SurvivalAlbum

“Beste Jack: ik wil nooit meer verstoppertje met jou spelen, want jij wint toch altijd!”

Eén van de uitdagingen bij Progwereld is het ontdekken van nieuwe dan wel onbekende groepen. Daar proberen wij elkaar intern wel eens de loef mee af te steken. Nu dachten wij het hele spectrum binnen het domein progressieve rock wel aardig in beeld te hebben, maar zo nu en dan duikt er weer een nieuwe naam op. Meestal betreft het dan één of ander groepje aan de andere kant van de aardbol, vele tijdzones van ons vandaan.
Wie schetste mijn verbazing toen collega Christian Bekhuis op een keer de naam Survival in de groep dropte. Er zat een link naar de MySpace website van deze groep bij. En de rest is historie zou ik dan kunnen zeggen. Maar zo eenvoudig ligt dat niet.

Nu is Survival ten eerste geen nieuwe groep en komt ten tweede ook niet vele tijdzones van ons vandaan, sterker nog de groep is gevestigd in Rotterdam op een flinke steenworp afstand van de plaats waar ik werk. Het verhaal en de geschiedenis van deze groep voert te ver voor deze recensie. Lees daarvoor maar het interview met Jack Langevelt, het brein achter Survival. Ik beperk mij hier slechts tot informatie die van belang is voor het bespreken van “Crusader”.

Het album is niet zonder slag of stoot tot stand gekomen, althans niet in de vorm zoals deze nu in de schappen ligt. Langevelt is een multi-instrumentalist wat zoveel wil zeggen dat hij het spelen op veel instrumenten beheerst. Het enige wat hij niet doet is zingen, dat laat hij liever over aan mensen die daar meer bekwaam in zijn. De afgelopen jaren heeft hij besteed aan het componeren van muziek, hoofdzakelijk instrumentale muziek. Daarbij is hij, naast grote klassieke componisten als Bach, Mozart en Chopin, beïnvloed door toetsenisten uit de zeventiger jaren, met Keith Emerson en Rick Wakeman voorop. Naast Emerson en Wakeman heeft Langevelt een zeer grote bewondering voor Rick van der Linden, Nederlands meest bekende en ik durf wel te stellen, de beste toetsenist die ons land ooit heeft gekend. Van der Linden, helaas gestorven in januari 2006, was de grote man achter Trace en de semi-klassieke muziek van Ekseption. Als er een groep was die de klassieke muziek met de progressieve rockmuziek heeft verbonden, dan is deze het wel. Het mag dan ook geen wonder zijn dat de muziek van Survival grote raakvlakken heeft met die van Emerson, Lake & Palmer, Trace en Ekseption. Daarnaast kom ik ook invloeden tegen van de muziek van Coda, de legendarische groep van Erik de Vroomen, die ook klassieke elementen in de muziek verweeft.

Toch zou ik Langevelt ernstig tekort doen door te stellen dat hij genoemde groepen kopieert, integendeel zelfs. De man is een zeer groot talent, dat bewijzen wel alle door hem geschreven nummers op “Crusader”. De muziek wordt zwaar gedomineerd door toetsen en dan vooral door het Hammond orgel, het favoriete toetseninstrument van Langevelt en uw recensent van dienst. Naast dit fraaie orgel tref je ook andere authentieke toetsen aan zoals de Mellotron.

Op “Crusader” speelt naast een scala aan toetsen, de gitaar letterlijk en figuurlijk een bijrol. Deze rol wordt, met uitzondering van het openingsnummer, met verve gespeeld door de voor mij volstrekt onbekende Engelsman David Dexter. Dexter is een zeer jonge (geboren in 1985) talentvolle gitarist die nog in de box lag toen Langevelt al veel composities op de plank had liggen. Deze talenten komen goed naar voren op het titelnummer Crusader (slepend met ook een geweldige solo van Langevelt op Hammond orgel), Exceptional Friend (For Rick) en Montgisard (het langste en meest progressieve nummer en een ode aan Emerson, Lake & Palmer).

Zoals gezegd is de muziek op “Crusader” volledig instrumentaal. De nummers staan allemaal op zichzelf, hebben geen onderling verband maar wel een gemeenschappelijk thema: de kruistochten van de tempeliers gedurende de slag om Montgisard in de twaalfde eeuw. Ze hebben ook allemaal een diepere betekenis. Die betekenis en het gevoel wat daarbij hoort is door Langevelt tot in de perfectie in alle composities tot uitdrukking gebracht. Voorbeelden daarvan zijn Baldwin (Adagio), I Cried For You en het geweldige Exceptional Friend (For Rick). Wanneer je daarin geïnteresseerd bent, adviseer ik je het cd-boekje te raadplegen. Daar moet je deze schijf wel voor aanschaffen natuurlijk, iets wat ik iedere liefhebber van warme en eerlijke muziek met gevoel en historie van harte kan aanbevelen.

Naast de muziek op dit album componeert Langevelt ook vocale nummers. Een aantal van deze nummers maakten oorspronkelijk deel uit van “Crusader”. Doordat de platenmaatschappij dat niet zag zitten was Langevelt genoodzaakt concessies te doen en deze nummers te schrappen. Hij heeft deze nummers dan ook op een andere cd gezet, “Con Brio”, waarbij de vocalen voor rekening worden genomen door Linda Maarseveen. Lees de recensie van “Con Brio“.

“Beste Jack, kom je mee buiten spelen, als het maar geen verstoppertje is.” 

Hans Ravensbergen