TusmørkeAlbum

Voor liefhebbers van retroprog en wat wij in het veld met een technische term ‘ouwe toetsenrommel’ noemen is het Noorse Termo Records inmiddels een vertrouwd adres voor een snelle fix. Opgericht door de baardige Mellotronfetisjist Lars Fredrik Frøislie heeft het label een indrukwekkende lijst acts in zijn gelederen, zoals Wobbler, White Willow, Rhys Marsh And The Autumn Ghost en zo nog het een en ander.

Een recente toevoeging aan deze illustere rij namen is het Noorse Tusmørke, dat geleid wordt door de tweelingbroers ‘Benediktator’ en ‘Krizla’ Momrak. De groep bestaat al lange tijd, maar brengt met “Underjordisk Tusmørke” pas nu de eerste langspeler uit.

Het moge geen verrassing heten dat de muziek van Tusmørke aansluit bij het imago dat Termo Records reeds heeft. De band speelt een sterk door folk beïnvloede vorm van psychedelische jaren-zeventig-symfo, met als voornaamste ijkpunt Jethro Tull vanwege de zeer centrale rol voor de dwarsfluit van Krizla. Het rijtje met referenties behelst ook andere usual suspects zoals Caravan, Gentle Giant, Can, Hatfield and the North, King Crimson en Anekdoten. Voortbouwend op dergelijke voorbeelden destilleert de band decennia aan proggeschiedenis tot een zeer rijk en energiek eigen geluid, dat versterkt wordt door zowel het instrumentenarsenaal als de speelkunsten van Lars Fredrik Frøislie.

De composities op “Underjordisk Tusmørke” bestrijken een lange periode. Feitelijk behoren alleen de eerste zes nummers tot het album, maar hoewel de drie bonustracks beduidend ouder zijn (en in het geval van Ode on Dawn zelfs onder een andere naam opgenomen zijn), sluiten ze uitstekend aan bij het album als zodanig. De productiekwaliteit is minder, maar het materiaal zelf doet weinig onder voor het latere werk. Echter, hoewel alle nummers sterk zijn, is er wel enig kwaliteitsverschil. Vooral The Quintessence Of Elements steekt boven de rest van de cd uit: het nummer swingt, is speels, groovy en aanstekelijk en is uitstekend opgebouwd. Het laat horen wat misschien wel de voornaamste eigenschap van Tusmørke is, namelijk het vermogen om muziek tegelijk dartel, complex en aangrijpend te laten zijn.

Hoewel “Underjordisk Tusmørke” met bijna 27 minuten aan oud materiaal de indruk kan wekken dat de band te weinig nieuwe composities had voor een volwaardig album, brengt de band een paar maanden later alweer een ep uit met ruim twintig minuten aan muziek. De twee nummers op “Den Internasjonale Bronsealderen” sluiten volledig aan bij het album, wat de vraag doet rijzen waarom de band deze composities niet heeft toegevoegd aan het debuut, met het bonusmateriaal op een losse schijf. Hoe het ook zij, de ep laat eens te meer horen dat Tusmørke een band is die zonder meer de moeite waard is.

Met “Underjordisk Tusmørke” en “Den Internasjionale Bronsealderen” verstevigt Termo Records wederom zijn marktpositie. Met dit verslavende debuut en deze ep zal Tusmørke zich immers zonder meer in de kijker kunnen spelen bij liefhebbers van uitstekende retroprog van het soort waar Scandinavië momenteel in uitblinkt.

Christopher Cusack

CD:

LP: