Gazpacho

14 maart 2010, De Boerderij, Zoetermeer

Locatie
De Boerderij, Zoetermeer
Thomas Andersen: toetsen, piano
Lars Erik Asp: drums
Mikael Krømer: viool
Jan Henrik Ohme: zang
Kristian Olav Torp: basgitaar
Jon-Arne Vilbo: gitaar, akoestische gitaar
o.a.
117
The River
Dream Of Stone
Chequered Light Buildings
Upside Down
When Earth Let's Go
Once In A Lifetime
Dessert Flight
The Walk
Orion
Winter Is Never
Bravo
Snowman

Vijftig weken na het laatste optreden in De Boerderij deed het Noorse Gazpacho Zoetermeer weer aan. Ik weet nog goed toen ik de band op 1 februari 2007 voor het eerst in De Boerderij zag spelen voor amper 60 man. Sindsdien heeft de band alleen maar meer aan populariteit gewonnen bij de Nederlandse symfoliefhebbers. Naar schatting 600 man was op deze zondagavond naar Zoetermeer afgereisd om de band aan het werk te zien. Een opkomst waar de band zelf ook behoorlijk door verrast was.

De setlist deze avond bevatte meer nummers van de albums “When Earth Let’s Go” en “Firebird”. Mensen die de band hoofdzakelijk van “Night” en “Tick Tock” kenden, kregen dan ook aardig wat onbekende nummers te horen. Juist door de mix van oude en nieuwe nummers hoor je hoe enorm de band gegroeid is. Daarmee wil ik niet stellen dat de oudere nummers slecht zijn, maar je hoort wel duidelijk dat die band in het begin nog wat zoekende was. Het nummer When Earth Let’s Go zong Jan Ohne met alleen begeleiding van de toetsen. In deze versie is dit nummer ook op hun dvd te zien.

Het geluid kwam in het begin niet erg goed uit de verf. De toetsen en drums overheersten en daardoor was de viool van Mikael Krømer bijna niet te horen en bleef ook het zanggeluid achter. Gelukkig werd dit langzaamaan hersteld en klonk het geheel later erg goed.

Drummer Robert Johansen heeft onlangs de band verlaten (hij is naar Italië verhuisd om bij zijn vriendin te kunnen zijn) en dat leek voor de band een forse aderlating. Maar niets is minder waar. De nieuwe drummer Lars Erik Asp deed Johansen al snel vergeten. Met zijn gedrevenheid en passie is hij is een aanwinst voor de band. Daarbij drumt hij bijzonder strak en inventief. Hij speelde of hij al jaren deel uit maakt van de groep, een compliment waard!

Hoogtepunten waren de eerste drie nummers van “Night”, 117 en het geweldige The Walk van het laatste album “Tick Tock”. Live krijgen deze nummers een rauwer randje mee en zodoende winnen de nummers nog meer aan intensiteit. Ook Winter Is Never heeft live meer te bieden. Ze laten het nummer steeds meer aanzwellen waardoor het aanvoelt als een postrocknummer.

Gazpacho is ook nooit bang om nummers die nog in de steigers staan live ten gehore te brengen. Het nummerTick Tock speelden ze ook al live ruim voordat het op album uitkwam. Zo kan de band goed peilen hoe mensen er op reageren. De band werkt nu aan een nieuw album (werktitel “Black Pyramid”) dat in september 2010 uit zal moeten komen. Eén van de nummers waar ze aan werken speelden ze live. Het nummer heeft de (werk)titel The River. De drums spelen een hoofdrol in dit nummer. Bijzonder knap hoe de tempowisselingen hierin zijn opgebouwd. Van jazzy naar intens naar dansbaar, het zat er allemaal in. Het nummer smaakte duidelijk naar meer en het publiek reageerde zeer enthousiast. Dat nieuwe album zou wel weer eens een klapper kunnen worden…

Ruim twee uur speelde Gazpacho en bracht het publiek in verroering. Er hing een geweldige sfeer en zanger Jan Henrik Ohme ontwikkelt zich steeds meer als een charmante frontman die een goede klik met zijn publiek weet op te bouwen. Al met al wederom een geweldig optreden. Zal je zien,  de volgende keer is De Boerderij uitverkocht!

Maarten Goossensen

Send this to a friend