Diverse Artiesten

Decameron Part III

Info
Uitgekomen in: 2016
Land van herkomst: Italië
Website: http://www.musearecords.com/index.php
Tracklist
CD 1 [69:29]
Robert Web (UK): HeeBeeGeeBee (5:36)
Ageness (Fin): The Bizarre Garden Incident (7:43)
Ellesmere & Percile Sponzilli (Ita): Sullórlo Dello Spago (9:21)
JPL (Fra): Masquerade (5:23)
Willowglass (UK): The Siena Ghost (8:09)
Trion (Hol): Two Hundred Florins (3:50)
Stella Lee Jones (Jap): A Wandering Poet (5:45)
Nexus (Arg): The Heliotrope (5:13)
The Nova Mob (USA): The Jagged Edge (5:24)
Elephant Of Scotland (USA): Swing the Gavel (5:35)
Jinetes Negros (Arg): The Other Pig (7:16)

CD 2 [71:06]
Mauro Mulas (Ita): Pampinea (9:57)
Latte E Miele (Ita): Elitropia (4:56)
Oceanic Legion (Arg, Ita, Fin, USA): Indictment Ever After (6:59)
Interpose (Jap): Lady of Sicily (11:43)
Court (Ita): Bleeding Hearts (10:45)
Ars Ephemera (Can): At Lombardy Convent (8:20)
United Progressive Fraternity (Aus): Mercenaries (6:34)
Alex Grata (Rus): Take Thief (5:45)
Il Tempio Delle Clessidre (Ita): Gnaffe (6:28)

CD 3 [68:42]
Rebel Wheel (Can): A Night With Niccolosa (9:19)
Taproban (Ita): Il Sogno, la Bestia, la Ritrosa (7:23)
D’Accord (Nor): Rai-ti-tai (8:12)
Phoenix Again (Ita): The Bridge of Geese (6:23)
Castle Canyon (USA): Put A Tale on It (6:08)
S.A.L.U.E.N.A (Spa): Ahead Of Fortune (9:40)
Il Castello Di Atlante (Ita): Ghino e l'Ábate di Gligni (6:36)
Fran Turner (USA): Neighbours (5:31)
Blank Manuscript (Aut): Decamerone 10/4 (10:26)

CD 4 [68:55]
Ozone Player (Fin): The Winter Garden (8:20)
Faveravola (Ita): Carlo DÁngio, e l'Amore Perduto (8:00)
Cirrus Bay (USA): The Knight's Tale (9:37)
Marchesi Scamorza (Ita): De Bello Inter Fratres (13:00)
Bornidol (Ita): Il Ritorno Mai Sperato (13:04)
Locus Amoenus (Ita): Comanque vada (9:59)
Castle Canyon (USA): Nephile's Song (8:13)
-
-

Het Finse progmagazine Colossus brengt onder de naam “Decamaron”, in samenwerking met Musea Records, een groot aantal progressieve rock bands van over de hele wereld bijeen die speciaal voor deze uitgave een track aanleveren. De hier besproken 4 disk uitgave is het derde deel in deze serie. Maar liefst 36 bands komen hier opdraven. De muziek is gebaseerd op Decamerone: een verzameling van honderd (vaak erotische) vertellingen uit de veertiende eeuw, waarin ook nogal eens de spot gedreven wordt met geestelijkheid en gezag. Die verhalen werden Door Giovanni Boccaccio opgetekend uit de monden van drie mannen en zeven vrouwen, afkomstig uit adellijke kringen, die gedurende veertien dagen onderdak vonden in een buitenplaats bij Florence, toen daar een pestepidemie heerste. Dan weet je dat.

Ik moest wel even achter mijn oren krabben over hoe ik dit aan zou gaan pakken. Ik pik er een flink aantal tracks uit waar ik je kort iets over vertel. Ik hoop je zo een beeld te geven van wat je van deze ruim 276 minuten (!!) aan muziek kunt verwachten. En geloof me, er zitten aardig wat pareltjes tussen verscholen.

Ageness – The Bizarre Garden Incident
Een uitstekend up-tempo nummer, met dito tempowisselingen. Ik hoor invloeden van The Flower Kings en van Genesis. De toetsen zijn hier de sterkste troef en maken dit tot een zeer genietbaar instrumentaal neoprog werkje.

Ellesmere & Percile Sponzilli – Sullórlo Dello Spago
Een op en top Italiaans nummer vol theatrale zang. Het langerekte instrumentale tussenstuk met subtiele baspedalen en een uitstekend solerende toetsenist smaakt absoluut naar meer.

JPL – Masquerade
Beter bekend als Jean-Pierre Louveton van het franse Nemo. Hij levert hier een geweldig instrumentale track af met lekker veel vaart, zalige gitaarsolo’s en grootse toetsenmuren op de achtergrond. Hoe harder / luider je dit luistert, hoe beter. Geweldig!

Willowglass – The Siena Ghost
Ik ben een groot liefhebber van Willowglass (of te wel multi-instrumentalist Andrew Marshall). Zijn laatste album “The Dream Harbour” viel tegen, maar zijn andere twee albums staan als een huis. De liefde voor de jaren ’70 prog druipt er altijd af en dat is hier niet anders. Het is vooral het mooie vioolwerk dat hier iets extra’s te bieden heeft.

