Kevin J. Anderson & Neil Peart – Drumbeats
Het was een publiek geheim dat Neil Peart vaak apart reisde van zijn bandmaatjes Geddy Lee en Alex Lifeson. Meestal gebruikte de Rush-drummer hiervoor de motor. Naast drummer was Neil Peart ook schrijver. Zijn boeken bevatten veelal verslagen van de reizen die hij ondernam. Minder bekend is, dat hij zich heel af en toe ook aan fictie waagde.
Het boekje lees je in een avond uit en doet je beseffen wat een wonderlijk man Neil Peart eigenlijk was.
Lees hier de volledige recensie van dit boek.
Boekrecensie: Will Romano – Mountains Come Out of the Sky: The Illustrated History of Prog Rock (2010)
Een titel met een strofe uit Roundabout van Yes, een omslagfoto van langharige Yes-toetsenist Rick Wakeman en de titel van het boek in Roger Dean letters: dat moet haast wel een goed boek zijn. Lees hier de recensie door Alex Driessen
Boekrecensie: Stephen Lambe – Yes in the 80’s
De titel zegt het al, het tweede volledige decennium van de legendarische Britse band is het onderwerp van een boek. Met vaart geschreven door Yes-fan en ervaren auteur Stephen Lambe, in samenwerking met super-fan David Watkinson, en hier gerecenseerd door Alex Driessen.
Boekrecensie: Bill Thomas – Genesis In The 1970s
De vraag is wat nog een boek over Genesis toevoegt aan alles wat al over deze supergroep aan het papier is toevertrouwd. Fred Nieuwesteeg zocht naar het antwoord in deze boekrecensie.
Boekrecensie: Nick Holmes – Porcupine Tree On Track
Niemand had een paar maanden geleden kunnen vermoeden dat 2022 het jaar wordt van de comeback van Porcupine Tree. Over die terugkeer rept het boek van Nick Holmes met geen woord. Logisch, zijn bundel in de serie On Track van Sonicbond rolde eind september van de persen. Wouter Bessels ging er eens goed voor zitten.
Lees hier de recensie
Boekrecensie: Henk Tuijn – Het Mooiste Plaatje
Vijftig jaar progressieve rock vormgegeven in een schitterende boekwerk. Maar liefst 288 pagina’s vol met prachtige illustraties en verhalen, in een luxe limited edition hardcover.
Henk Tuijn beschrijft hierin zijn persoonlijke ontdekkingstocht door de progrock geschiedenis van 1970-2020. Tuijn doet dit vanuit zijn muziekbeleving, de wijze waarop hij aangetrokken wordt tot een album en hoe dit hem verder trok in de muziek van die band of gerelateerde bands.
Lees hier de recensie
Boek: Dit was Veronica – Geschiedenis van een piraat
De succesvolle auteur Auke Kok (Johan Cruijff, de biografie / Holleeder, de jonge jaren) heeft een smakelijk en bovenal vermakelijk boek geschreven over de relatief korte historie van Nederlandse meest bekende en vooral geliefde piratenzender, Radio Veronica.
Rick Wakeman – Grumpy Old Rock Star
Het betreft hier een min of meer lukrake verzameling hilarische anekdotes in zijn eigen woorden, dat dan weer wel, van deze (voormalig) toetsenvirtuoos annex tv bekendheid annex after-dinner redenaar. Grappig, maar vooral door de met hele sloten alcohol doordrenkte verhalen, soms ook een beetje afgezaagd, als je begrijpt wat ik bedoel. Het record ‘vliegtuigbar-leegdrinken’ staat al jaren op zijn naam en dat van zijn drinkebroers uit het English Rock Ensemble. Opmerkelijk: zijn partners / vrouwen komen er totaal niet in voor, af en toe wordt ‘the missus’ nog wel genoemd maar zelden bij naam, zeer in tegenstelling tot collega-musicus Collins. Dat geldt helaas ook voor de omvang: ca. 260 bladzijden slechts, ’t is de moeite. Het vervolg ligt al weer lange tijd in de schappen (Further Adventures Of A Grumpy Old Rock Star) en volgens zijn eigen berekeningen is er nog stof voor nog zeker dertig vervolgdelen, u bent gewaarschuwd.
Ook hier weer zeer weinig aandacht voor de totstandkoming van de vele fantastische muziek waarbij hij betrokken is geweest. Daarentegen wel uitgebreid het verhaal over de curry tijdens een optreden en de gebraden kalkoen voor de vegetariërs, beide uit zijn Yes periode. Ik heb me prima geamuseerd en hardop gelachten tijdens het lezen, maar het gevoel van oppervlakkigheid overheerst toch een beetje. De momenten waarop van enige diepgang blijk wordt gegeven zijn spaarzaam: de ontmoeting met Fidel Castro in Cuba en de gesprekken met de dissidente schrijver/componist in het Polen van vóór de Muur zijn uitzonderingen. Maar een aanrader voor iedereen die gewoon eens ongecompliceerd wil lachen om de zeker niet van zelfspot ontdane bizarre verhalen van ene Richard Wakeman.
