Quantum Fantay

Yemaya Orisha

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst:  België
Label: Progressive Promotion Records
Website:  https://nl-nl.facebook.com/QuantumFantay/
Tracklist
Yemaya Orisha (Veautifull Mocean Pt. 1) (12:51)
Mami Wata (Veautifull Mocean Pt. 2) (9:57)
Riddles Of The Sphinx (7:21)
Gemini Flower (8:04)
Serra Da Estrela (7:21)
Jaro: basgitaar
Louis: drums
Pete Mush: toetsen
Tom Tee: gitaar

Maera: zang
Rafaela: zang
Charles Sla: dwarsfluit
Yemaya Orisha (2019)
Tessellation Of Euclidean Space (2017)
Dancing In Limbo (2015)
Terragaia (2014)
Bridges Of The Old Fishingmine (2011)
Bridges Of Kukuriku (2010)
Kaleidothrope (2009)
From Herzberg to Livingroom (2008)
Ugisiunsi (2007)
Agapanthusterra (2005)
(Demo)nstration (2002)

Het Belgische kwartet uit Lokeren bouwt driftig voort aan een machtig oeuvre van volstrekt onuitspreekbare albums. “Yemaya Orisha” had natuurlijk erger gekund, maar probeer ‘Veautifull Mocean’ maar eens, het doet zeer aan je vullingen. Dat in combinatie met de bonte en bijzonder onleesbare hoes, en je weet weer waar je bent: Dit is Ozric Tentacles Land. Je kunt het slechter treffen.

Waar de grote voorbeelden tegenwoordig meer ritme en minder melodie gebruiken, houdt Quantum Fantay hardnekkig vast aan herkenbare thema’s, zelfs in het tweedelige openingsstuk. Dat maakt de muziek voor mij een stuk interessanter, terwijl het niet minder spacey is. Lekker ook dat het eerste stuk na dat opus een steviger potje rock is: Ook in Riddles Of The Sphinx vliegen de brokken space-cake door de lucht, maar het beukt wel.

Zelfs als je, evenals ik, zo langzaam aan die hele paddo-symboliek wel een keertje beu bent, moet je onderkennen dat “Yemaya Orisha” een toffe plaat is. Knap hoe de arrangementen breed uitwaaieren en tegelijk puntig blijven. Dat lijkt me de verdienste van de ritmesectie, die met name toetsenist Mush (echte naam Pieter van den Broeck, overigens) de ruimte geven om met zijn synthesizers door het hele geluidsspectrum te stuiteren.

In Gemini Flower speelt gitarist Tom Tee een hoofdrol met een paar mooie solo’s, waarna oosterse themaatjes het stuk een andere wending geven. Mooi ook de toevoeging van die echte dwarsfluit van medeoprichter Charles Sla tussen al dat digitale geweld. Serra Da Estrela begint wel heel relaxed, met een stukje spoken word en een dub-ritme, maar al snel wordt de muziek opzwepender en meer pulserend. Knap gedaan hoor.

Er is bijna geen muziek denkbaar die minder relevant is dan deze instrumentale knetterstonede flieper-rock, maar dat maakt de plaat niet minder mooi. Luister met je koptelefoon op voor een fantastische trip.Quantum Fantay heeft met deze plaat Ozric Tentacles overtroefd. Ook dat doet er helemaal niet toe, maar een prestatie is het wel.

Erik Groeneweg|
Koop bij bol.com

Send this to a friend