#97 Interview met Pictorial Wand

Interview: Ruard Veltmaat
Eindredactie: Ruard Veltmaat en Christiaan Bekhuis

Een aantal jaren geleden las ik hier op Progwereld de recensie van “A Sleepers Awakening” van Pictorial Wand door Joost Boley. Aangemoedigd door zijn mooie recensie besloot ik dat ik het album moest beluisteren. Na een moeilijke bestelprocedure kwam de cd pas na een aantal maanden in mijn handen en ik was gelijk verkocht. Wat een power! Heerlijke rock met de invloed van klassieke instrumenten. Ook al heeft de muziek veel connecties met het werk van onze eigen Arjen Lucassen, toch heeft het album een hele andere dimensie door de klassieke invloeden. Via e-mail contact ben ik altijd op de hoogte geweest van de voormalig conservatorium student die achter dit project zit. De  Noorse muzikant bespeelt veel instrumenten op zijn album zelf, produceert en doet zijn eigen PR. Daarnaast heeft hij het talent om onbekend zangtalent te strikken voor zijn albums. Inmiddels is zijn nieuwe album “Face Of Our Fathers” uit, reden temeer om Mattis Sorum eens aan Nederland voor te stellen!

Hallo Mattis, goed weer een album van jou hand te horen!

Hallo! Ja, dank je, daar ben ik het helemaal mee eens. Door een aantal zaken in mijn leven de laatste jaren, had ik drie jaar nodig voor de release van dit album. Mijn excuses voor iedereen die er op heeft gewacht (er waren er zelfs een paar;-). Maar ik beloof dat ik niet nog drie jaar wacht tot mijn volgende album!

Nog niet iedereen in Nederland kent jou goed, kan je wat over jezelf vertellen?

Ik begon op de leeftijd van 16 jaar als gitarist in allerlei verschillende soorten bands. Poprock, metal, blues, soul, van alles wat. Ik begon eigenlijk al vroeg met het schrijven van songs en ik was er helemaal weg van. In de loop van de tijd rolde ik vanzelf in de progressieve rock. Mijn eerste kennismaking was Rick Wakeman’s “Journey To The Centre Of The Earth”. Toen ik dat gehoord had wist ik eigenlijk gelijk wat ik wilde doen. Ik bedacht allerlei verhaallijnen terwijl ik mijn muziek schreef en de songs werden almaar langer. Mijn eerste poging om een conceptalbum te schrijven was gebaseerd op de trilogie “Lord of the Rings”. Ik gaf de band die het moest maken de naam Inceptum, maar vraag me niet wat het betekent, haha!

Tijdens dit proces begon ik een song te schrijven die later de start van mijn debuutalbum “A Sleepers Awakening” zou worden, en wat de projectnaam Pictorial Wand zou meekrijgen. Ik scheef het hele verhaal en componeerde alle muziek met de teksten, maar stond vervolgens voor een dilemma. Ik realiseerde mij dat ik alleen de gitaar, bas en toetsen kon spelen. Ik kon niet alles zelf zingen, of de dwarsfluit fluiten, de viool of de drums bespelen. En dan had ik nog de orkestrale arrangementen. Ik wist dat ik goed materiaal had, maar niet de instrumenten en de muzikanten op dat moment. Vervolgens nam ik veel tijd om de apparatuur en de muzikanten te verzamelen om mijn album af te maken. Geloof mij, het nam maar liefst vijf, misschien wel bijna zes jaar in beslag vanaf het moment dat ik de eerste songs begon te schrijven, tot aan het moment van de release. Maar het was het allemaal waard. Het album werd wereldwijd goed ontvangen. Hopelijk gebeurt het ook met dit album!

Met welke bands of artiesten kan je jouw muziek vergelijken?

Mijn muziek… Ik zou het niet weten eigenlijk. Het is een beetje moeilijk te omschrijven. Feit is dat ik altijd van mooie melodieën heb gehouden in muziek en dan vooral onvoorspelbare muziek. Ik houd ook van de grote symfonieën en muziek van Mahler, Shostakovich en Beethoven bijvoorbeeld. Maar ook folkrock, metal en de lichtere progressieve rock beluister ik graag. Dus al die muziek reflecteert aardig mijn smaak. Maar om een voorbeeld te noemen, ik heb regelmatig de naam Ayreon horen vallen in vergelijking met mijn muziek. Ik moet zeggen dat ik vereerd ben….

