Interview: Ruard Veltmaat
Datum : 12 maart 2013

Natuurlijk. Op moment van schrijven zijn we nog erg vroeg in het jaar 2013. Het zou voorbarig zijn om nu al over topalbums van 2013 te schrijven, laat staan voorspellingen te doen over posities. Maar wat een prachtige nieuwe plaat heeft het Italiaanse Kingcrow met “In Crescendo” weer afgeleverd! Recensent Ruard Veltmaat vindt het  daarom de hoogste tijd dat er meer aandacht moet komen voor de Italiaanse band. Reden te meer om een interview te arrangeren met  de sympathieke grondlegger en gitarist van de band, Diego Cafolla. Deze vertelt enthousiast hoe het nieuwe album tot stand is gekomen.

Hallo Diego! Jullie hebben onlangs een nieuw album uitgebracht, kan je daar wat over vertellen?
Ja natuurlijk! “In Crescendo” is inmiddels ons vijfde album en het belangrijkste thema is het eindigen van onze jeugd. Wat mijn broer en ik betreft reflecteert de muziek aardig het thema wat betreft melancholie en atmosfeer. Het is stevig op sommige momenten, wat de zware kanten uitdraagt en aan de andere kant heeft het mooi subtiele momenten, wat de charme van de jeugd representeert. Het is ook wat complexer dan “Phlegethon” vind ik zelf. Daarnaast reflecteert het ook heel mooi de diverse karakters van de bandleden, door mooie dynamieken, maar ook door de akoestische gitaren in flamencostijl, die veel gevoeliger in de muziek zijn weggezet. Wij vinden het zelf in elk geval weer een stap vooruit in onze muzikale loopbaan.

Kingcrow - Diego Cafolla

Je hebt het zo over het eindigen van jullie jeugd, ligt dat gevoelig momenteel?
Hahaha! Ach, wat is gevoelig… De bandleden zijn allemaal in de dertiger jaren aangekomen en dat betekent in onze samenleving dat min of meer het keerpunt van de jeugd is gepasseerd.. Dus gaat “In Crescendo” ook een klein beetje over ons en over onze vrienden. Het is ook niet zo dat we met zijn allen worstelen met die leeftijd, maar je gaat je afvragen over waar je staat in het leven, wat je echt wilt archiveren voor later… je weet wel, je voelt dat er iets aan het veranderen is, zonder dat je het kan benoemen. Maar zo moet het ook, het leven wordt gewoon wat anders, je krijgt meer verantwoordelijkheden en verplichtingen.

Wat mij betreft is het nieuwe album weer prachtig gevarieerd geworden, heb je zelf favoriete nummers op het album staan?
Tsja, dat is altijd moeilijk om te zeggen, omdat ik natuurlijk helemaal in het creatieve aspect van die muziek zit genesteld. Waar ik wel heel erg trots op ben is Morning Rain, wat begint als een ballad met een prachtige crescendo (opbouw en hoogtepunt) halverwege het nummer. Een ander nummer wat ik zelf graag terugluister is This Ain’t Another Love Song en de Epic In Crescendo. Maar goed, als je het me volgende week vraagt is het waarschijnlijk weer een andere track. Waar we met zijn allen wel zeker van zijn is dat er op dit album absoluut geen ‘vullers’ staan. Daar waren we al zeker van toen we nog aan het schrijven waren en alleen de geraamtes van de songs nog maar stonden. Vanaf dat moment gaat het proces ook zo, dat je tijdens het perfectioneren van de nummers al te ver in de technische details zit, waardoor je niet echt een voorkeur voor een nummer ontwikkelt. Dat komt vooral omdat je dan teveel bezig bent met de interactie van geluiden en het geluid van de instrumenten.

Kijk en beluister hier het nummer Morning Rain van Kingcrow op YouTube.

Kan je de lezers die jullie nog niet zo goed kennen wat meer vertellen over de band?
Ik heb de band in 1996 opgericht, samen met mijn broer en drummer Thundra. We waren toen nog erg jong, noemden onze band Earth Shaker en speelden covers van bands als Deep Purple, Gun’s ‘n’ Roses en Iron Maiden. Wat later begon ik mijn eigen materiaal te schrijven en begon de band meer vorm te krijgen. We hebben toen de naam ook veranderd in Kingcrow, wat geïnspireerd is door een gedicht van Edgar Allan Poe. We hebben in 1997 ons eerste debuut promo uitgebracht met de naam “Eyes Of Memories” en in 2001 ons debuutalbum “Something Unknown”. Medio 2004 bouwden we onze eerste studio waar we zelf konden repeteren, jammen en opnemen. In de loop der jaren hebben we wel de nodige wisselingen van bandleden gehad. Grotendeels door persoonlijk omstandigheden. Zo is onze huidige zanger Diego Marchesi de derde in lijn van opvolging, maar met hem zijn we heel blij. Hij is enorm goed en heeft een stem met veel verschillende mogelijkheden. Ondertussen hebben we vijf albums gemaakt met als echte grote doorbraak “Phlegethon”.

