Interview met Ben Sizer van de band Arx Atrata

Door Ruard Veltmaat
Oktober 2016

Bij Progwereld zijn we gericht op progressieve rock. Dat rechtvaardigt daarom ook de naam Progwereld. Ondanks onze ervaring en kunde in het genre stappen onze recensenten ook wel eens buiten de scheidslijnen van de pure prog. Immers, die ruimtes die het genre biedt zijn erg wijd. Het pluspunt voor u als lezer is dat we met onze verschillende specialisten op meerdere vlakken actief kunnen zijn. Zo schuiven wij de laatste tijd ook eens wat vaker naar de pure metal. Dit is de voornaamste reden dat we nu eens een metal band, of eigenlijk artiest naar voren brengen in een interview. De band Arx Atrata maakt atmosferische doom/death metal en de maker achter de muziek hulde zich tot voor kort in geheimzinnigheid, waardoor de nieuwsgierigheid van recensent Ruard Veltmaat alleen maar groter werd. Een reden om eens wat verder te informeren dan de informatie op de website en social media laat weten. We hebben een interview met Ben Sizer, gitarist en componist van de band, die net zijn nieuwste album “Spiritus In Terra” heeft uitgebracht.

Hallo Ben, goed dat je ons te woord wil staan! Tot aan een paar weken geleden hield jij je identiteit strikt geheim, waarom was dat?
Nou, inmiddels is mijn identiteit geen geheim meer, zo hier en daar is het in diverse publicaties bekend gemaakt. En laten we wel wezen; ik heb het nooit bewust geheim gehouden, ik vond alleen dat de aandacht naar de muziek moest uitgaan en niet naar de maker achter de muziek. Mensen bleven er maar naar vragen en dat leidde gewoon af van de muziek die ik maakte. Ik wil dat de muziek werd beoordeeld op hoe het klinkt en niet dat het wordt vergeleken met mijn andere project of andere willekeurige band. Daarbij, ik ben gewoon Ben Swizer uit Nottingham en niet beroemd, dus mijn naam uitbuiten had bij voorbaat al geen zin.

In Nederland maar ook in Europa, zijn er weinig tot geen recensies te vinden van jouw debuutalbum “Oblivion”. Hoe kan dat en is het misschien het directe gevolg van het feit dat je je identiteit geheim wilde houden?
Nee, dat denk ik niet. Zonder een platenmaatschappij is het gewoon heel moeilijk om alle magazines en blogs te bereiken. En als dat wel zo is, willen ze vaak geen zelf geproduceerd album beoordelen. Dan zijn er natuurlijk veel PR bureaus die je in contact willen brengen met gerenommeerde magazines en webzines, maar daar moet je flink voor betalen. Het is in deze huidige tijd moeilijk bekend te raken. Het moet klein beginnen en dan hopen dat het balletje gaat rollen.

Jij componeert je muziek in je eigen studio, dus ga ik er van uit dat je ook in andere bands speelt of gespeeld hebt?
Momenteel is het enige project wat ik heb de doom/death-metal band Twilight’s Embrace. Met die band heb ik twee ep’s en een debuutalbum uitgebracht. Dat is mijn eerste band geweest, maar na een tijdje wilde ik mijn eigen project opstarten. Ik wilde graag toetsen en black metal elementen toevoegen aan de muziek die het dichtste bij mij staat.

Hoe lang heb je aan dit album gewerkt?
Ik heb drie jaar aan dit album gewerkt, maar niet full time. Ik heb ook nog een baan als programmeur. Een uurtje hier, een uurtje daar, en natuurlijk ben ik ook actief geweest met Twilight’s Embrace.

Je hebt alle instrumenten ingespeeld en een gedeelte geprogrammeerd als ik de credits in het boekje lees, wat is nu het instrument waar je ooit mee bent begonnen?
Moeilijk te zeggen. Ik ben gitarist van origine, maar ik programmeer al muziek via een keyboard van kinds af aan. Het is denk ik gelijk opgegaan.

Als je de muziek componeert, waar begin je dan mee?
In principe begin ik altijd met mijn gitaar, maar soms ook met de toetsen. De nummers bouw ik soms op vanuit verschillende invalshoeken. De ene keer begin ik met gitaar, wat later weer verandert dat in toetsen of omgekeerd. Elke song, ook op dit album, is telkens op een andere manier ontstaan.