Naar welke muziek luister jij momenteel zelf, en om een voorbeeld te geven; welk album heb jij onlangs gekocht en moeten onze lezers een keertje proberen?

Ik luister naar allerlei soorten muziek met een goede melodie, nou, misschien alleen geen pop. Maar dat komt omdat ik vind dat een goed nummer langer moet blijven hangen dan twee dagen, dus ja, goede melodieën. Ik beluister veel melodieuze metal en rock, wat ambient, etnisch en country muziek. Ik duik in alles wat mijn oren en gevoel uitdaagt. Bijvoorbeeld Gentle Giant, King Crimson, Stravinski, Steve Reich. Het laatste album dat ik zelf gekocht heb is: “Division by 10 Years”. Maar ik zou jullie lezers adviseren eens naar Le Sacre Du Printemps van  Igor Stravinski of de Noorse band Kaizers Orchestra met het album “Ompa Til Du Doer” te luisteren.

Wist je van te voren al welke richting je op wilde met dit album?

Nou, ik had wat ideeën, maar ik eindigde met iets compleet anders. Na het heerlijk lange en in mijn ogen ambient “A Sleepers Awakening”, voelde ik dat ik met iets anders moest komen, iets agressiever en zwaarder. Ik wilde dat de orgelpartijen meer samenvielen met de ‘old school guitar-sound’. Maar goed, het viel allemaal anders. Waar ik ook vastbesloten in was, is dat ik het orkestrale buiten het album wilde houden. Na het eerste album was ik de blaasinstrumenten en de meervoudige vioolpartijen eigenlijk wel zat. Ik kon er niet meer naar luisteren, vandaar dat ik op dit album meer enkelvoudige viool, cello en dwarsfluit heb gebruikt, enkele uitzonderingen (één of twee) daargelaten.

Persoonlijk vind ik eigenlijk dat dit album veel rustiger klinkt dan jouw debuutalbum.

Meen je dat? Ik denk zelf eigenlijk het tegenovergestelde. Hmmm, misschien moet ik dan toch weer eens naar het eerste album luisteren…..

Hoe lang heb je nu precies aan het nieuwe album “Face Of Our Fathers”  gewerkt?

Ik ben begonnen in de zomer van 2007. Ik schreef de muziek gedurende de herfst van dat jaar. Toen moest ik een break van een half jaar nemen om mijn proefschrift voor het conservatorium over Italiaanse progrock af te ronden, dat ik tijdens de release van het debuutalbum had verwaarloosd. Ik begon in de winter van 2008 in de studio met het opnemen van het materiaal, voordat ik het had ingeleverd voor de eindmix in de zomer. Dus al met al iets van twee jaar.

Dit lijkt weer een conceptalbum te zijn, kan je wat vertellen waar en over wie of wat het gaat?

Het gaat over vier karakters, die hun levens zijn verbonden door familiebanden en verboden liefde. Ze bestaan uit Pride, Reason, Love en Hope en ze vechten voor waar ze in geloven en voor diegenen waar ze van houden. De rest is voor de luisteraars om te ontdekken.

Hoe is het mogelijk dat jouw zangers en zangeressen zo goed zijn, maar tegelijkertijd zo onbekend?

Tja, er zijn veel onontdekte talenten in de wereld…

Met twee van die talenten, Petter en Gry heb ik al gewerkt op mijn debuutalbum, dus ik wist natuurlijk welke rollen ze het beste konden vertolken. Petter heeft een erg aantrekkelijk en theatrale manier van zingen en past goed bij mijn muziek. Gry heeft een mooie rauwe, passionele stem. Ze kan heel goed de verschillende gevoelens overbrengen. Ik had ook nog een opname van tien jaar oud van Tore Christer die ik toevallig weer eens hoorde. Daardoor wist ik dat ik contact met hem moest opnemen en ik durf te zeggen dat hij op dit moment één van de beste Noorse zangers is in zijn genre en daarnaast een geweldige vent! Met Julie had ik een optreden in een soulband, een paar jaar geleden. Dat was eigenlijk alles wat ik van haar gehoord had, dus dat was een klein risico om haar in te huren. Maar mijn instinct zei me dat zij de juiste stem had en ik moet zeggen, ik ben totaal overhoop geblazen door haar talent. Ze kan alles goed overbrengen, zowel zachte als juist de hardere stukken.

