Lucy In Blue

In Flight

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst:  IJsland
Label: Karisma Records
Website:  https://lucyinblue.bandcamp.com/album/in-flight
Tracklist
Alight, Pt. 1 (2:31)
Alight, Pt. 2 (3:50)
Respire (7:50)
Matricide (4:17)
Nùverandi (5:15)
Tempest (4:15)
In Flight (9:44)
On Ground (3:09)
Steinþór Bjarni Gíslason: zang, gitaar
Arnaldur Ingi Jónsson: toetsen, achtergrondzang
Matthías Hlífar Mogensen: basgitaar, toetsen
Kolbeinn Þórsson: drums
In Flight (2019)
Lucy In Blue (2016)

Hoeveel procent van de bands uit ons genre zouden we kunnen uitvlakken als Pink Floyd nooit zou hebben bestaan? Ik denk een heel groot deel. Wat hebben deze legendarische Britten veel bands weten te inspireren! Zo ongetwijfeld ook deze uit IJsland afkomstige band. Deze vier jonge gasten leveren met “In Flight” hun tweede album af. Geloof me, dit is jaarlijstjes materiaal.

Het aantal progbands uit IJsland is volgens mij op één hand te tellen, maar met dit album doet Lucy In Blue volop mee. Ze maken op en top 70’s prog, met een modern randje. Denk dus aan Pink Floyd, maar ook aan Camel, Genesis en bij vlagen aan King Crimson. Het tweeluik Alight zet direct de toon. Het eerste deel heeft een mooi slepend karakter met Rick Wright-achtige toetsen klanken en mooie samenzang. Het tweede deel is aan het begin mooi tegendraads en ontpopt zich tot een prettig poppy geheel. Opvallend is de geweldige frisse productie die elk instrument uitstekend uit de verf laat komen. Let in dit deel maar eens op het drumspel van Kolbeinn Þórsson, dat klinkt top.

Alles op dit album is geweldig, maar Respire stijgt daar dan weer net bovenuit. Wat een zalig nummer is dat! De opbouw is briljant, met spannende toetsentapijten en soepele baslijnen. De zang van Steinþór Bjarni Gíslason is erg prettig, maar samen met de achtergrondzang van Arnaldur Ingi Jónsson wordt het nog intenser. De lage trage gitaarsolo vormt een eerste climax. Tegen het einde luiden warme pianoklanken het einde in, maar dit viertal heeft nog een verrassing in petto met nog een zalige gitaarsolo samen met de baspedalen klinkt dit zo gaaf. Een nummer om zo hard mogelijk te draaien.

Matricide is wat meer psychedelisch met ook wel wat classic rock invloeden. Tegen het einde is de climax lekker scheurend. Het instrumentale Nùverandi is een ander hoogtepunt. Het wordt ingeleid door een tokkelende akoestische gitaar en warme elektrische gitaarklanken. Waarna de Pink Floyd invloeden zich weer vol aanbieden. Harmonieuze zang en weer die geweldige toetsen die zo van Rick Wright afkomstig zouden kunnen zijn.

Dat de band ook uit een ander vaatje kan tappen, wordt in Tempest wel duidelijk. Dit doet sterk aan King Crimson denken met tegendraadse passages en bij vlagen een sterke bak herrie waarin de twee toetsenisten aardig los mogen gaan. Indrukwekkend waar deze vier jonge mannen toe in staat zijn.

Met ruim negen minuten is titelnummer In Flight het langste stuk van de plaat. Hierin komt alles wat we eerder horen prachtig samen. De samenzang van deze twee gasten is zo mooi! En dan weer die sterke toetsenmuren die zo mooi worden opgetrokken en het lage gitaarspel die zorgen voor golven kippenvel. Het gitaarspel krijgt op dit nummer nog iets meer ruimte en heeft een fijne bluesy insteek.

Wat een geweldig album is dit beste lezers. Net zo intrigerend en overweldigend als de IJslandse natuur. Dit is jaarlijstjes materiaal.

Maarten Goossensen
Koop bij bol.com

Send this to a friend