Pure Reason Revolution

Hammer And Anvil

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: Superball Music
Website: -
MySpace: www.myspace.com/purereasonrevolution
Tracklist
Fight Fire (4:29)
Black Mourning (5:00)
Patriarch (4:18)
Last Man, Last Round (4:45)
Valour (4:46)
Over The Top (4:41)
Never Divide (4:48)
Blitzkrieg (5:34)
Open Insurrection (7:20)
Armistice (6:16)
Chloe Alper: zang, toetsen, basgitaar
Jon Courtney: zang, gitaar, toetsen, programming
Paul Glover: drums
Jamie Willcox: gitaar, toetsen, zang
Hammer And Anvil (2010)
Amor Vincit Omnia (2009)
Live At Nearfest 2007 (2008)
The Dark Third (2006)
Cautionary Tales For The Brave EP (2005)

Pure Reason Revolution - Hammer and Anvil

Tot de zogenaamde ‘early adopters’ van Pure Reason Revolution behoor ik zeker niet. Recensies zijn lovend maar deden mij niet echt watertanden en het is eigenlijk louter toeval dat ik “Amor Vincit Omnia” kort na de release een luisterbeurt heb gegund. Wie “Amor Vincit Omnia” kent zal echter begrijpen waarom ik mij al weken voor het verschijnen van de promo verheug op deze opvolger. En na veelvuldige beluistering wind ik er ook niet langer doekjes om.

Ondanks het aantal referenties die de muziek van Pure Reason Revolution telt verdient de band met het recht het predicaat ‘noviteit’. Het ligt immers niet voor de hand The Prodigy, Depeche Mode, Faithless, Nine Inch Nails en Kraftwerk als ‘warm en organisch’ te betitelen en dat is wel degelijk de toepasselijke kwalificatie voor “Hammer And Anvil”. De verklaring wordt mede gevonden in de gestapelde, van muze Chloe Alper zelfs sensuele zanglijnen die de electro-rock luister bijzet. De muziek op een industrieel klinkende track als Last Man Last Round is soms kil en hard als de neonverlichting van een verlaten perron, maar zodra de gelaagde zang inzet ontstaat een meeslepende, nogal intrigerende en haast conflicterende sfeer. Het aansluitende Valour heeft een nerveus karakter, maar toont in de refreinen een menselijk en begaan gezicht. Open Insurrection kent een meesterlijke, rijk gedetailleerde opbouw waar zelfs Jean Michel Jarre bij in katzwijm valt en ontpopt zich uiteindelijk tot eigenzinnige postrock, terwijl de aandoenlijke afsluiter Armistice synoniem is voor een muzikaal soort ‘poetry in motion’.

Wat de songs daarbij bovengemiddeld spannend en langdurig interessant maakt is een ongekend aantal melodielijnen, waarbij zang en toetsen elkaar speels aantrekken en afstoten, maar steeds in elkaar verstrengeld door het leven gaan. Gelukkig kiest men van meet af aan al niet voor een drumcomputer maar voor ritmische begeleiding van vlees en bloed waardoor het rockgehalte nog een extra zet krijgt.

We spreken hier allerminst van Progrock volgens het boekje; dit is een uiterst prikkelende totaalbeleving avant la lettre. Pure Reason Revolution heeft de klasse van een festivaluitsmijter, zet The Prodigy, The Chemical Brothers, Muse, Placebo en Faithless probleemloos tussen de coulissen en is het begrip ‘hype’ ruim ontgroeid. “Hammer And Anvil” ís de revolutie!

Govert Krul

Koop bij bol.com

Send this to a friend