Devin Townsend Project

Ki

Info
Uitgekomen in: 2009
Land van herkomst: Groot-Brittannië
Label: InsideOut Music
Website: Devin Townsend
MySpace: Devin Townsend
Tracklist
A Monday (1:42)
Coast (4:35)
Disruptr (5:49)
Gato (5:23)
Terminal (6:58)
Heaven Send (8:54)
Ain't Never Gonna Win... (3:17)
Winter (4:47)
Trainfire (5:58)
Lady Helen (6:05)
Ki (7:20)
Quiet Riot (3:02)
Demon League (2:55)
Devin Townsend: gitaar, zang
Met medewerking van:
Ché Dorval: zang
Duris Maxwell: drums
Jean Savoie: basgitaar
Dave Young: toetsen
Ki (2009)
Ziltoid The Omniscient (2007)
Synchestra (2006)
Accelerated Evolution (2003)
Terria (2001)
The Physicist (2000)
Infinity (1998)
Ocean Machine (1997)

Devin Townsend is een fenomeen. En wie dat niet ziet of beter gezegd ‘hoort’ heeft het niet begrepen naar mijn bescheiden mening. De beste man heeft de afgelopen tien jaar briljante albums uitgebracht als “Terria” en “Synchestra“. Albums die veel van de luisteraar vragen, maar zijn dat stiekem niet altijd de beste? Ook “Ziltoid The Omniscient” is van een grote schoonheid voor wie het wil horen, hoewel velen onder u moeite zullen hebben met het thema. Maar bij mij brengt een stukje tekst als: ‘I’m so omniscient, if there were two omniscients I would be both’ nog altijd een glimlach op het gezicht.

Voor hen die Devin Townsend kennen was wel duidelijk dat hij met zijn voorlaatste album een tijdperk afsloot. Niet toevallig viel dit samen met de ontbinding van zijn toch wel succesvolle nevenproject ‘Strapping Young Lad’ waar hij vaak nog wat extremer tekeer ging. Een periode van drugsverslaving en alles wat daar bij hoort, nu gevolgd door een nieuw begin met goede voornemens, waarin alle geestverruimende middelen zijn afgezworen. Eigenlijk is Townsend sneller terug dan verwacht met een nieuw project, waarvan dit “Ki” het eerste wapenfeit is. Voor dit album, de eerste in een conceptserie van vier, heeft hij gastmuzikanten uitgekozen die passen bij de sfeer van het album. Zo heeft hij bijvoorbeeld de 62-jarige Duris Maxwell op drums uitgenodigd, die eerder speelde in Heart, Jefferson Airplane en The Temptations, zelfs kort met Jimmy Hendrix. Ook de wonderschone Canadese zangeres Ché Dorval is een welkome gast, want zij brengt je met haar krachtige stemgeluid meermaals in vervoering. Op de volgende drie albums keren deze gasten niet terug trouwens.

Meest opvallende aan “Ki” is toch wel dat de plaat behoorlijk transparant klinkt; qua productie maar ook qua speelstijl. Zo staat de gitaar van Townsend meestal clean afgesteld, vrij van distortion en zijn de overbekende, doorgaans dominante geluidserupties slechts enkele malen te horen. Zeker, op tracks als Disruptr, Terminal en Heaven Send – luister op laatstgenoemde eens goed naar de adembenemende stem van Ché Dorval – wil de muziek nog flink zwellen maar zo heftig als voorheen wordt het niet. Bovendien betreft het dan vooral zorgvuldig ingebouwde momenten die de ingehouden agressie onder het oppervlak benadrukken. Je hoort een inktzwarte duisternis doorklinken die juist in de zachte passages haar meest naargeestig gezicht toont.

Aan dit album moet je wennen. Wennen aan dat Townsend je niet continue om de oren slaat met loodzware riffs, maar de luisteraar laat spartelen onder zwoele ritmes die soms zelfs dansbaar zijn. Tegelijkertijd besef je maar al te goed dat er iets broeit, als een sluipmoordenaar die je geen rust gunt door toe te slaan maar je altijd blijft achtervolgen. En doordrongen van dit besef luister je eigenlijk naar prachtige composities die een genot voor het oor zijn en groeien bij elke luisterbeurt zodat je wel moet toegeven dat Devin Townsend het wederom gelapt heeft, maar op volstrekt eigen wijze zoals je nooit zelfs maar had kunnen vermoeden.

Oké, niet alle tracks zijn even sterk, want naar het einde toe zijn er momenten dat de plaat lijkt te zijn uitontwikkeld. Misschien gaat het een nummertje of drie te lang door, misschien kom ik daar nog op terug. Toegezegd is dat het concept over vier cd’s bij elke release meer tot leven komt. Ook zullen de cd’s weer rauwer, harder, progressiever, meer vertrouwd klinken. Nou, prima natuurlijk, maar je hoeft er echt niet op te gaan zitten wachten want dit “Ki” is meer dan de moeite waard. Het brengt een collectie van de mooiste liedjes die je dit jaar zult horen, die volstrekt nieuw en uniek in zijn soort zijn. Ja, Devin Townsend is een fenomeen. Naar eigen zeggen: it’s good to be back… Hell yeah!

Govert Krul
Koop bij bol.com

Send this to a friend