Glass HammerDVD

In de aanloop naar het concert op NEARfest 2003 speelde Glass Hammer op 21 en 22 september 2003 in een kleine kroeg in Chattanooga, Tennessee twee keer voor vrienden en bekenden. Zonder koor en zonder Rich Williams natuurlijk, maar met een heleboel cameramensen die dit liveverslag maakten.

De zeven (en soms 9) muzikanten pasten maar nauwelijks op het kleine podium, maar aangezien de dames en heren toch bijna het hele concert op hun plekje blijven staan en zitten, hadden ze aan de krappe ruimte meer dan genoeg.

Dit is een wat statische registratie van een wat statisch concert. De goedaardige, verlegen oppertrol Fred Schendel domineert met zijn postuur, zijn instrumentarium en zijn volle klankenbeeld en geluid, maar hij komt natuurlijk niet veel van zijn plaats. De andere muzikanten lopen met dit lastige materiaal zichtbaar op hun tenen, zelfs medecomponist Steve Babb zie je af en toe meetellen. De zangeressen zitten stil op een krukje voor zich uit te glimmen. Hoe ingenieus en briljant de muziek ook mag zijn (en voor een beschrijving van de muziek verwijs ik graag naar recensies van de Glass Hammer CD’s elders op deze site), erg opwindend om naar te kijken is het allemaal niet. Het helpt ook niet dat er door de bescheiden locatie nauwelijks een lichtshow is, of dat de interactie met het publiek (als die er al was) eruit is geknipt.

Voor muzikanten is dat wel zo prettig, je kunt lekker kijken hoe Schendel het flikt om steeds weer op tijd van keyboard te wisselen en daarbij nog door te blijven zingen ook, of hoe Babb als een soort Nikkelen Nelis met Tauruspedals en synthesizers tegelijk aan de gang is. Daarbij is het spijtig dat in de montage niet altijd de juiste beelden bij het juiste geluid zijn geplakt. Soms lopen beeld en geluid niet helemaal synchroon, soms is er een stukje geluid van de ene dag onder een stukje film van de andere dag geplakt. Dat valt het meeste op bij de zang. Te vaak zie je iemand zijn mond bewegen en hoor je iets anders.

Daar komt bij dat de zangpartijen zo complex zijn en de zang relatief zo zacht in de mix staat, dat ik soms moeite had de klapperende kaken die ik zag te koppelen aan één van de vele stemmen die ik hoorde. Die discrepantie draagt ook niet bij tot een lekkere rock ‘n’ roll beleving.

Dat neemt niet weg dat er bijzonder geïnspireerd gespeeld en gezongen wordt. Vooral Schendel en drummer Mat Mendians springen er uit. Natuurlijk laat er af en toe iemand een steekje vallen, maar dat is geen wonder bij dit moeilijke repertoire, vooral als je bedenkt dat Glass Hammer bijzonder weinig concerten geeft.

Naast de concertregistratie, die maar iets langer dan een uur duurt, bevat de DVD ook nog een klein uurtje bonusmateriaal, waaronder een amateuristische, maar voor fans waarschijnlijk aardige uitvoering van Further Up, Further In opgenomen in een hotelkamer en wat amateurbeelden van het concert op NEARfest, met geluid van de CD. Allemaal gemaakt met een huis-tuin-en-keuken camera, niet erg prettig om naar te kijken.

De beeldkwaliteit van de concertregistratie is ook niet indrukwekkend. Over het algemeen krijg je netjes te zien wie wat speelt, maar de camera is soms niet waar de actie is, er zitten beelden doorheen van een onscherpe handicam vanuit het publiek en de montage wordt steeds onrustiger. Op een paar momenten, waaronder het rustige tussenstuk van Further Up, Further In, worden hopeloos verouderde psychedelische trucjes uitgehaald met het beeld, waardoor de aandacht van de kijker verslapt. Of je naar 2001: A Space Odyssey zit te kijken!

Nou ja, deze DVD laat nog eens zien wat een fantastische band Glass Hammer is geworden en maakt hongerig naar een live-optreden, maar als op zichzelf staande uitgave is “Lex Live” niet erg indrukwekkend.

Erik Groeneweg