Steve Hackett    Steve Hackett

Land: Engeland
Stijl: Symfonische rock
Geboren: 12 februari 1950
Eerste druk: 20 september 2006
Eindredactie: Piet Michem

Biografie

Eind jaren zestig zet Steve Hackett zijn eerste passen in de muziekwereld als sessiemuzikant voor groepen als Canterbury Glass en Sarabande. Zijn eerste platenwerk dateert uit 1970 als gitarist van de groep Quiet World (lp “The Road”). Het daaropvolgende jaar laat hij een advertentie plaatsen in het Engelse muziekblad Melody Maker. Peter Gabriel, frontman van Genesis, is dan op zoek naar een vervanger voor Anthony Phillips en de rest is geschiedenis.

Meer info: zie ProgArchief Biografie : Genesis

Met Genesis maakt Hackett niets dan memorabele platen, waarbij zijn virtuoos gitaarspel even kenmerkend als bepalend voor het groepsgeluid is. Van “Nursery Crime” (1971) tot “The Lamb Lies Down On Broadway” (1974) blijft Hackett zijn gitaarspel verder ontwikkelen tot een lyrische, gesofisticeerde, complexe en tegelijkertijd elegante speelstijl, die zijn status bij de groep keer op keer bevestigt. In 1974 begint het idee voor een soloplaat te rijpen en na het vertrek van Gabriel uit Genesis verbaast hij vriend en vijand met het voortreffelijke “Voyage Of The Acolyte” (1975), dat evenwel nog sterk aan het Genesis werk refereert. De beperkingen van het groepsleven beginnen echter hun tol te eisen en na nog twee succesvolle albums met Genesis, besluit hij, tot verbijstering van de fans, in 1977 een punt te zetten achter de samenwerking met Phil Collins, Tony Banks en Mike Rutherford. Vrij snel na zijn vertrek verschijnt zijn tweede, als soloartiest eerste echte album “Please Don’t Touch!” (1978), een Anglo-Amerikaans avontuur dat uitblinkt in veelzijdigheid. Het zoeken naar een vaste band wordt een topprioriteit en alweer slaagt Hackett erin om vrij snel tot resultaten te komen: “Spectral Mornings” (1979) is zijn eerste album mét band en wordt overal uitstekend onthaald.

Met nagenoeg hetzelfde team (waarin nogal wat onbekende namen figureren) brengt hij in 1980 “Defector” uit, dat voortborduurt op het stramien van zijn voorganger. Het halfslachtige en nogal popgetinte “Cured” uit 1981 wordt niet al te best verteerd door de fans en als tegenwicht brengt Hackett “Highly Strung” (1982) uit, zijn meest rockgerichte album tot dan toe. In datzelfde jaar keert hij kortstondig naar het vertrouwde Genesis nest weer, om samen met zijn oude makkers het noodlijdende WOMAD-project van Peter Gabriel te steunen. In 1983 neemt hij het akoestische “Bay Of Kings” op, een album dat Hackett’s zucht naar meer intieme muziek belichaamt. “Till We Have Faces” (1984) is een half geslaagd etnisch experiment met Zuid-Amerikaanse percussie en ongetwijfeld een dieptepunt in Steve’s rijk gevulde carrière. In 1986 richt hij samen met Steve Howe de ‘supergroep’ GTR op. Ondanks commerciële bijval in de USA, is dit project een kort leven beschoren en na exact één album houden de beide heren, enigszins gefnuikt door financiële beslommeringen, de eer aan zichzelf en exit GTR. Op “Momentum” (1988) laat hij zich weer van zijn akoestische kant bewonderen en dit niet zonder succes. Hij start eveneens met de voorbereiding voor een rockalbum met artiesten als Chris Thompson, Brian May en Pete Trewavas, maar dit project loopt zich vast in contractuele geschillen tussen de verschillende platenmaatschappijen.

