RPWLConcert

Naar dit optreden had ik lang uitgekeken. Het laatste album van RPWL “Tales From Outer Space” vind ik namelijk hun beste tot nu toe en ik hoopte veel van de nieuwe cd te mogen gaan horen. Gelukkig hadden nog veel meer mensen de weg naar Zoetermeer gevonden op deze zondagavond. De benedenverdieping was goed gevuld.

Persoonlijk heb ik er altijd wat moeite mee als bands een nieuw album uit gebracht hebben en dan live er maar één of twee van spelen. Bij RPWL was dit geheel anders. De band betrad om 21:00 uur het podium om vervolgens het nieuwe album integraal te spelen! Live komt het album net iets steviger uit de verf en dat maakt het nog intenser. De band speelde met opperste concentratie. Dit viel pas op toen de mannen bij het oudere werk veel meer ontspannen overkwamen.

Light Of The World en Give Birth To The Sun staken met kop en schouders boven het geheel uit. Dat kwam voornamelijk door het geweldige gitaarwerk van Kalle Wallner. Zo gaaf om te zien hoe hij de ene naar de andere solo uit zijn instrument weet te toveren. Als je hem aan het werk ziet lijkt het allemaal zo eenvoudig. De line-up was voor deze tour aangevuld met bassist Sebastian Harnack (Sylvan) die zijn geluid extra verrijkte met baspedalen (ik vind dat zo gaaf!). Hij speelde met zichtbaar plezier en je merkte dat ook de rest van de band zijn inbreng waardeerde. Het zou mij niets verbazen als hij binnenkort als vijfde bandlid wordt ingelijfd.

Het mega projectiescherm werd goed benut met prachtige beelden en bijvoorbeeld ook de videoclip van What I Really Need werd tijdens dit nummer getoond. Samen met de sterke lichtshow en het goede geluid werd het een optreden om door een ringetje te halen.

Yogi Lang heeft niet de beste stem in het genre, maar wel eentje met een heel eigen karakter. Daarbij is hij een charmante vertoning. Hij zat er nog wel eens naast, maar op de momenten dat het spannend was wist hij goed te leveren. Alleen die spaarzame praatjes tussendoor kan hij beter aan iemand anders overlaten. Het lijkt wel of hij tijdens het praten schrikt van zijn eigen actie en spontaan niet meer uit zijn woorden komt.

De rest van de setlist bevatte nog een paar verrassingen. Zo speelden ze Hole In The Sky van hun debuutalbum “God Has Failed” uit het jaar 2000. Een heerlijke song waar de Pink Floyd invloeden vanaf druipen. De tweede verrassing was de geweldige Bob Dylan cover Masters Of War, met die inktzwarte teksten, afkomstig van “The RPWL Experience”. Uiteraard ontbrak publieksfavoriet Roses ook niet en deze werd naar hartenlust meegezongen.

Na precies twee uur was de koek op en kon iedereen zeer voldaan huiswaarts. Binnen vijf minuten na het optreden stonden alle bandleden bij hun merchstand om mensen de hand te schudden, een praatje te maken en cd’s te signeren. En zo hoort het!

Verslag: Maarten Goossensen
Foto’s: Marcel Boshuizen