Trion – Two Hundred Florins
Goed dat we met dit trio ook Nederlandse inbreng hebben. En gelukkig doen ze ook hier waar ze goed in zijn: het maken van meeslepende instrumentale progressieve rock. Het met elektronica doorspekte begin verandert al snel in een heerlijk symfonisch nummer waarin zowel Eddie Mulder op gitaar en Edo Spanninga op toetsen excelleren.

Nexus – The Heliotrope
Het Argentijnse Nexus is een band die het bombastische niet ontloopt. Hun album “Metanoia” uit 2001 behoort nog altijd tot mijn favorieten. Het nummer dat ze voor dit project inleverden is voor hun doen vrij kort en bevat weer van dat lekkere vette toetsenspel. Geen nummer dat echt blijft hangen, maar slecht is het ook niet.

Jinetes Negros – The Other Pig
Een voor mij onbekende band, maar dit smaakt naar meer. Blijkt dat deze band al vier albums heeft uitgebracht. De stijl doet wat aan die van hun landgenoten van Nexus denken, maar dan met flink wat jazzinvloeden. Met name in het eerste deel druipt de jazz er vanaf. Halverwege wordt er meer de switch naar jaren ’70 prog gemaakt en duikt er zelft een orgeltje op. Prima track.
Latte E Miele – Elitropia
Gaaf dat deze legendarische Italiaanse band ook acte de presence geeft. Het zal je niet verbazen dat de klasse er ook hier vanaf druipt. Op en top Italiaans met veel tempowisselingen, maar uitstekend gedoseerd en met veel gevoel voor melodie.

Interpose – Lady of Sicily
Japan is niet het eerste land waar je aan denkt bij ons genre. Deze band met zangeres Aruga Sayuri zingt ook nog eens in de eigen taal. Ik moet zeggen dat ik het een fascinerend nummer vind. Ik hoor invloeden van Renaisancce en Camel, maar ook jazz en fusion. Mooi toetsenspel en een sterke zangeres die qua stemgeluid aan Magriet Boomsma (Flamborough Head) doet denken.

Ars Ephemera – At Lombardy Convent
Wederom een instrumentale track die maar niet van de grond wil komen. Het gekozen thema werkt eigenlijk alleen op mijn zenuwen. Tegen het einde krijgt het opeens een beetje een middeleeuwse wending, maar daar wordt het nummer niet mee gered. Nee, niet mijn kopje thee.

Il Tempio Delle Clessidre – Gnaffe
Nog zo’n geweldige Italiaanse Symfo band. Verwacht ook hier weer veel theatrale zang en middeleeuwse instrumenten. Maar eigenlijk vind ik het een beetje een flauw liedje. Er gebeurt niet bijster veel.

The Rebel Wheel – A Night With Niccolosa
Een prettig begin van de derde cd. Deze band, afkomstig uit Canada, bevalt mij wel. Mijn oud collega Hans Ravensbergen was al erg te spreken over hun eerste album “Diagramma” en ook dit nummer is lekker afwisselend met mooie tegendraadse passages en een uitstekende spanningsopbouw.

Phoenix Again – The Bridge of Geese
Het album “Look Out” van deze Italiaanse band vroeg eerder al om al mijn aandacht. Er gebeurde zoveel en het was zo intens dat het mij wel eens wat te veel werd. Neemt niet weg dat de kwaliteit er vanaf druipt. Ook in dit nummer is dat niet anders. Het zit tjokvol en is behoorlijk gelaagd. Maar wat is het goed gedaan! Goed afwisselend en veel solo’s op zowel toetsen als gitaar. Erg gaaf!

Castle Canyon – Put A Tale on It
Als je dacht dat alleen Italianen theatraal uit de hoek konden komen, dan moet je eens luisteren naar het Amerikaanse Castle Canyon. Hier wordt een compleet toneelstuk neer gezet, met veel bombast en overdreven gezongen stukken. Leuk om een keer te horen, maar het is mij niet gelukt dit geheel af te luisteren. Knap gedaan, maar ik kan er helemaal niets mee. Vermoeiend!

S.A.L.U.E.N.A – Ahead Of Fortune
Deze formatie uit Spanje maakt de deze derde schijf helemaal goed. Wederom een band die ik niet ken, maar wat een goed nummer is dit. Geweldige productie, prachtig vioolspel en heerlijk gitaarspel. Ook de zanger beschikt over een prettige stem.

Cirrus Bay – The Knight’s Tale
Een geweldig instrumentaaltje van deze Amerikanen. Het bevat alle ingrediënten voor ruim negen minuten genieten. Goede melodieën, sterk toetsenspel en dito gitaarsolo’s. Vaart, energie, niets mis mee!

Castle Canyon – Nephile’s Song
Een waardige afsluiter van deze vier en een half uur muziek. Sterke zangeres die het theatrale niet schuwt, maar wel maat weet te houden, vette toetsen en mooie felle gitaarsolo’s.

Ben je er nog?

Ik moet zeggen dat het gros op deze vier cd’s genietbaar is en dat grofweg een vijfde deel gewoon heel erg goed is. Vooral de eerste schijf vind ik sterk. Uiteraard staat er ook een aantal miskleunen tussen. Het is vooral veel, heel veel. Het lijkt me niet gezond om alle vier schijfjes achter elkaar te beluisteren. Het is vooral leuk om dit als vertrekpunt te gebruiken om nieuwe bands te gaan ontdekken.

Maarten Goossensen

Send this to a friend