Begin jaren negentig ziet Steve twee lang gekoesterde dromen uitkomen: een compilatiealbum, aangevuld met enkele onuitgegeven nummers (“The Unauthorised Biography” – 1992) en een live album (“Time Lapse” – 1992) waarop opnames uit 1981 en 1990 te horen zijn. Een periode van creatieve output lijkt aangebroken, want naast het meer reguliere “Guitar Noir” (1994) grijpt Hackett terug naar zijn bluesroots (“Blues With A Feeling” – 1994) en maakt hij tevens tijd voor een akoestisch live album (“There Are Many Sides To The Night” – 1994) met daarop een interessante en uitgebreide compilatie van eigen werk. In 1996 weet hij een uitgelezen schare muzikanten te mobiliseren voor een eerbetoon aan enkele Genesis klassiekers (“Genesis Revisited”), aangevuld met een paar eigen songs. Er volgt een succesvolle tournee die vastgelegd wordt op “Live In Japan” (1996). In 1997 ziet hij een levensdroom in vervulling gaan: een klassiek gitaarconcerto met symfonisch orkest. De cirkel lijkt daarmee rond en “A Midsummer Night’s Dream” gooit hoge ogen in klassieke middens. “The Tokyo Tapes” uit 1998 is een wat overbodig vervolg op de live dubbelaar uit 1996. Met het gitzwarte en melancholische “Darktown” uit 1999 slaat Hackett alweer een heel andere weg in. Ondanks de donkere teneur, wordt het album als één van zijn beste beschouwd.

Samen met broer John brengt Steve een ode aan het werk van de Franse componist Eric Satie: “Sketches Of Satie” (2000). Er verschijnt tevens een overvloed aan compilatie albums waarvan “Live Archives 70,80,90s” (2000) veruit de meest interessante is. Met welgeteld drie dvd’s in twee jaar tijd lijkt een periode van oververzadiging aangebroken, die enkel onderbroken wordt door twee nieuwe studioalbums: “To Watch The Storms” (2003) – waarop hij aanknoopt met enkele succesvolle albums uit de jaren zeventig – en “Metamorpheus” (2005), een vervolg op het in artistiek opzicht veelgeprezen “A Midsummer Night’s Dream”. Fans van het eerste uur mogen zich in 2005 eveneens verheugen in de heruitgave van zijn eerste vier soloplaten, aangevuld met enkele bonustracks. 

2006 levert een album op, “Wild Orchids”, dat zijn klassieke stijl en zijn rockstijl van de voorgaande twee platen probeert te verenigen. En nog steeds (sinds 2005) doet het gerucht de ronde dat er een Genesis reünie op stapel staat (bericht wordt door zowel Hackett als Gabriel bevestigd) maar een daadwerkelijke invulling van dit voornemen is er vooralsnog niet. Wat wel concreet lijkt, is de eerst officiële biografie over leven en werk van Steve Hackett door Alan Hewitt.


Discografie

  Album: Vogage Of The AcolyteLabel: Charisma / Virgin

Jaar: 1975 (heruitgave: 2005)

Voor recensie klik hier 

 Steve Hackett - Please Don't Touch  Album: Please Don’t TouchLabel: Charisma / Virgin

Jaar: 1978 (heruitgave: 2005)

Voor recensie klik hier

 Steve Hackett - Spectral Mornings  Album: Spectral MorningsLabel: Charisma / Virgin

Jaar: 1979 (heruitgave: 2005)

Voor recensie klik hier

 Steve Hackett - Defector  Album: DefectorLabel: Charisma / Virgin

Jaar: 1980 (heruitgave: 2005)

Voor recensie klik hier

 Steve Hackett - To Watch The Storm  Album: To Watch The StormLabel: Camino / InsideOut

Jaar: 2003

Voor recensie klik hier

 Steve Hackett - Metamorpheus  Album: MetamorpheusLabel: Camino / InsideOut

Jaar: 2005

Voor recensie klik hier

Steve Hackett - Wild Orchid  Album: Wild OrchidsLabel: Camino / InsideOut

Jaar: 2006

Voor recensie klik hier