Great Wide Nothing

Hymns For Hungry Spirits, Vol. II

Info
Uitgekomen in: 2023
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Eigen beheer
Weblink: https://greatwidenothing.bandcamp.com/
Website: https://greatwidenothing.bandcamp.com/
Tracklist
Blind Eye To A Burning House (6:55)
The Portal And The Precipice (3:40)
Viper (5:45)
Inheritor (5:23)
To Find The Light, Part Two (19:58)
Daniel Graham: basgitaar, gitaar, zang
Dylan Porper: toetsen, gitaar, achtergrondzang
Jeff Matthews: drums
Hymns For Hungry Spirits, Vol. II (2023)
Hymns For Hungry Spirits, Vol. I (2020)
The View From Olympus (2019)

Je hebt zo van die bandjes waar je als recensent wat mee hebt. En dan bedoel ik nu vooral die bandjes die niet tot de grote namen behoren. Voor mij is Great Wide Nothing daarvan een voorbeeld. Ik volg deze Amerikanen sinds hun debuut “The View From Olympus” uit 2019. Deze band maakt neo-prog met een ruw randje. Lekker stuwend. Denk aan een mix van IQ, Iluvatar (met name ook de zang) en Rush. In mijn vorige recensie noemde ik dat ‘vollgass symfo’, ik houd daarvan.

Het mooie is ook dat Great Wide Nothing elke cd weer beter wordt. Neo-prog heeft best een imagoprobleem als het gaat om platgetreden paden. Maar deze Amerikanen lukt het om precies net niet binnen de lijntjes te kleuren waardoor een interessant palet ontstaat.

Blind Eye To A Burning House is direct een heel lekker en overdonderend begin van hun nieuwe cd “Hymns For Hungry Spirits, Vol. II”. Ik houd ervan als een band het meent en mij meeneemt en onderdompelt in de muziek. Dit is energieke prog, met lekkere toetsen. Great Wide Nothing klinkt urgent en euforisch. Dit is wat ik bedoel met vollgass symfo. Zelf noemen ze punkinvloeden. Muzikaal hoor ik dat niet, wel de vibe en de benadering.

Een eervolle vermelding krijgt Inheritor waarbij New Order opeens om de hoek komt kijken, inclusief kenmerkende baslijn. Ik vind dat zelf een pre. In de eerste plaats omdat ik best een liefhebber van New Order ben, en ten tweede geeft het een bepaalde urgentie en frisheid mee aan de neo-prog. Bovendien ‘breekt’ het dit album een beetje. En dat symfo en New Order goed samengaan bewijst de nieuwe Riverside bijvoorbeeld ook. Luister maar naar het dampende Friend Or Foe.

Magnum opus op deze plaat is To Find The Light, Part Two. Bijna twintig minuten klokt deze epic, en vooral ook voor de liefhebbers van lange instrumentale passages is het smullen geblazen. Een speciale vermelding verdienen de fijne toetsen van Dylan Porper. Na pianoklanken volgt er een heerlijk spacy motiefje. Daarna ontploft het nummer en vervolgens komt juist weer een songgericht gedeelte. Wat volgt is een lang instrumentaal stuk waar de rechtgeaarde neo-progliefhebber blij van wordt; in de beste IQ/Galahad-traditie, zeg maar. Wie wil dat nu niet?

Kortom, Great Wide Nothing overtuigt met dit album wat mij betreft. Als ik het goed begrijp houden de heren het bij twee delen van “Hymns For Hungry Spirits”. Neemt niet weg dat ik zeker ‘hungry’ ben naar meer werk van deze Amerikanen. Puike plaat.

Send this to a friend