Bij het maken van dit album heb je aanzienlijk minder muzikanten gebruikt dan op je debuutalbum, is daar een reden voor?

De meest voor de hand liggende reden is dat ik de laatste jaren veel verhuisd ben. Ik woonde een tijdje hier en daar en nam wat op, en dan moest ik weer verhuizen naar een andere plek voordat ik uiteindelijk in de studio belandde om de drums op te nemen en de zang van Petter. Ook een reden kan zijn dat ik nu over een wat groter netwerk van muzikanten beschik en dat ik preciezer ben geworden wie ik wel en niet wil gebruiken op mijn albums.

Dit keer heb je niet gebruik gemaakt van een karakter die de verhaallijn vertelde. Waarom niet?

Nou, ik wil mijzelf natuurlijk niet herhalen. Dat is grootste motivatie om aan een ander album te beginnen. Ik kon het natuurlijk niet maken om een zelfde album als het laatste te maken. Daar is geen lol aan te beleven. Ik moest weer helemaal uit een molshoop kruipen en mijzelf distantiëren van het vorige album. Je denkt toch altijd na hoe je jezelf kan vernieuwen, iets anders te doen en hoe je een beter album kan maken dan het laatste, ook niet onbelangrijk natuurlijk. Als je die motivering niet hebt, dan kan je beter helemaal niet beginnen aan een nieuw album.

Ik vind “A Sleepers Awakening” één van de beste albums van deze eeuw, heb je veel reacties gekregen op het album?

Wow, bedankt! Ik moet zeggen dat de reacties erg goed waren. Over heel Europa en de VS gezien was de score 80-85%. Ook ben ik genomineerd voor “beste album, beste cover en beste productie” in de ProgAwards van dat jaar.

Ik ga er een beetje van uit dat je niet volledig kan leven van de verkoop van je albums, hoe combineer je dat met een baan?

Ik ben volledig gediplomeerd muziekdocent, dus ik zou eigenlijk een baan moeten zoeken aan een universiteit of conservatorium. Maar ik ben altijd een beetje bang geweest dat zo’n baan teveel aandacht van Pictorial Wand weg zou nemen, dus ik heb verschillende baantjes in winkels en recepties en dergelijke dingen. Dat zijn banen waar ik strikt van ’s morgens negen tot vijf kan werken. Daarnaast geef ik ook gitaar- en basgitaarles en schrijf filmmuziek.

Zijn er nog plannen voor de toekomst?

Ik wil al mijn aandacht besteden aan Pictorial Wand in de komende jaren, zolang ik daar de creativiteit voor heb. Ik wil nog betere albums maken en proberen daar van te kunnen leven in de toekomst. Omdat ik alleen aan dit project werk, is het onmogelijk wegens financiële en organisatorische redenen om te touren. Ik overweeg om Pictorial Wand live neer te zetten als een support act bij bands die al een behoorlijke aanhang hebben. Ook optredens op festivals zouden een optie kunnen zijn. Het gaat mij om optredens voor een groter publiek, zodat de investering in een liveband en optredens de moeite waard zal zjin. Maar ik ben er van overtuigd dat als je maar sterke albums maakt, je echt wel het beoogde publiek bereikt en dat aan je weet te binden, je uiteindelijk in staat zal zijn om van je muziek te kunnen leven. En dan maar eens zien wat daar dan weer verder uit voortvloeit.

Mag ik je hartelijk bedanken voor dit interview?

Met alle plezier! Bedankt voor de kans om in de Nederlandse “Prog-wereld” te komen. Ik hoop dat jullie lezers vijf minuten van hun tijd willen besteden aan het bezoeken van mijn site of mijn myspace site. Daar kun je diverse fragmenten beluisteren van het nieuwe album, “Face of our Fathers”. Geef het een kans en wie weet bevalt het wel!

Wil jij het nieuwe album van Pictorial Wand winnen? Ga dan nu naar ons forum en geef antwoord op de vragen!