Pain Of Salvation

12:5

Info
Uitgekomen in: 2004
Label: InsideOut
Website: Pain Of Salvation
MySpace: Pain Of Salvation

Progwereld interview
Tracklist
[Book I: Genesis]
Brickwork Part 1 (I-V) I (5:44)
II (2:35)
III (1:23)
IV (0:37)
V (0:47)
[Book II: Genesister]
Winning A War (7:52)
Reconciliation (4:22)
Oblivion Ocean (5:19)
Undertow (5:46)
Chainsling (4:23)
[Book III: Genesinister]
Brickwork Part 2 (VI-X) VI (1:39)
VII (1:19)
VIII (4:12)
IX (5:08)
X (3:51)
Scarsick (2007)
BE (2004)
12:5 (2004)
Remedy Lane (2002)
The Perfect Element Part 1 (2000)
One Hour By The Concrete Lake (1998)
Entropia (1997)
Road Salt Two (2011)
Road Salt One (2010)
Linoleum EP (2009)
Ending Themes/On The Two Deaths Of... DVD (2009)
Scarsick (2007)
BE live DVD (2005)
BE (2004)
12:5 (2004)
Remedy Lane (2002)
The Perfect Element Part I (2000)
One Hour By The Concrete Lake (1998)
Entropia (1997)

Na vier studioplaten werd het onderhand tijd dat Pain Of Salvation (POS) een live-concert op de plaat zou zetten. De manier waarop de band dit aanpakt wijkt nogal af van wat je zou verwachten. Oorspronkelijk alleen bedoeld voor de Zweedse radio, nam de band op 12 mei 2003 in thuisbasis Eskilstuna een akoestisch concert op. Geen elektrische gitaren, geen synthesizers, geen donderende drums maar brushes, ingehouden spanning in plaats van muren van geluidsgeweld.

Zoals intussen gebruikelijk bij POS, is de plaat in drie hoofdstukken gedeeld, Genesis, Genesister en Genesinister. Deel I en III behelzen de tien stukken van de compositie Brickwork en die tien stukken zijn weer bewerkingen van nummers die al op voorgaande platen verschenen zijn. Bent u daar nog?

Brickwork is een verhaal over relaties, waarbij componist en wonderkind Daniel Gildenlöw oudere nummers of stukken van nummers herbewerkte. Hoewel het even wennen is om die nummers uit het bekende verband van de oorspronkelijke platen te horen (en het is nog reuze zoeken waar die stukjes ook al weer vandaan kwamen) pakt het heel goed uit. Dat blijkt heel duidelijk uit openingsnummer Leaving Entropia (epilogue), op “Entropia” nog een korte afsluiter, op “12:5” is het een volwassen stuk en één van de hoogtepunten van de plaat. Van andere stukken, zoals het fraaie This Heart Of Mine (I Pledge) (van “Remedy Lane”) krijgen we maar de helft te horen, van Song For The Innocent (“The Perfect Element I”) spelen de mannen maar een flard. Het lukt me niet om Brickwork als een nieuwe compositie te beschouwen omdat ik de losse delen zo goed ken, maar het geheel werkt wel bijzonder goed en doet zeker niet onder voor andere stukken op de plaat.

Het hart van het concert zijn de zes nummers van deel II. Dit zijn min of meer getrouwe vertolkingen van stukken van “Entropia”, “The Perfect Element I” en “Remedy Lane”. Van “One Hour By The concrete Lake” ontbreekt ieder spoor, op zich wel eigenaardig. Misschien vonden de heren dit zo’n hecht geheel dat ze de nummers niet uit hun verband wilden rukken. Jammer, maar er blijft genoeg moois over. Winning A War krijgt in deze “unplugged” sessie een bijzonder fraai flamencojasje, en Undertow is het mooiste nummer van de plaat, in deze sobere uitvoering nog spannender dan op “Remedy Lane”. Het instrumentale Dryad Of The Woods is een ander, bijna jazzy hoogtepunt.

“12:5” klinkt fantastisch. Door het gebruik van akoestische instrumenten ontstaat een mooi open geluid, vooral waar de piano de boventoon voert. Alle elementen die we van POS kennen zijn aanwezig: de grillige muziek met de vele wendingen, de emotionele zang, de dreigende ondertoon, de muzikale brille, de geweldige samenzang. Nou ja, de scheurgitaren ontbreken natuurlijk, maar daarmee is ook dat wat kille geluid dat POS op studioplaten altijd plaagt verdwenen. Hier klinkt de band net zo intens als altijd, maar veel warmer. Hier en daar neigt de muziek zelfs een beetje naar de sfeer van het akoestische jazzmuzak label Windham Hill, maar ook dat stoort nergens. De fraaie nummers kunnen het hebben. Alleen moet me van het hart dat door de akoestische basgitaar van Kristoffer Gildenlöw hier en daar de echte metalballen ontbreken.

Pain Of Salvation is hard aan het werk aan de nieuwe studioplaat “BE”, die kennelijk de opmaat moet worden voor het langverwachte “The Perfect Element II”. Tot die platen er zijn, is “12:5” een briljant zoethoudertje, dat er ook wel eens voor zou kunnen zorgen dat verstokte metalhaters de band eindelijk ontdekken. En die titel? Nou ja, Daniel wil niet verklappen wat “12:5” betekent en je kunt er van alles achter zoeken, zeker in combinatie met “Genesis” (Abraham brengt zijn vrouw en broer naar Kanaän) en 5 maal 12 is natuurlijk 60, precies de lengte van de plaat, en ze zijn natuurlijk met z’n vijven en uiteraard is de plaat opgenomen op 12 mei, maar volgens mij is het gewoon 2,4.

Erik Groeneweg

Koop bij bol.com

Send this to a friend