Taal: Engels
Verschijningsdatum: mei 2009
Aantal pagina’s: 260
Auteur: Rick Wakeman
Uitgever: Cornerstone / Cornerstone Ras
EAN: 9781848090057
Peter Frampton – Do You Feel Like I Do? A memoir
In oktober 2020 kwam de autobiografie “Do You Feel Like I Do? A memoir” uit. Iedereen die iets weet van de betere popmuziek, weet ook dat dit een parafrase is op een bekend nummer van de hand van Peter Frampton, de man van de ‘talkbox’. Die inmiddels de leeftijd van 70 jaar heeft bereikt en het tijd vond om zijn niet onaanzienlijke memoires aan het papier toe te vertrouwen.
Het leest als een jongensboek, de stille, ietwat verlegen jongen uit Londen wiens moeder als secretaresse werkt en wiens vader leraar is op de lagere school waar hij zelf zit en die bevriend is met de ongeveer even oude Davey Jones, later bekend als David Bowie. Met een ongekende obsessie/passie voor de gitaar. Op zeer jonge leeftijd al lid van bandjes als The Herd en Humble Pie waarmee hij de hitlijsten zou bestormen.
Als ‘broekie’ wordt hij onder de vleugels genomen door Keith Moon en John Entwistle van The Who, die hem als een soort van jonger broertje zien. Ook zijn sessie-verleden voor grootheden als George Harrison, Ringo Star en Harry Nilsson, om er maar een paar te noemen, komt ter sprake.
Het legendarische live album “Frampton Comes Alive!” uit 1976 betekent zijn doorbraak naar het grote publiek. Een heel hoofdstuk wordt aan dit meest succesvolle album aller tijden (op dat moment) besteed. Maar met de faam komt ook de andere kant meekijken: de drugs, de drank, de excessen. Hij heeft het allemaal meegemaakt. Sterke schouders die de weelde kunnen dragen met als gevolg een ernstige drankverslaving.
En altijd is daar de twijfel aan zijn eigen capaciteiten, zowel als zanger als gitarist. Om niet te spreken van zijn afkeer om als tieneridool gezien te worden. Ook zijn ervaringen met stelselmatige diefstal/fraude door managers komt ruimschoots aan bod.
Frampton vertelt het allemaal op een amusante wijze, met veel (Britse) humor, zelfkennis en zelfkritiek ook. Op sommige momenten bijna nederig zelfs. Hier is iemand die vanaf niets de hoogste top beklom en uiteindelijk weer in het relatieve niets eindigde en zich daar nog redelijk happy bij voelt. In zijn eigen woorden “Going to the moon and coming back on earth, without a rocket” en dat alles in slechts een paar jaar tijd.
Grappig detail: door het hele verhaal heen loopt als een rode draad het bijzondere relaas van de iconische zwarte Les Paul gitaar, the Phenix, die tijdens een vliegtuigongeval verbrand zou zijn. En uiteindelijk na ruim dertig jaar weer in zijn bezit kwam. De parallel met het leven en de carrière van de muzikant is helder en leuk gevonden.
Minder leuk is het einde: hij leidt al geruime tijd aan de progressieve spierziekte IBM wat hem langzaam maar zeker berooft van zijn vermogen om gitaar te spelen. Een uiterst triest einde, maar met een sprankeling van hoop: hij heeft vrede met zijn situatie en kijkt niet om in spijt.
Interessant levensverhaal van Peter Frampton, tot stand gekomen met hulp van vriend/auteur Alan Light. Aanrader.
Taal: Engels
Bindwijze: Hardcover
Druk: 1
Verschijningsdatum: oktober 2020
Aantal pagina’s: 352 pagina’s
Auteur: Alan Light, Peter Frampton
Co-auteur: Peter Frampton
Uitgever: Little, Brown & Company
EAN: 9780316425315
Boekrecensie 50 jaar progressieve rock introductiegids
Lenne Huisman schreef een introductiegids die de, al dan niet beginnende, luisteraar wegwijst door de vele uithoeken van het genre. Aanleiding daarvoor is de coronacrisis: vanwege de lege agenda bij Serious Music Alphen pakte hij de pen op, nadat hij de tijd had genomen eens beter en dieper in zijn eigen collectie te duiken.
Lees hier de recensie van Wouter Bessels.