Moon Safari

Blomljud

Info
Uitgekomen in: 2008
Land van herkomst: Zweden
Label: Blomljud Records
Website: www.moonsafari.se
MySpace: www.myspace.com/wespintheworld
Tracklist
Cd 1:
Constant Bloom (1:27)
Methuselah's Children (15:42)
In The Countryside (5:42)
Moonwalk (8:48)
Bluebells (10:11)
The Ghost Of Flowers Past (9:46)
Cd 2:
Yasgur's Farm (8:08)
Lady Of The Woodlands (3:38)
A Tale Of Three & Tree (3:30)
The Other Half Of The Sky (31:46)
To Sail Beyond The Sunset (5:18)
Simon Åkesson: zang, toetsen
Anthon Johansson: gitaar, percussie, achtergrondzang
Tobias Lundgren: drums, percussie, achtergrondzang
Petter Sandström: zang, gitaar
Johan Westerlund: bas, achtergrondzang

Met medewerking van:

Simon Ludin: percussie, steel gitaar
Blomljud (2008)
A Doorway To Summer (2005)

Natuurlijk, ik wist het. Ik wist het!
De Zweden van Moon Safari zijn gewoon familie van The Flower Kings.
Eindelijk, na drie jaar, met het verschijnen van “Blomljud”, komt die aap zomaar uit de mouw gesprongen. De titel van dit tweede album staat immers voor ‘bloemengeluid’.

Natuurlijk weten we dat Moon Safari min of meer door de bloemenkoningen zijn ontdekt.
Natuurlijk weten we dat deze bloemenkoningen vrolijke en aangename muziek produceren.
Natuurlijk weten we dat het debuutalbum van Moon Safari geproduceerd is door Tomas Bodin.
Natuurlijk klinkt Moon Safari op dat debuut wel erg als het jonge broertje van The Flower Kings.
Natuurlijk weten we dat The Flower Kings dol zijn op dubbel cd’s en nummers met een bovengemiddelde speelduur.
Natuurlijk staat Moon Safari – evenals als onze eigen W.A. van Buren – te trappelen om de troon te bestijgen.

Het beste nieuws is dat ik zo onwijs vrolijk word van deze muziek! Het is een zegen, maar bovenal uitstekende timing om deze plaat in het nieuwe en frisse voorjaar uit te brengen op een moment dat iedereen misschien al weer hunkert naar de zomer. Een geluk bij een ongeluk zullen we maar zeggen, de uitgifte van het album stond namelijk gepland voor het najaar van 2007.

De vrolijke stemming swingt er direct al goed in. Het korte en a capella gezongen Constant Bloom wordt immers gevolgd door het frisse Methuselah’s Children. Dit nummer staat, net als het hele album overigens, stijf van de invloeden van The Flower Kings met één heel groot verschil. Kijk naar de groepsbezetting, tel het aantal (achtergrond)zangers en je weet wat ik bedoel. De (harmonieuze) samenzang is de grote kracht van deze mannen. Iets waar hun voorbeelden jaloers op zullen zijn. Ik neem het ze dan ook niet kwalijk dat ze wel eens een zanglijn van hun inspirators hebben gejat. Verder horen we zalige solo’s op (mini) Moog, melodieuze en speelse gitaarsolo’s, frivool pianospel en veel Hammond orgel. Halverwege het nummer een mooi contrast met staccato pianospel, een tegendraads ritme en gospelachtige samenzang waar ik kippenvel van krijg.

Het bewijs van de hoogstaande zangkwaliteit wordt geleverd door In The Countryside. Zonder twijfel doemt hier de vergelijking met The Beach Boys op, ja je leest het goed. Deze strandjongens waren hun tijd ver vooruit.

Een wandeling op de maan zoals muzikaal wordt ondernomen in Moonwalk wil iedereen wel maken. Potverdorie, wat een geluid, wat een vrolijkheid, wat een virtuositeit. Ik waan me bijna Neil Armstrong. Is dit wat Neil in 1969 heel ver weg gehoord moet hebben? Een stevige laag Hammond, solide drumwerk en melodieuze loopjes op de mini Moog? Toch maar even snel het label gecheckt of daar soms geen The Flower Kings op staat. Het nummer vloeit naadloos over in Bluebells. Kom je ooit thuis na een rotdag, zet dan even snel dit nummer op. Die rotdag is gegarandeerd snel weggepoetst alleen al door het mooie refrein.

Op cd 2 wordt het toch allemaal wat voorspelbaar. Voor het eerst vraag ik me af of men niet te ambitieus is geweest. Twee maal 50 minuten is best wel veel, zeker voor één luistersessie. Net als die aap uit de mouw, ligt ook verzadiging op de loer. Yasgur’s Farm heeft daar nog niet zo’n last van, mede dank zij dat aanstekelijke en huppelende pianoloopje.

Gelukkig brengt het centraal op dit schijfje staande The Other Half Of The Sky me weer op andere gedachten. Hier wordt nog even meer dan een half uur hoogstaande progrock uit de kast getrokken, zeer gewaagd natuurlijk. Toch is de opbouw goed verzorgd en is er variatie genoeg om te blijven boeien. Maar alom overheersend is er zomerse vrolijkheid die als een rode draad door het nummer gevlochten is. En dat is een verademing in een tijd waarin veel donkere en sombere muziek wordt uitgebracht.

Met “Blomljud” heeft Moon Safari de immer loden last van een tweede album, nota bene een dubbelalbum, met verve gedragen. Het is een zomers album geworden, een album dat zich lastig in één keer laat beluisteren, beslist geen origineel album. Maar het doel heiligt nu eenmaal de middelen. Toch hebben zij wat mij betreft niet alleen hun belofte ingelost, maar ook de hoge verwachtingen volledig waargemaakt. Ik kan nu al zeggen dat “Blomljud” een kandidaat is om hoog in het Wereldse Jaar 2008 te eindigen.

Maar eigenlijk wist ik dit allemaal al… Natuurlijk!

Hans Ravensbergen

Send this to a friend