Holden, JohnAlbum

John Holden houdt de vaart er goed in. Een jaar na zijn uitstekende album “Rise And Fall” keert hij terug met “Circles In Time”. Het recept is beproeft en geliefd: Holden schrijft de muziek en de teksten en bespeelt een aantal instrumenten en voor de rest regelt hij een keur aan uitstekende muzikanten die het, toch al hoge, niveau nog verder opstuwen.

Het lijstje met meewerkende muzikanten is jaloersmakend. Zo maken onder anderen Frank van Essen (ex-Iona), Jean Pageau (Mystery), That Joe Payne (The Enid), Robin Armstrong (Cosmograf) en Pete Jones (Camel, Tiger Moth Tales) hun entrée op dit zilverwerkje. Op het album prijken zes songs, ik neem ze met je door.

Het spits wordt afgebeten door het uptempo Avalanche waarin Mystery zanger Jean Pageau de vocalen mag verzorgen. Het drumwerk van Nick D’Virgilio is hier geweldig en het gitaarspel bij vlagen lekker stevig. De zang weet mij minder te overtuigen en ondanks het frisse toetsenspel is het geheel net iets te recht-toe-recht-aan.

High Line is een parel en veruit mijn favoriet op dit album. Het kan niet anders dan dat John Holden dit nummer specifiek voor de stem van Pete Jones heeft geschreven. Zijn stem en manier van zingen komt hier voortreffelijk tot zijn recht. Het heeft een mooi ingetogen karakter en het jazzy toetsen- en saxofoonspel past naadloos in het geheel, evenals het vioolspel van Frank van Essen.

Op The Secret Of Chapel Field, dat een beetje middeleeuws aandoet, zijn het Marc Atkinson (Riversea) en Sally Minnear (Celestial Fire) die de vocalen verzorgen, en wat klinken zij sterk samen. Samen met het intense vioolspel en de piano wordt deze song een emotionele belevenis.

Dreams Of Cadiz is een instrumentale track met een hoofdrol voor de akoestische gitaar en mandoline van Oliver Day die ook op de vorige albums van Holden meespeelde. Het begin doet een beetje Zuid-Europees aan en als de toetsen erbij komen wint het nummer nog meer aan kracht. Een fijn tussendoortje met een zeer begenadigd gitarist. Circles bevat de betoverende stem van Sally Minnear. Het is een ingetogen stuk dat naast haar stem door de toetsen prettig wordt ingekleurd.

Holden heeft het epische KV62 voor het laatst bewaard. Hierin wordt het verhaal verteld van Howard Carter en Lord Carnarvon die in 1922 het graf van de Egyptische farao Toetanchamon ontdekten. Het verhaal trekt echt als een film aan je voorbij en beide heren worden vertolkt door That Joe Payne en Pete Jones. Beide heren dragen het nummer met verve. De vertelstem van acteur Jeremy Irons (onder andere bekend van Die Hard With A Vengeance), die al eerder de stem van Scar insprak voor The Lion King, klinkt gaaf. Het nummer speelt zich echt in aktes af en dat haalt de vaart er vaak wel uit. Als je het gaaf vind om echt het verhaal te volgen, kun je met dit nummer je hart ophalen. Ik heb er niet altijd zin in en dan sla ik het wel eens over. Soms wil je gewoon muziek beluisteren en niet een heel hoorspel volgen. Een nummer met heel veel plussen dus, maar ook met kanttekeningen.

Al met al past “Circles In Time” prima in het rijtje van vorige albums. Je hoort wel eens van scenarioschrijvers die een film of toneelstuk schrijven met de acteur in gedachten. Ik denk dat John Holden zo ook zijn muziek schrijft. Het zijn met name de vocalisten die hij volledig tot hun recht laat komen en laat shinen en dat alleen al is een kunst op zich.