Little Tragedies

The Sixth Sense

Info
Uitgekomen in: 2006
Land van herkomst: Rusland
Label: Mals
Website: http://www.littletragedies.com
MySpace: -
Tracklist
The Sixth Sense (8:27)
Bird (9:23)
On The Seashore (10:29)
Prodigal Son (12:35)
Consolation (4:24)
Dream (3:17)
Bonding (1:49)
Turkey (4:25)
I Am Polite With Modern Life (3:46)
Pre-Memory (7:06)
You And I (7:43)
I Haven't Lived, I've Suffered Through It... (3:50)
Oleg Babynin: bas, zang
Aleksey Bildin: saxofoon
Gennadu Ilyin: toetsen, zang
Alexander Malakhovsky: gitaar
Yuri Skripkin: drums
Met medewerking van:
Alexander Mamontov: trompet
Chinese Songs Part One (2007)
The Sixth Sense (2006)
New Faust (2006)
Return (2005)
Sun Of The Spirits (2000)
Porcelain Pavilion (1999)

Mijn zeer gewaardeerde collega Casper Middelkamp heeft zijn licht laten schijnen over de in het begin 2006 uitgekomen “New Faust” van het Russische gezelschap Little Tragedies. Aan mij de eer om de in de herfst van 2006 uitgebrachte cd “The Sixth Sense” te ontleden en deze toe te vertrouwen aan de dimensie die internet heet. De recensie die collega Casper Middelkamp schreef (zie recensie) was allerminst positief te noemen, kijken of ik (lees: Little Tragedies) er iets meer van weet te bakken.

Het Russische vijftal is in vergelijking tot “New Faust” in dezelfde samenstelling gebleven. Het geheel is muzikaal gezien nog steeds zo theatraal als het maar kan. De Emerson, Lake & Palmer vergelijkingen vliegen je nog steeds om de oren en dat zanger en vooral toetsenist Gennadu Ilyin immer de scepter binnen Little Tragedies zwaait is ook niet veranderd. De grootste verandering met “New Faust” is dan toch het verschil tussen 90% instrumentaal en dat van 30%. Er razen, als een flinke toendra wind, grote lappen tekst voorbij. Helaas allemaal in het Russisch, aangezien mijn Russisch ongeveer net zo goed als mijn Fins kan ik hier maar weinig van begrijpen.

In totaal worden we, verdeeld over 12 hoofdstukken, op maar liefst 77 minuten Russische prog getrakteerd. Je kunt er niet omheen om toetsenist Ilyin als een evenknie van toetslegende Keith Emerson te bestempelen. De goede man komt er vaak zo dicht bij in de buurt dat je jezelf regelmatig af vraagt of Emerson dit soms zelf niet ooit op plaat heeft gezet. Het is niet enkel E.L.P. wat de progressieve klok slaat. De songstructuur en dan vooral de gitaarpartijen van Alexander Malakhovsky schuren vervaarlijk dicht tegen het Kayakaanse (over mooie woorden gesproken…) geluid aan van de laatste jaren. Het theatrale geluid dat Kayak sinds de hergroepering in 2000 voortbrengt (dan vooral doelend op de “Merlin” en “Nostradamus” uitgaven) roept met enige regelmaat vergelijkingen met dit Russische kwintet op. Al denk ik niet dat beide bands ooit van elkaar gehoord hebben.

De kritiek die Casper had op de muziek die Little Tragedies kon ik hartstikke goed begrijpen. Het geheel is veelvuldig over de top en de drang van Ilyan om een eigen versie van de E.L.P. hit Fanfare For The Common Man te maken, ligt echt overal op de loer. Tijdens één van de rustpuntjes van dit album is het overigens wel degelijk genieten. Het rustieke Consolation is een schitterend rustig kabbelend bergbeekje te midden van de kermis die “The Sixth Sense” heet. Vooral het saxofoonspel van Aleksey Bilden is een lust voor het oor. Op één of andere manier zijn het sowieso de wat meer rustige nummers die mij het meest raken. Zo ook I Am Polite With Modern Life. De redelijk prettige stem van Ilyin draagt samen met het subtiele gitaarspel van Malakhovsky dit fraaie nummer. Er worden prachtige gitaarpartijen over ons allen heen gegoten, de verhalende stem van Ilyin doet de rest.

Helaas is het dus niet enkel rozengeur en maneschijn bij deze cd. Het nummer You and I is zo’n nummer dat het nu niet helemaal maakt. Ondanks de Kansas-achtige toetsenpartijen doet dit nummer me weinig tot niets. De overdreven theatrale zang van Gennady Ilyin doet het nummer geen goed en de van E.L.P. gekloonde break doet log en overdadig aan. Neen, dat is duidelijk een brug te ver voor de op de steppe geboren Russen. Ook Turkey is voor de symfo-puristen geen pretje. Zwaar aangezette Hammond partijen die kant noch wal raken. Ik kan tijdens deze vier en halve minuut durende chaos geen moment tot rust komen. De zenuwen gieren me door de keel en van enig luisterplezier is weinig meer over. Op één of andere manier kan ik tijdens de meer up-tempo nummers maar moeilijk bij de les blijven. Het Russisch wordt zo theatraal mogelijk over ons heen gedrapeerd. Misschien ben ik dan wel de cultuurbarbaar, het zij zo…

Voor de theatrale persoonlijkheden onder ons een kleine aanrader, vooral de wat kalmere nummers zijn de moeite waard. Voor al het andere progvolk dat onze internetsite bezoekt: er staat vast elders op Progwereld wel iets naar uw gading.

Sander Kok

Send this to a friend