Ben Cameron Project, The

A Cycle Never Ending

Info
Uitgekomen in: 2016
Land van herkomst: Australië
Label: Eigen Beheer
Luisteren kan je hier: http://www.thebencameronproject.com/music
Website: http://www.thebencameronproject.com/
Tracklist
This Is All Illusion (12:21)
The Dance Of Demons In Disguise (7:34)
Colour In The Sky (4:58)
A Cycle Never Ending (23:53)
Ben Cameron: zang, gitaar, percussie

Met medewerking van:
Peter Bakaja: basgitaar
BJ Cole: pedal steel gitaar
Filippo Galli: drums
Charlotte Jaffer: cello
Norbert Varga: toetsen
A Cycle Never Ending (2016)
Tipping Point (2014)

De Australische Ben Cameron toog in de zomer van 2016 naar Londen om daar de opvolger van zijn debuutalbum Tipping Point op te nemen. Had hij voor zijn debuut nog slechts de hulp van zijn – volgens collega Erik Groeneweg denkbeeldige – broer, voor de opvolger werd een aantal sessiemuzikanten opgetrommeld, waaronder de bekende pedal steel gitarist B.J. Cole.

Kende het vorige album nog een opbouw met slechts twee lange stukken, op het nieuwe album is het aantal nummers al verdubbeld. De muziek doet sterk aan Spock’s Beard denken, zozeer zelfs dat het album “V” van deze Amerikaanse rockers regelmatig in mijn gedachten terugkeerde. Daarmee is niet gezegd overigens dat de muziek van The Ben Cameron Project dezelfde kwaliteit bezit als dit kleine meesterwerkje. Wellicht dat de positie van nummers op het album deze vergelijking oproept. Net als “V” start “A Cycle Never Ending” met een lang nummer en sluit het af met een nog imposantere kolos. Qua speelduur dan. Daartussen verblijft een aantal wat kortere tracks.

Volgens de bijgeleverde informatie is het afsluitende titelnummer met zijn bijna vierentwintig minuten het showstuk van het album. En hoewel dit nummer zeker zijn opwindende momenten kent, bevat het ook de nodige stukken die een klein beetje lijden onder het ‘voortkabbelsyndroom’ en ontbeert het dus hier en daar wat spanning. Wat dat betreft is de opener This Is All Illusion veel meer aan te merken als het pronkstuk van de plaat. De aftrap is op de Neal Morse-manier en die persoon komt het hele nummer (eigenlijk het hele album) steeds voorbij. Het mag dus duidelijk zijn dat Cameron goed naar Neal Morse heeft geluisterd, en hoewel het niveau van deze Amerikaan nergens echt wordt geëvenaard (wellicht is dit voor sommigen een aanbeveling), is het potentieel evenwel zeker aanwezig.

Dat maakt “A Cycle Never Ending” dus absoluut een prettig album voor mensen die de bombastische prog in de stijl van Spock’s Beard of Mystery kunnen waarderen. Ben Cameron heeft het zeker in zich om een graag gehoorde artiest te worden. Er wordt prima gemusiceerd en wanneer er de moeite wordt genomen om de zang iets te verbeteren, moet dat zeker lukken. In dat opzicht heeft hij ook zijn nog jonge leeftijd zeker mee. Een artiest met groeipotentie.

Ralph Uffing

Send this to a friend