Mercy Isle

Undying Fire

Info
Uitgekomen in: 2016
Land van herkomst:  Nederland/Verenigde Staten
Label: Eigen Beheer
Website:  www.mercyisle.com
Luisteren kan je hier: www.mercyisle.com
Tracklist
Wake Up (4:14)
Storm (4:39)
Stop, Kiss Me (4:06)
If I Could (4:22)
Uncaged (3:35)
No One Will Save You (4:32)
I Am (4:13)
Saying Goodbye (3:41)
Come To Me (6:00)
The Ghost (4:47)
Chad Novell: basgitaar en zang
Kassandra Novell: zang en grunts
Ywe van der Pol: drums
Joop de Rooij: toetsen

Met medewerking van:
Jeroen Goossens: dwarsfluit op If I Could en Saying Goodbye
Sebas Honing: gitaar
Erik van Ittersum: toetsen en gitaar op If I Could
Amanda Somerville: zang op Saying Goodbye
Undying Fire (2016)
The Storm (ep) (2015)

De band Mercy Isle is tot op heden in de Nederlandse muziekpers niet echt opgemerkt en dat is volgens ons geheel ten onrechte. Deze Amerikaans-Nederlandse band is actief sinds eind 2014 en heeft in 2015 een debuut ep uitgebracht onder de naam “The Storm”. Met “Undying Fire” hebben ze kort daarna een bijzonder fijne debuutplaat geproduceerd die beslist gehoord mag worden.

Het ontstaan van deze band is in elk geval opmerkelijk. Zangeres Kassandra “Kassy” Novell, afkomstig uit de Verenigde Staten, treedt als soloartiest in 2014 op tijdens het Metal Female Voices Fest en komt daar in contact met de Nederlander Joop de Rooij, bekend als toetsenist van de Nederlandse symfonische metal band Galanor. Omdat haar optreden veel bewondering oogst bij zowel publiek als collega’s, praat de Rooij samen met Marcela Bovio in op Kassandra een nieuwe band te beginnen. Tijdens de gesprekken wordt gelijk geregeld dat Joop de toetsen gaat verzorgen en de echtgenoot van Kassandra, Chad Novell, de basgitaar. De overbrugbare logistieke problemen worden zonder terughoudendheid opzijgeschoven en gedrieën zoeken ze samen verder naar een gitarist en drummer, die in de VS worden gevonden. Na enkele maanden wordt al snel duidelijk dat die twee nieuwelingen de plannen van Kassandra, Joop en Chad niet kunnen volgen en haken daarom al snel af. Meer informatie over het vervolg en het wel en wee van de band kunt u in het interview met “Kassy” en Joop lezen.

Na twee luisterbeurten was het duidelijk; we hebben te maken met een bovengemiddelde female fronted metal band. Het album vertoont muzikaal een mooie diversiteit, en niet onbelangrijk: een goede zangeres die diverse zangtechnieken beheerst. De band balanceert op een dun muzikaal koord waar diverse stijlen aangeraakt worden, maar de meta invloeden zijn overduidelijk aanwezig. Zo hier en daar hoor je dat Mercy Isle is beïnvloed door bijvoorbeeld een band als Heart, maar de diversiteit op het album voorkomt op zorgvuldige wijze de vergelijkingen met voor de hand liggende namen als Nightwish, Within Temptation, Delain en pak em beet Lacuna Coil. Oké, er zitten momenten in de songs die een vergelijk met de genoemde namen uitdagen, maar over het algemeen kan er ook geen sluitend vergelijk genoemd worden die bij de composities van Mercy Isle past. De term ‘stevige rock op melodieuze basis’, aangevuld met jaren tachtig popinvloeden komt enigszins in de buurt. Het is ook niet zo dat deze band vernieuwend is in het genre FFM, maar de band vermijdt overduidelijke clichés en voorgekauwde songwriting, zoals we zo vaak in het genre tegenkomen.

Wat maakt de band anders dan de baanbrekende bands die ik hierboven genoemd heb? De diversiteit, vakmanschap en elk nummer heeft een andere sfeer en roept daarbij een nieuwe emotie op. Vooropgesteld hebben we te maken met een getalenteerde zangeres, Kassandra Novell, die technisch perfect klinkt en de kracht van haar stem is noemenswaardig. Naast de goede beheersing van haar stembanden is zij ook in staat een stevig potje te grunten, wat vervolgens ook goed klinkt. Ook muzikaal is het totaalpakket uitdagend en aantrekkelijk. De toetsen van  de Nederlander Joop De Rooij zijn op sommige momenten uitdagend, maar vaak speelt hij ook in dienst van de muziek. Neem bijvoorbeeld No One Will Save You. Je hoort de toetsenist zeer aanwezig in de song, maar De Rooij vermoeit je niet met een overheersende toetsensolo. De gitaarpartijen, ingespeeld door gastmuzikant Sebas Honing, zijn heerlijk en tillen de muziek naar een hoger niveau. Luister daarvoor naar Come To Me, waar de gitaar van Honing een positieve hoofdrol opeist, zowel in ritmisch als in solo opzicht.

Absolute prijspakkers op dit album zijn de ballades. Saying Goodbye is zo’n ballade die zich diep in je bloedvaten nestelt indien je daarvoor openstaat. Het nummer gaat over persoonlijk verlies in je leven (hoe kan het ook anders), maar die gevoelens zijn tot in de perfectie overgebracht in het nummer.  Tijdens het nummer krijgt Kassandra Novell assistentie van ‘vocal coach’ Amanda Somerville en is Jeroen Goossens, bekend van onder andere Ayreon, verantwoordelijk voor de dwarsfluit. Het is een tijd geleden dat ik zo onder de indruk ben geraakt van ballades, maar zowel Saying Goodbye als If I Could is van een bijzonder hoog niveau. Misschien voorspelbaar geproduceerd, maar dan wel in perfecte uitvoering. De juiste kanalen zouden er waarschijnlijk voor gezorgd hebben dat deze nummers meer aandacht hadden gekregen dan deze tot op heden krijgen. Progressief gezien staat deze band ook zijn mannetje, bijvoorbeeld in het nummer I Am, wat door de stemvervorming van Kassandra Novell een duistere sfeer uitademt zonder dat de muzikaliteit uit het oog wordt verloren.

Mercy Isle is een veelbelovende band die op basis van dit debuutalbum nog wel eens een mooie toekomst tegemoet kan gaan. Wat meer bekendheid in Europa buiten de grenzen van het female fronted metal genre kan daar voor zorgen. Immers, het plakken van dat labeltje alleen doet deze band dan ook ernstig tekort.

Met terugwerkende kracht materiaal voor de eindlijst van 2016.

Ruard Veltmaat

Send this to a friend