RadioheadDVD

Het is in de muziekwereld geen vreemd verschijnsel dat wanneer een bepaalde band een bepaald label de rug toekeert, laatstgenoemde de catalogus van betreffende band in één of andere vorm opnieuw op de markt brengt. Radiohead is daarop geen uitzondering. De band verlaat na enkele succesvolle jaren platenmaatschappij EMI en brengt zijn zevende album (als download) via de eigen website uit en tekent vervolgens een contract met XL Recordings, dat “In Rainbows” (op enkel cd) mag uitbrengen. Omdat EMI echter nog altijd in het bezit is van de rechten op de eerste zes albums van het kwintet uit Oxford, kan het voormalige label nu uitpakken met een heuse “The Best Of Radiohead”. Deze verschijnt in drie versies, waarvan twee op cd en één op dvd.Daar de heren van Radiohead geen enkele invloed of inbreng hebben tijdens het samenstellen van deze compilaties, is het alleszins vanzelfsprekend dat de schijven volgepropt zijn met het meer bekende(re) werk van de band. Een dergelijke verzamelaar is natuurlijk voornamelijk bedoeld om nieuwe markten aan te boren en dat gaat nu eenmaal een stuk eenvoudiger met het bekende werk van de band. Een blik op de tracklist van de cd’s laat evenwel zien dat EMI tijdens het compileren niet alleen oog heeft gehad voor de niet-ingewijden. Toch is “The Best Of Radiohead” grotendeels gevuld met de meest bekende tracks (respectievelijk 16 en 29 stuks) van de eerste zes albums van de Engelse band.

Tegelijk met de twee cd’s brengt EMI ook een dvd met twintig clips en één live-nummer uit. De muziekvideo’s zijn geregisseerd door een zeer gemêleerd regisseurgezelschap, bestaande uit Magnus Carlsson (Paranoid Android), Dwight Clarke (Anyone Can Play Guitar en Pop Is Dead), Paul Cunningham (High And Dry [Amerikaanse versie]), Grant Gee (No Surprises), Jonathan Glazer (Street Spirit (Fade Out) en Karma Police), Michel Gondry (Knives Out), Johnny Hardstaff (Push Pulk / Spinning Plates), Ed Holdsworth (Sit Down Stand Up), Chris Hopewell (There There), David Mould (High And Dry [Engelse versie]), Sophie Muller (I Might Be Wrong), Jeff Plansker (Stop Whispering), Fabien Raymond (2+2=5 [Live]), Alex Rutterford (Go To Sleep), Jake Scott (Fake Plastic Trees), Shynola (Pyramid Song), Jamie Thraves (Just) en Brett Turnbull (Creep en My Iron Lung).

De oplettende Radiohead-adept ziet natuurlijk onmiddellijk dat alle muziekclips van de in 1998 verschenen dvd “7 Television Commercials” ook op deze dvd terecht zijn gekomen. Daarmee wordt deze muziekverzameling gedegradeerd tot een exclusief hebbedingetje dat louter en alleen voor de echte verzamelaars bedoeld is. Diezelfde aandachtige fan zal ook gemerkt hebben dat de dvd geen muziekvideo’s bevat van de albums “Kid A” en “In Rainbows”. Terwijl de afwezigheid van enig nummer van laatstgenoemde voor de hand ligt (EMI heeft immers de rechten niet), is het bijzonder spijtig dat de band nooit een clip heeft laten maken voor een nummer van “Kid A”.

In tegenstelling tot de verzameling op cd worden de nummers op dvd wel vrijwel in chronologische volgorde vertoond, zodat de kijker enig inzicht in de reusachtige ontwikkeling van deze band krijgt. Omdat de evolutie op het gebied van audio en video evenwel grotendeels parallel loopt, uit deze zich namelijk ook op visueel vlak. Terwijl het artistieke en creatieve gehalte van de muziekclips uit de beginperiode tamelijk laag te noemen is, neemt deze zienderogen toe naarmate de band recenter materiaal ten gehore brengt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat mijn persoonlijke favorieten zich in het bijzonder in het tweede gedeelte van deze ruim negentig minuten durende dvd bevinden.

Video
Tijdens het bekijken van “The Best Of Radiohead” tel ik drie verschillende beeldverhoudingen: 1.33:1, 1.78:1 en 2.35:1, waarbij de twee laatstgenoemde gepresenteerd worden in anamorfisch breedbeeld. De eenentwintig muziekvideo’s beslaan de periode 1992 tot en met 2003 en dit heeft vanzelfsprekend tot gevolg dat de beeldkwaliteit van deze clips nogal uiteenloopt. Hierdoor is het niet eenvoudig om een eenduidig eindoordeel te vellen over de beeldkwaliteit van de video’s en daarom beperk ik me tot het geven van algemeen commentaar.

Omdat vooral de oudere clips in het algemeen een middelmatig contrast met weinig tot geen schaduwdetail vertonen, laat de beeldkwaliteit hier en daar wel zeer te wensen over. De korrelige beelden zijn immers zo goed als nooit kraakhelder, maar worden tevens nergens overdreven vaag of wazig. Desalniettemin ben ik toch enigszins teleurgesteld in de algemene beeldkwaliteit van deze dvd. Een grondige opknapbeurt was dan ook alleszins op zijn plaats geweest. Een gemiste kans…

Audio
Tot mijn grote spijt en dito teleurstelling biedt deze videoanthologie helaas geen surroundgeluid. In plaats daarvan schotelt EMI ons een Dolby Digital 2.0 stereospoor voor, dat in mijn oren vrij aardig klinkt. Uiteraard is het ontbreken van een 5.1 surroundspoor een groot gemis, maar het aanwezige stereospoor levert een zeer behoorlijke geluidskwaliteit. Vreemd genoeg bevat de dvd geen LPCM-spoor en dat zal de audiofielen onder ons teleurstellen. Een gemiste kans…

Omdat het accent van deze mix vanzelfsprekend op de twee voorkanalen ligt, klinkt het spoor veel minder ruimtelijk en dynamisch dan we gewoon zijn van dergelijke videocompilaties. Toch hoor ik geen zwakke punten in deze stereomix.

Extra’s
Waarschijnlijk omdat Radiohead niet bij het samenstellen van deze dvd betrokken is, bevat “The Best Of Radiohead” geen extra’s. Persoonlijk had ik graag een interview of een audiocommentaar gezien of gehoord, maar dat zat er door de absentie van het kwintet klaarblijkelijk niet in. Een gemiste kans…

Conclusie
Ondanks dat EMI de schijn tegen heeft, vermoed ik dat een deel van de muziekliefhebbers zeer in zijn nopjes zal zijn met deze dvd. Terwijl de echte fans waarschijnlijk enige vraagtekens zullen plaatsen over het nut van de versie op cd, heeft de dvd van “The Best Of Radiohead” wel degelijk enig bestaansrecht. Het is immers hoog tijd dat de vele liefhebbers getrakteerd worden op een visueel retrospectief van de band. De muziekvideo’s zijn immers absoluut meer dan de moeite waard.

Door de afwezigheid van enig bonusmateriaal (in de vorm van interview of audiocommentaar), de tegenvallende beeldkwaliteit en het ontbreken van een 5.1 geluidsspoor weet deze dvd met louter en alleen videoclips mij spijtig genoeg niet over de gehele linie te bekoren. Voor de visueel ingestelde Radiohead-fan is het nochtans een alleraardigste dvd, maar ik kan me niet van de indruk onttrekken dat er veel meer ingezeten had. Een gemiste kans derhalve…

Klik hier voor de recensie van de dubbel cd.

Frans Schmidt