Diverse Nederlandse BandsAlbum

In April 2012 werd via onze website en in samenwerking met Background Magazine, IO Pages en Freia Music een zoektocht naar nieuw progressief talent in Nederland gestart. Dit album is het vierde in de Exposure reeks, die startte in Engeland als initiatief van Ronnie Larkins en Steven Wilson. Dit leidde tot allereerst het album “Exposure” in 1985 en het dubbelalbum “Double Exposure” in 1987. In 1988 volgde het derde album in deze serie waarop ook de Nederlandse band Odyssice een bijdrage leverde. Dit derde album werd uitgebracht door FREIA Music, die nu – na 23 jaar – ook dit vierde album in deze serie uitbrengt. Dit vierde album bevat alleen Nederlandse bands met behoud van het oorspronkelijk doel om nieuw progressief talent de mogelijkheid te geven zich te presenteren: “The Dutch Exposure”.

Ruim dertig bands hebben zich aangemeld voor deze zoektocht en een groot aantal heeft op onze website een beetje extra exposure gekregen (zie progvizier 206). Uiteindelijk zijn acht bands met één of twee nummers verschenen op dit 180 grams wide grooved vinyl dubbelalbum (overigens  inclusief een bijgeleverde cd).

De eerste band op het album is Gallico, een soloproject van Luke d’Araceno (toetsenist 5bridgeS). The Parallel Universe Of Gallico is het eerste nummer dat deze band ooit heeft opgenomen en grijpt terug naar de 70’er jaren progrock. Met 9:43 minuten wordt de beschikbaar gestelde tijd optimaal benut, waarbij het nummer overigens geen moment verveelt. Dit komt onder andere door de experimentele en psychedelische trekjes die verwerkt zijn in het nummer, de prachtige arrangementen en vele wisselingen in de toetsenpartijen van Araceno, aangevuld met gitaarsolo’s van Enzo Gallo. De invloeden die Araceno noemt in het interview zijn duidelijk hoorbaar.

Profuna Ocean heeft het tweede nummer op dit album ingezonden. Met hun in eigen beheer opgenomen album “Watching The Closing Sky” kregen ze in 2009 al veel waardering. Toch heeft men met Waiting For The Fall niet voor de gemakkelijke weg gekozen. Natuurlijk, het geluid blijft deels herkenbaar, maar Profuna Ocean is in de afgelopen drie jaar gegroeid, het nummer klinkt nog professioneler en de productie is perfect. De opbouw van het nummer zit goed in elkaar, zachte sferische stukken worden afgewisseld met bombastische delen, ingetogen zachte AOR geluiden vormen een contrast met de heavy sound – waarbij zo te horen een dubbele base drum wordt gebruikt. Profuna Ocean laat horen dat ze klaar zijn voor de toekomst.

Kant B van de eerste lp – het Progwereld deel – wordt geopend door Armed Cloud. Armed Cloud is de jongste band op dit album en maakt gemakkelijk in het gehoor liggende progmetal muziek. Deze Nijmeegse band heeft er voor gekozen om twee nummers, binnen de gestelde tijdslimiet, op het album te zetten. Daarmee laten ze horen dat ze een veelzijdige band zijn die veel te bieden heeft binnen het progressieve spectrum. Destructible is een rustiger nummer binnen hun repertoire. Het is bijna een dansbaar nummer, waarvan dan wel de energie en emotie vanaf springt. Got Her By … zit aan de andere kant van hun oeuvre en is een echt heavy metal nummer. Daan Dekker laat horen dat hij niet alleen heel gevoelig kan zingen, maar ook een echte metal voice heeft. Naast de cleane vocals brengt hij op dit nummer screams voort, die perfect passen bij dit nummer. De stevige gitaargeluiden knallen erop los, met mooie solo’s, de drum is heftig en de bas wordt flink opengedraaid. Zelfs de toetsen zorgen voor een heavy, maar wel progressieve sound. Kevin Brandts is niet alleen de drummer, maar ook (achtergrond)zanger. In het laatste refrein laat hij horen wat hij qua zang kan.

Sylvium is een instrumentaal project van Ben van Gastel. Van Gastel zoekt bij zijn nummers de samenwerking met andere mensen. Het “Purified” album heeft hij samen met Fred Boks opgenomen. Voor Dutch Exposure heeft hij True Images opgenomen met een jazz-pianist (Jan-Roel) en drummer (Greg). True Images voert je mee in dezelfde sfeer als het “Purified” album, een combinatie van progmetal, ambiente passages, psychedelische, symfonische momenten, klassiek en jazz. Ruim negen minuten genieten van stevige indrukwekkende instrumentale muziek, waarbij zang echt niet nodig is.

De eerste negen minuten van de tweede lp, of gewoon nummer 6 en 7 op de cd, zijn voor de Sassenheimse band Trip Trigger. Trip Trigger maakt volgens eigen zeggen alternatieve rock/metal met een progressief randje. Recht voor zijn raap muziek die duidelijk invloeden van Muse, Elbow en Coldplay bevat.

Audrey Lahaije is een zangeres die de poppy rockstem van Alanis Morisette combineert met de ruwe gothic-achtige zangstem van Amy Lee (Evanescence). Jeroen van der Wiel, onder andere bekend als toetsenist van Odyssice, heeft vooral een stevigere muziekvoorkeur. Samen vormen ze het duo Thirteen. Hun muziek kenmerkt zich door deze eigenzinnige contrasterende stijlen: gevoelige, meeslepende zangpartijen in een stevig, ruwe rock/metaljasje met hier en daar een prachtige gitaarsolo.

Het langste nummer op het album is van de Utrechtse band Incidense. Ruim 10 minuten worden we verblijd met stevige progmetal muziek, die aanvoelt als Dream Theater met een vleugje Rush. Ruard Veltmaat stelde – naar aanleiding van de mindere productie van het album “Incarcerated” – zichzelf de vraag ‘wat als …?’. De heren van Incidense hebben deze boodschap goed in de oren geknoopt. Reality Check is opgenomen in de Knight Area Productions Studio door niemand minder dan Gerben Klazinga. En het resultaat is uitstekend.

De laatste band op het album is Summer Breeze Project. Concrete refereert naar harde beton, maar hun muziek heeft toch ook wat zachtere randjes. Het nummer start zacht en ingehouden, een ietwat schorre rockstem die wel wat lijkt op Ray Wilson. Jaren ’70 rock muziek in een modern jasje. Met ruim 5000 likes op hun facebook pagina kan deze band zich wentelen in ruime belangstelling. Deze belangstelling hebben ze onder andere te danken aan de single Hollow, waarvan de opbrengsten direct naar Ron Willems ging, voor zijn beklimming van de Alpe d’Huez.

Met het Dutch Exposure Project wordt duidelijk dat er in Nederland veel progressief talent aanwezig is. Dit album is daarmee een uitzonderlijk mooi document geworden dat een weerspiegeling is van het progressieve talent anno 2012. Daarnaast is het voor de deelnemende bands een springplank om hun talenten aan het grotere publiek te tonen. We gaan zeker nog meer horen van deze bands in de toekomst.

Mario van Os

Deze dubbel LP met CD is te bestellen via Freia Music