London SilenceAlbum

In deze onzekere tijden van remain or leave is muziek vaak nog de enige verbindende factor. De samenwerking tussen deze Engelsen en Polen laat zien dat ondanks een nakende Brexit muziek geen grenzen kent. Of dat ook de reden is tot de driedubbele bezetting op zowel drums als basgitaar, daar kom ik niet achter.

Wat de groep namelijk niet mee heeft is hun titelalbum. Omdat er geen promo bij het album werd geleverd werd ik met het zoeken naar hun website door meneer Google van alle kanten gewaarschuwd voor phishing en stelen van wachtwoorden, dus heb ik wijselijk niet doorgeklikt. Ik heb dus ook geen idee hoe dit tiental zij muzikale ideeën via het internet met ons wil delen. Wat rest aan info is hun cd die gestoken is in een weinig inspireerde frontcover waarmee de associatie met progrock ver weg lijkt. Toch heeft het label Lynx Music uit Krakau, Polen in zijn stal een paar interessante progbands voor ons in petto. Na het beluisteren van de schijf blijkt deze uitgave duidelijk een stijlbreuk met de andere bands op dit Poolse label.

London Silence, dat werd opgericht in 2014 in (hoe kan het ook anders) Londen, speelt melodieuze rock in een standaard popstructuur. Van de tien tracks die allemaal rond de vier minuten klokken zijn er enkele nummers van het eerste album, genaamd “Stuntman” uit 2016 opnieuw via dit album uitgebracht. Er wordt uitstekend in gezongen en gemusiceerd alleen de noodzaak van zoveel bassisten en drummers ontgaat mij volledig. Druk is het gelukkig allemaal niet. Dit soort AOR kan gewoon op de populaire radiostations gespeeld worden, maar of de nummers gedenkwaardig genoeg zijn om vaker te draaien betwijfel ik. Liefhebbers van Journey en wellicht ook nog wel van Asia en Styx zullen er misschien nog iets van hun gading vinden. Ikzelf hoop dat Lynx Music zich blijft inzetten voor het door ons geliefde genre en dit soort rock muziek voortaan op een sublabel gaat uitbrengen.

Jos Driessen