Panzerpappa

Summarisk Suite

Info

Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst: Noorwegen
Label: Appolon Records
Website:  www.facebook.com/PanzerpappaOfficial/

Tracklist
Algerisk Symfo (7:53)
Belgerisk Improv (6:48)
Spartansk Mambo No. 5 (7:34)
Permutert Panzerrock (3:55)
Revident Malist (9:17)
Serriell Ballade (6:35)
Steinar Børve: saxofoon, toetsen
Trond Gjellum: drums, percussie
Anders Krabberød: basgitaar, chapman stick, toetsen
Jarle Storløkken: gitaar, accordeon, toetsen
Torgeir Wergeland Sørbye: toetsen
Summarisk Suite(2019)
Pestrottedans (2016)
Astromalist (2012)
Koralrevens Klagesang (2006)
Farlig Vandring (2004)
Hulemysteriet (2002)
Passer Gullifsk (2000)

Een woest landschap. Daar lijkt sommige muziek op. Composities vol met hoge pieken en lage dalen, waarbij men goed moet uitkijken om niet uit te glijden. Onderweg wordt niettemin het ene mooie plaatje voor het andere ingewisseld. Panzerpappa maakt geen makkelijke muziek, maar wie zijn eerste trek door woest terrein wil wagen, kan hier een uitstekend startpunt vinden.

Op “Summarisk Suite” tref je improvisatiegedreven composities aan die het moeten hebben van hun strakke ritmes in combinatie met de mooie sfeervolle arrangementen. Draaiende melodieën zorgen vervolgens voor een muzikale trance. Erg bezwerend! Het doet denken aan King Crimson door de geordende chaos en Samla Mammas Mamma door de onderliggende frivoliteit. Ook jazz van het ECM-label, zoals Jan Garbarek, komt in het geheugen. Het is daardoor erg filmische muziek. Vergeleken met het vorige album, “Pestrottedans”, zijn de klanken bovendien tragischer en sfeervoller en de composities komen bovendien langgerekt over. Dit resulteert in nummers die aanvoelen als kleine minireisjes.

Zulke slepende structuren kunnen langdradig zijn, maar het materiaal op dit album blijft gelukkig consequent spannend en gefocust. Zo heeft Belgerisk Improv een prachtig sfeervol begin. Het is een dreigende, sluimerende compositie die langzaam de tijd neemt om het ijs te breken. De saxofoon van Steinar Børve maakt direct duidelijk dat er kou in de lucht zit en dat dit zelfs maar zo kan omslaan in een heuse sneeuwstorm. Het moment dat de gitaar wordt geïntroduceerd is een kippenvelmoment. Het tempo wordt opgevoerd, de tonen zijn snijdend en de climax is overdonderend. Een indrukwekkend nummer! Het hoogtepunt van dit album vind ik echter Revident Malist. Een welhaast minimalistisch – Steve Reich ‘achtig- begin wordt laagje voor laagje verder opgebouwd door de percussie die de ritmes voortduwt als een treinspoor. De toetsen zorgen voor sombere wolken. Het zijn winterse klankenbeelden, waarbij het ijs op de ramen slaat en de weerkaatsende gitaarpartijen fel in je ogen schijnen. Dit soort nummers tonen een band die zijn instrumenten goed meester is en daarvoor consequent interessante klanken weet te produceren.

De muziek bevat bovendien veel creatieve kwinkslagen en verrassende zijstappen. Toch klinkt de band nog relatief toegankelijk. De composities begeven zich zelden richting de dissonante toonaarden. Serriell Ballade is daarentegen een uitzondering op deze regel. Dit nummer zoekt wel het ongemakkelijke op. De muziek heeft daardoor iets mysterieus. De rit naar de climax is voorts verre van eenduidig; haast ongemerkt wordt de opbouw ingezet. De heftige conclusie is desalniettemin een explosie die menig luisteraar zal doen sidderen en hoewel het gebrek aan transparantie even moet wennen, maakt het overdonderende effect van deze verrassingsaanval dit  dubbel en dwars goed . Bovendien wordt het album zo indrukwekkend afgesloten. Een mooie climax voor een uitstekende muzikale ervaring!

‘Summarisk Suite’ is kortom een plaat vol met ijzige, winterse klanken. De composities zijn frivool doch gefocust en verder voelen ze relatief toegankelijk aan. Hoewel de klanken enige kou bevatten, kan ik dit album daarom warm aanbevelen!

Luke Peerdeman

Send this to a friend