Bespeel je echt alle instrumenten zelf?
Ja, hoewel ik bij sommige instrumenten wel gebruik maak van programmering. Maar de gitaren en toetsen zijn de hoofdbestanddelen in de muziek van Arx Atrata en die speel ik zelf.

Je artwork, de teksten, ik krijg de indruk dat je vooral geïnspireerd wordt door de natuur?
Niet alleen de natuur, laat dat vooral duidelijk zijn, maar het inspireert mij inderdaad meer dan bijvoorbeeld politiek of andere maatschappelijk issues. Er zijn al zoveel andere bands die deze thema’s aantippen, daar heb ik niets aan toe te voegen. De natuur is namelijk tijdloos en was er duizenden jaren geleden ook al en zal (ondanks wat wij als mens deze aandoen) er over jaren nog steeds zijn. Het zal de mensheid overleven, daarvan ben ik overtuigd.

Je gebruikt in je muziek harsh vocals en grunts, wat het voor mij wel soms wat ontoegankelijker maakt. Heb je ooit overwogen om die te vervangen door gewone zang of sommige tracks zelfs instrumentaal te laten?
Wanneer ik geen gebruik maak van deze zangmethode, zou ik een substantieel onderdeel van de black-metal kenmerken binnen mijn muziek weglaten. Om binnen de prog grenzen te spreken, dat zou zoiets zijn als bijvoorbeeld Dream Theater die vierkwartsmaat liedjes maakt. Waarschijnlijk schrik ik daar een heleboel mensen mee af, maar dat is oké, niet iedereen hoeft van mijn muziek te houden.

Is Arx Atrata je belangrijkste doel in de nabije toekomst?
Dit jaar zal ik ook nog aan andere muzikale projecten werken, simpelweg omdat ik even afstand moet doen van Arx Atrata. Ik ben daar de afgelopen jaren zo druk mee geweest dat ik nu even een pauze nodig heb. En aangezien het onrealistisch is dat ik ooit met Arx Atrata live zal optreden, is het ook niet nodig dat ik in één ruk door ga voor een nieuw album. Maar dat het er gaat komen is wat mij betreft zeker. Waarschijnlijk zal ik het in de loop van volgend jaar weer oppakken.

Met welke bands ben jij opgegroeid of wat zijn je belangrijkste invloeden in muziek?
Als zoveel metal liefhebbers ben ik opgegroeid met Iron Maiden en Metallica, maar al snel daarna verschoof mijn aandacht naar bands als Paradise Lost, Anathema en My Dying Bride. Nog wat later schoof ik nog verder op naar blackmetal bands als Cradle Of Filth en Dimmu Borgir, Emperor en Satyricon. Vooral die laatste bands zorgden ervoor dat ik mij breed in de metal wereld heb verdiept. Ik schrijf mijn composities met al deze invloeden in de hoop dat ik iets nieuws kan creeeren, of op zijn minst via een andere invalshoek.

Ik hoor invloeden van Agalloch, Winterfylleth en My Dying Bride in jouw muziek, zijn deze bands ook een inspiratie geweest?
Agalloch is een band die de black metal veel goeds heeft gedaan door interessante folk elementen toe te voegen aan de muziek en het daardoor interessant te maken in de doom metal muziek. Dat is één van de redenen waarom ik het leuk vind naar muziek van Agalloch te luisteren. Die folk elementen zorgen voor een donkere atmosfeer in de muziek. Wynterfylleth is één van de bands die enorm groeit in de Britse black metal scene en hun sterke gitaarriffs zorgen voor een uniek geluid. Dus er zal ongetwijfeld wat van hun muziek doorgedrongen zijn tot die van Arx Atrata.

Het je nog een laatste boodschap voor de Progwereld lezers?
Bedankt voor het lezen van dit interview en de recensies. Ik hoop dat de lezers dit soort complexe en uitdagende muziek willen blijven steunen. Het is belangrijk voor muzikanten als mijn persoontje dat we weten dat er ook mensen zijn die dit soort muziek mooi vinden in plaats van simpele popmuziek. Dus nogmaals bedankt! http://www.arxatrata.com/