Jadis

Somersault

Info
Uitgekomen in: 1997
Land van herkomst: Groot Britannië
Label: Jadismusic
Website: Jadis Website
Progwereld biografie
Tracklist
Live This Lie (8:44)
Batstein (6:52)
Speechless (5:34)
Losing My Fear (6:07)
Tomorrow Always Arrives (4:31)
Falling Away (6:50)
Hear Us (9:40)
Gary Chandler: zang, gitaar
Stephen Christey: drums
Steve Hunt: bas
Mike Torr: toetsen, achtergrondzang

Met medewerking van:

Josten Obers: achtergrondzang
Photoplay (2006)
Fanatic (2003)
Understand (2000)
As Daylight Fades (1998)
Somersault (1997)
Across The Water (1994)
More Than Meets The Eye (1992, heruitgave: 2005)

Kijk, waar het Jadis aangaat heb ik een voordeel. Ik heb de groep leren kennen in 2000, dankzij “Understand”. Ik heb dus geen last van het “More Than Meets The Eye”-dilemma, waarmee de Britse groep al sinds zijn ontstaan mee te maken heeft. Fans van Jadis van het eerste uur meten een nieuwe release altijd af aan dat klassieke debuut uit 1992, en volgens deze vaste kliek is er sinds dit vermaarde werkje geen betere Jadis-plaat verschenen. Dus, zie hier mijn voordeel: ik heb de Jadis-collectie voor een deel in ‘hindsight’ leren kennen. Wat een mazzel. Zodoende, als iemand mij vraagt: wat is je favoriete Jadis-cd, is mijn antwoord steevast: “Somersault”.

Toch snap ik het wel. “Somersault”, zoals de titel al aangeeft, betekende voor Jadis een behoorlijke duikeling. Oude rotten als John Jowitt (bas) en Martin Orford (toetsen) hadden het blijkbaar te druk met IQ en lieten verstek gaan. En bij deze plaat werd voor het eerst echt duidelijk de kracht als wel de beperking waarmee Jadis zit. Een voortreffelijke sound, een voortreffelijke gitarist, een echte live-band, maar niet meer dan dat. Jadis, zo wist de doorgewinterde progfan anno 1997, zou ons vanaf nu nog maar slechts trakteren op eenvoudige, melodieuze progpopsongs, met veel emotie en toewijding gespeeld, maar – laten we eerlijk zijn – zonder al te veel diepgang.

Bof! Wat Jadis doet, doen ze goed en met verve. Aangezien de formule van Jadis tot in lengte van dagen ongewijzigd zal blijven, mis je de afwezigheid van Jowitt en Orford niet, noch bemerk je de aanwezigheid van de twee ‘nieuwelingen’ Steve Hunt (bas) en Mike Torr (toetsen). Zeker die laatste laat in zijn solo in bijvoorbeeld Speechless horen een prima vervanger te zijn van de vermaarde IQ-toetsenist.
Waar “Somersault” bij mij punten scoort, is toch het fantastische materiaal op de plaat. Waar bij de voorgaande twee platen mijns inziens toch enkele zwakkere nummers worden afgewisseld met briljante nummers, vertoont “Somersault” meer één geheel. Het is de meest consistente plaat uit Jadis’ discografie. Alle zeven nummers zijn even sterk.

Dat maakt ook dat Jadis’ derde plaat er één is zonder echte hoogtepunten. Dat, samen met het gegeven dat het de minst populaire Jadis-cd is, heeft ervoor gezorgd dat de plaat wat genegeerd wordt tijdens live-optredens. Alleen Batstein heeft zich terecht bewezen als live-favoriet. Jammer ook, want ik zou geen problemen hebben het prachtige, slepende gitaarthema van Tomorrow Always Arrives eens live te mogen ondergaan. Ook de heerlijke drive welke zit in het nummer Speechless maakt ook dit nummer waard eens aan de setlist toegevoegd te worden, om maar te zwijgen over de wilde gitaar- en toetsensolo’s. En tekstueel gezien zouden zowel Falling Away en Losing My Fear prima passen bij de teksten over religie en zijn uitwassen waar “Photoplay” zo door beïnvloed is. En tenslotte zijn zowel de opener Live This Lie (met de uitroep: “I live this lie”) en de afsluiter Hear Us (met de zinsnede: ‘Can you hear me?’) ijzersterke en krachtige nummers, die uitnodigen tot vrolijk meezingen of -neuriën.

Deze derde plaat van Jadis, deze salto mortale, bevalt mij zeer goed. Het album bevat 7 geweldige tracks, die een Jadis laten horen in topvorm. Het materiaal zou vaker live mogen worden gespeeld en ook een remaster zoals de Special Edition van het debuut, zou zeer welkom zijn.

Markwin Meeuws
Koop bij bol.com

Send this to a friend