Blind Ego

Numb

Info
Uitgekomen in: 2009
Land van herkomst: Duitsland
Label: Red Farm Records
Website: Blind Ego
MySpace: Blind Ego
Tracklist
Lost (6:09)
Guilt (6;15)
Numb (6:09)
Leave (6:52)
Death (9:38)
Change (7:19)
Seek (5:40)
Risk (3:52)
Torn (4:45)
Vow (7:01)
Change Reprise (5:05)
Kalle Wallner - gitaar
Paul Wrightson - zang
John Jowitt - basgitaar
Sebastian Harnack - basgitaar
Michael Schwager - drums
Iggor Cavalera - drums
Yogi Lang - achtergrondzang
Numb (2009)
Mirror (2007)

Wie als gitarist een toetsenloos progalbum wil maken doet er goed aan om “Numb” het tweede album van  Blind Ego, eens te gaan beluisteren. “Numb” heeft het wat dat  betreft helemaal. Blind Ego is het soloproject van gitarist Kalle Wallner, die ons beter bekend is als de W van RPWL. Op “Numb” weet hij z’n snaren krachtiger te raken dan op voorganger “Mirror” uit 2007 en dat heeft er in geresulteerd dat dit nieuwe album bruist van de energie. Energie die je dag zo aangenaam kan maken. “Numb” zit vol gedreven rock met een progressieve klank die regelmatig richting metal gaat. Het album heeft een gezonde kleur die ingeboet zou hebben aan vitaliteit als er toetsen op de plaat zouden zijn gebruikt.

Dit is een knap album want bij muziek die grotendeels is gebaseerd op strakke, grommende akkoorden en denderende ritmieken ligt eenvormigheid op de loer. Wallner heeft dat weten te voorkomen door elk van de elf nummers een sterke melodie te geven en door vaak te komen met een kenmerkende passage. Neem wat dat betreft het Ozzy Osbourne-achtige Change dat er uitspringt met z’n donkere intro of neem de melodieuze refreinen van titelnummer Numb of rocker Seek. Daarnaast kan Wallner subliem soleren. De RPWL-liefhebber weet wat ik bedoel, maar de solo aan het eind van het lange Death is zo gruwelijk goed dat het ongetwijfeld met afstand zijn beste zal worden genoemd. Wallner heeft er goed aan gedaan om de nummers een korte titel te geven, want hierdoor hebben ze stuk voor stuk een eigen identiteit. Zo is Risk die mooie ballad die met z’n akoestische gitaar na één keer luisteren al in je hersenpan gegraveerd wordt. Het is een onvergetelijke beauty. Eigenlijk maakt elk nummer direct al een goede indruk.

“Numb” klinkt vanaf de start overtuigend, stabiel en integer. Te horen is nagenoeg dezelfde bezetting als op “Mirror”. Andere drummer dat wel, Michael Schwager heet hij en hij is afkomstig uit de progmetalband Dreamscap. Paul Wrightson verzorgt ook ditmaal de leadzang. De ex-Arena zanger klinkt beter dan ooit. Wat  doet hij dat voortreffelijk, vol beheersing en met een prettige ingehoudenheid die nergens gereserveerd overkomt. Moeiteloos trekt hij bijna in zijn eentje de  vocalenkar. Er is net een handjevol achtergrondzang van Yogi Lang. Bovendien heeft deze RPWL-collega Wallner een waanzinnige dienst bewezen door “Numb” te voorzien van een kristalheldere productie. De plaat klinkt modern en intens, verre van glad. Het basspel van John Jowitt, bij voorbaat al geweldig, is weergaloos om te beluisteren. Ook Sebastian Harnack is van de partij met zijn formidabele basspel. Dat is wel gaaf want vanaf nu is er een lijntje tussen Jowitt en zijn Duitse evenknie.

Een bijzonder sterk nummer op  “Numb” is Vow waar tussen de It Bites– achtige zangblokken een fraai instrumentaal stuk met een enigszins psychedelisch randje zit. Wallner weet altijd zeer goed hoe hij zijn composities aan moet kleden. In Change Riprise is Sepultura-drummer Iggor Cavalera te gast en dat is een mooi ijkpunt van hoe op dit album de uiterste kanten van het gebodene (prog en heftigheid) met elkaar vermengd worden.

Ik heb het van boven laten kraken maar ik kon niks negatiefs over dit album bedenken. Of toch? Als het succes van Blind Ego maar niet ten koste zal gaan van RPWL.

Dick van der Heijde

Send this to a friend