenners van het genre: Agalloch meets Alcest, een vleugje Ulver en… Troy Donockley. Huh? Die laatste is toch ietwat een vreemde eend in combinatie met de genoemde bands? Ja en nee. Vooral de folkloristische elementen die op dit album te horen zijn, zullen herkenbaar zijn voor de liefhebbers van muziek waaraan Donockley zijn medewerking verleent. In de hoofdzaak door het veelvuldig gebruik van de Thin Wistle, die op uitstekende wijze wordt gespeeld door Andy Marshall. Zo is Horizons gedomineerd door het folkinstrument en een heerlijk rustpunt in het album nadat de band in de twee voorgaande nummers heerlijk van leer is getrokken doormiddel van gitaar, bas en drums.

Over de gehele linie is Falloch wat meer sfeermakend en rustiger dan bijvoorbeeld Agalloch, hoewel krachtige drumpartijen en opzwepende riffs ook hier niet worden gemeden. Die oplevingen zijn dan vaak ook zeer intens, maar worden afgewisseld met mooie akoestische passages waarin ook de cello en viool de ruimte krijgen. Een goed voorbeeld van dit alles is To Walk Amongst The Dead, waar prachtige symfonische passages afgewisseld worden met heftige erupties van gitaar en drums. Ik zou kunnen zeggen dat dit één van de betere nummers is, maar elke track op dit album heeft een eigen identiteit en daardoor ook zijn charme en schoonheid. Het laatste nummer Solace wordt weer gedomineerd door de piano, gespeeld door Scott McLean. Gek genoeg doet dit nummer vooral na de tweede minuut denken aan het tragische nummer Blood & Roses van het eveneens uit het Britse land afkomstige Arena. Verder houdt de vergelijking absoluut op, maar wanneer u deze cd ooit aanschaft, moet u vooral daar eens naar luisteren.

Nog even dit: wat voor mij een pluspunt is, kan voor sommigen weer een minpunt zijn. Zoals ik het al zei, het album bevat cleane vocals met hier en daar wat screams. Nu heeft zanger Andy Marshall een stem die ietwat dunnetjes en op sommige momenten fragiel overkomt. Hoe dan ook, in de regel blijft hij uitstekend binnen de lijntjes van het aanvaardbare. In enkele nummers, zoals het prachtige Where We Believe wordt hij geassisteerd door een achtergrondzangeres die weer een apart sfeertje meegeeft aan de ruim tien minuten durende track. Al met al voor sommigen dus perfect, voor anderen kan het vocale gedeelte weer een zwak item zijn.
GaelicGaelic

Voor mij persoonlijk in elk geval het album van 2011.

Ruard Veltmaat

Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder

Send this to a friend