Kingcrow 2013

Jullie hebben dus een eigen studio waar je over kan beschikken?
Ja, ook daar zijn we heel blij mee. Tijdens de opnames voor “Timetropia” hebben Thundra en ik die studio met ons eigen geld gebouwd. Daar hebben we overigens ook nog “Phlegethon” opgenomen, maar voor “In Crescendo” zijn we uitgeweken naar een grotere studio met meer mogelijkheden.

Jullie hebben dit album ook weer zelf geproduceerd?
Ja, absoluut. Sinds “Timetropia” produceren Thundra en ik onze eigen platen omdat we gewoonweg nooit tevreden waren met externe producers. Simpelweg omdat de meesten werken met het principe ‘less is more’.  En dat hoeft namelijk helemaal niet altijd zo te zijn, en dat principe geldt zeker niet voor onze muziek. Ik vind dat je bepaalde elementen in de muziek best wel mag accentueren en dat je complexe structuren best wat mag overdrijven, zolang het maar goed gebracht wordt.  Het is een soort van een holistische visie als je begrijpt wat ik bedoel. Ik weet van mij zelf dat ik beter met de details van onze muziek kan werken dan een producers dat doen. Die hebben toch vaak de neiging om de boel af te vlakken. Uiteindelijk komen we met zijn tweeën toch beter bij het eindresultaat dat we in gedachten hadden tijdens het schrijfproces dan een ander dat kan. Hoe dan ook, het is een tijdrovend en vermoeiend proces omdat we ook nog eens perfectionistisch zijn, maar uiteindelijk zijn we altijd weer blij dat we het voor elkaar hebben gekregen.

Ten tijde van “Phlegethon” hadden jullie Scarlet Records nog als platenmaatschappij, inmiddels is dat het door ‘prog doordrenkte’ Sensory Records geworden. Hoe ging dat proces?
Wij hadden het gevoel dat Scarlet onze muziek niet helemaal goed in de markt kon zetten. Zij zitten met hun bands meer in de metal hoek en bijna niet in de hoek van progressieve rock. We zijn op zoek gegaan naar platenmaatschappijen die dit wel kunnen en ons management heeft wat demo’s rond gestuurd. Sensory reageerde gelijk en enthousiast, wat resulteerde in een contract.

Zoals de meeste bands in deze hoek kunnen jullie ook niet van de muziek leven?
Nee, nog steeds niet en dat zal waarschijnlijk ook niet zo snel veranderen of we moeten een echte serieuze doorbraak beleven. We hebben nog steeds maatschappelijke banen, ik ben bijvoorbeeld zelf programmeur van beroep. Het is gewoon erg moeilijk te leven van muziek tegenwoordig, vooral door de downloadcultuur. Je ziet het om je heen, steeds meer bands stoppen ermee omdat de kosten die een cd maken met zich meebrengen, niet opwegen tegen de inkomsten. Dat geldt ook voor ons, maar ons hart zegt ons toe te geven aan onze passie.

Wat zijn jullie muzikale invloeden?
Ik kan naar verschillende muziekstijlen luisteren. Daarom verschillen die invloeden enorm. Maar prog-gerelateerd varieert dat van Rush, tot aan Pink Floyd, King Crimson, Massive Attack, Iron Maiden, Beach Boys, Mars Volta, Meshuggah, Faith No More, Tori Amos, The Police, Anathema, Nine Inch Nails, Mike Oldfield en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Binnenkort gaan jullie op tournee met niet de minste band, Pain Of Salvation, kan je daar wat meer over vertellen?
Dat is voornamelijk te danken is aan ons management. Ze vroegen ons of wij daar interesse in hadden, aangezien er contacten waren met hun management.  Het zou namelijk goede promotie zijn voor ons nieuwe album in Noord Amerika. Natuurlijk waren we geïnteresseerd!! Pain Of Salvation is één van de meest belangrijke bands op het gebied van progressieve metal. Daarbij hebben onze bands genoeg overeenkomsten om de fans van beide kanten te kunnen interesseren. Wij kijken er erg naar uit!

Kingcrow

Jullie hebben al een grote groep fans in Nederland, gaan jullie ook dit album promoten in met name Nederland?
Graag! We spelen met plezier in Nederland en het is één van de favoriete landen om te spelen. We hebben nu al een aantal keren in Nederland gespeeld en is altijd een fantastische ervaring. De fans zijn hartelijk en over het algemeen zijn de podia en technici prima in orde. We ervaren het zelf altijd als dat optreden in Nederland gepaard gaat met minder stress voorafgaand een show. De boel is altijd goed geregeld. Ik denk dat het dit jaar sowieso nog gaat gebeuren, waarschijnlijk in de herfst, dus we hopen daar veel fans te zien. Hou onze concertagenda in de gaten, zou ik zeggen!

Wat zijn de plannen op korte termijn?
Voor nu zijn we vooral gefocust op de tour met Pain Of Salvation, daarna komt Europa aan de beurt. Ik heb nog geen idee wanneer we een nieuw album gaan schrijven, maar dat zal zeker tot na de zomer duren.

Heb je nog een boodschap voor de Progwereld lezers?
Ik hoop dat de lezers onze cd een kans willen geven en er dan ook van genieten. Check onze cd “In Crescendo” en je zal niet teleurgesteld worden. Hopelijk zien we jullie dan tijdens een optreden!