Reekers, Edward

The Last Forest

Info
Uitgekomen in: 1980 (heruitgave: 2017)
Land van herkomst: Nederland
Label: Shaded Moon Entertainment/CNR Entertainment
Website: http://www.edwardreekers.com
Tracklist
I'd Like To Place A Call (4:06)
Norwegian Girl (2:52)
The Last Forest (4:44)
Full Circle (4:22)
Black And White (3:55)
Repeat 'Till Fade (3:16)
Reasons (4:04)
Side Tracks (3:17)
Valley Of The Shadow Of Day (4:32)
Lady Of Prudence (3:53)
The Words To Say I Love You (3:47)
Tell Me When (4:37)
My Song (3:30)
Eyes Meet Eyes (3:08)
Flaming Star (3:47)
Edward Reekers: zang, toetsen
Johan Slager: gitaar, basgitaar
Max Werner: drums, zang
Child Of The Water (2008)
The Last Forest (1980)

Als je er goed over nadenkt, heeft hij wel een zeer bijzondere carrière, onze vriendelijke ronde progheld met de hemelse stem: internationaal succes met Kayak, daarna een hele poos eigenlijk niks en vervolgens successen met (weer) Kayak, Ayreon, als stemacteur in nasynchronisaties (onder andere Harry Potter), de onwaarschijnlijk succesvolle theatershows “Motel Westcoast” en “Best Of Britain” en nu al weer de tweede editie van “Symfo Classics”, verplichte kost voor iedre lezer van deze pagina’s. Wat dat betreft is het helemaal niet gek dat er eindelijk een heruitgave is van Edwards eerste soloplaat “The Last Forest”, ook al maakte die plaat in 1980 bij het grote publiek weinig indruk.

“The Last Forest” was op papier natuurlijk een gouden idee. Kayak had met Ruthless Queen net een monsterhit gescoord, zelfs tot in het beloofde land America aan toe, dus de stem van dat succes zou ook wel een niet-aan-te-slepen-soloalbum maken. Dat gebeurde echter niet. Toen het album in 1980 verscheen, kreeg het zeer positieve recensies, maar het publiek had daar weinig boodschap aan, dus platenlabel CNR gaf het op en vergat het album. Het kwam nooit op cd uit, tenzij je de opgepoetste lp-rip van Fonos meetelt. Des te fijner dat David van Hartingsveldt van Shaded Moon uit Assendelft de plaat nu alsnog uitbrengt in een tip top tot in de puntjes editie met maar liefst vijf bonustracks, waarmee dit een compleet overzicht is van het vroege solowerk van Reekers.

Reekers maakte het album met Kayak makkers Johan Slager en Max Werner, dus het zou zeer voor de hand liggen dat “The Last Forest” zou klinken als een Kayak plaat. Voor een deel klopt dat natuurlijk, het stemgeluid van Reekers is zo herkenbaar dat alleen dat al aan Kayak doet denken. De liedjes doen dat minder, Reekers is in zijn composities iets minder avontuurlijk. Voor een deel komt dat door het verstrijken van de jaren, voor een deel hoor je de zanger bijna letterlijk zoeken naar hitparadegevoelig materiaal. Daarmee sluipt een zekere tuttigheid in de muziek, maar ook dat kan te maken hebben met het feit dat de muziek bijna veertig jaar oud is. Zolang ken ik deze nummers ook al, dus probeer dan maar eens met frisse oortjes te luisteren. De grootste risico’s neemt Reekers in de vaak verschuivende toonsoorten, waarmee te grote voorspelbaarheid wordt voorkomen.

Toch ben ik erg blij met deze heruitgave, want “The Last Forest” is een zwaar onderschat album. Er staan erg sterke nummers op. Mede dankzij Werner en Slager wordt er af en toe flink gerockt, deze plaat is ook voor liefhebbers van de betere AOR een aanrader, en hier en daar hoor ik een referentie aan Genesis, maar over het algemeen moet je het toch zoeken in de symfopop hoek van Alan Parsons Project en Kayak. Daarbij helpt het dat Edward zelf zeer fraaie toetsenpartijen opbouwt en voor sommige liedjes strijkers ter beschikking had. Het is ook knap hoe hij van die korte composities complete popsymfonietjes maakt. Een vriendin die meeluisterde moest aan ABBA denken en dat is een groter compliment dan het lijkt.

De plaat is prachtig opgepoetst en klinkt opname technisch zeker niet ouderwets, alleen de gebruikte geluiden verraden de leeftijd van de muziek. De vijf bonustracks zijn singles die Reekers in 1982 en 1983 uitbracht. Op die nummers zijn gasten als Jody Pijper en Peter van Straaten te horen. Het is erg goed dat ze aan het album zijn toegevoegd, ik had ze nog nooit gehoord. (Een eigenaardig buitenbeentje is Eyes Meet Eyes, waarin Reekers ineens het Cockney-Engels van Phil Collins kopieert. Ook toen al een stemacteur, dus.)

Daarmee is “The Last Forest” wat mij betreft één van de belangrijkste en beste heruitgaven van dit jaar. Een perfecte (symfo)popplaat van één van onze beste zangers, die ook nog eens verloren gewaand werd (de plaat, niet de zanger), wat wil een mens nog meer?

Erik Groeneweg
Koop bij bol.com

Send this to a friend