Donaties voor Progwereld

Progwereld heeft onlangs een pagina actief gezet waarmee we donaties kunnen ontvangen. Deze zijn broodnodig, aangezien we geen subsidies of bijdragen van bands of muziekuitgeverijen ontvangen.

In het verleden hebben we twee keer een crowdfundingactie gehouden. In beide gevallen haalden we in hele korte tijd voldoende geld op om ons in staat te stellen verbeteringen aan de website door te voeren. Tevens zorgde dit voor een bescheiden financiële buffer.

De donaties zijn bedoeld voor structurele extra inkomsten. Vorige week hebben we naar onze vaste bezoekers een mailing verstuurd met het verzoek om te doneren. Tot onze vreugde is daar al veel gebruik van gemaakt.

Draag je Progwereld een warm hart toe en wil je dat wij ons werk voor de ons zo geliefde muziek blijven voortzetten, dan stellen we jouw donatie bijzonder op  prijs!

Stichting Progwereld is een culturele ANBI. Daarom zijn giften aan ons extra aftrekbaar voor de belasting.

Hoe doneren?

Progwereld financieel ondersteunen kan eenvoudig via het formulier op onze website. Voor de afronding van de donatie word je dan automatisch doorgestuurd naar onze betalingspartner (Mollie). Betalen via een handmatige overschrijving kan uiteraard ook (NL60 RABO 0380668394 t.n.v. Stichting Progwereld).

Wil je een meerjarige donatie doen, dan leggen we de duur en omvang van de donatie vast in een (fiscaal goedgekeurde) overeenkomst. Voordeel hiervan is dat je de complete donatie vijf jaar lang volledig kunt aftrekken van de belasting. Wil je over dit laatste of over de besteding van de donaties meer informatie, in gesprek gaan over een sponsorschap of heb je andere vragen of opmerkingen op financieel gebied? Neem dan contact met ons op met penningmeester Peter Willemsen.

Afgezien van donaties kun je ons ook nog steeds ondersteunen door je muziek aan te schaffen via de bol.com link onder de recensies (indien van toepassing).

Oud Progwereld recensent Joost Boley overleden

Ons bereikte het trieste bericht dat op 10 april jl. Joost Boley is overleden aan de gevolgen van lymfeklierkanker.

In het jaar 2001 kwamen Progwereld-oprichters Christiaan Bekhuis en Maarten Goossensen in contact met Joost via een internetforum. Samen met Ruud Stoker en Rob van Oosten was hij vanaf het begin als recensent bij Progwereld betrokken.  Tot en met 2007 schreef hij meer dan 160 recensies. Na deze periode schreef hij nog meerdere jaren voor Aardschok.

Joost was een progmetalliefhebber in hart en nieren en een enorme fan van Shadow Gallery. Hij heeft de progmetal tak binnen Progwereld jaren lang vormgegeven. Ook in de jaren die volgden mailde hij ons regelmatig met feedback op recensies en deelde hij tips met muziek waaraan we volgens hem écht aandacht moesten besteden.

Wij blijven Joost herinneren om zijn geweldige humor, vlotte pen en enorme passie voor onze muziek.

We wensen zijn kinderen Yngwie, Elvi en Troy heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Wereldse jaar 2023

Mede door de ruimhartige bijdragen van jullie als lezers eind 2022, werden in 2023 spijkers met koppen geslagen. Maandag 20 november 2023 was een heuglijke dag voor Progwereld. Op die dag werden bij de notaris de officiële handtekeningen gezet. Daarmee is Progwereld omgevormd tot Stichting Progwereld. Iets waar jullie naar wij hopen niets van gaan merken. Progwereld is als rechtspersoon evenwel beter in staat om de continuïteit van zijn activiteiten te garanderen en een meer aantrekkelijke partij voor lezers/donateurs/zakelijke contractpartijen bij donaties, sponsoring (ANBI) en het aangaan van zakelijke overeenkomsten.

Het aanstellen van een hoofdredacteur heeft de professionaliteit van Progwereld nog een extra impuls gegeven. Daarnaast onderging mede door jullie steun onze nieuwsbrief een flinke upgrade. Zo kun je nu vanuit de nieuwsbrief in je mailbox rechtstreeks doorklikken naar een recensie, nieuwsartikel of column. Dat vonden we zo mooi dat we de nieuwsbrief nieuwe stijl enkele weken dubbel stuurden. Op de valreep introduceerden wij een Progwereldse playlist op Spotify. Het aantal volgers is nu al spectaculair.

Het stokje

Op het redactionele front deed oprichter Maarten Goossensen in 2023 een stapje terug en droeg hij het stokje over aan ondergetekende. Het waarom kun je hier teruglezen. Met Roger Pruppers hebben we er een nieuwe recensent bij die zich vooral zal buigen over het hardere werk. Daarnaast keerde Ralph Uffing na een time-out terug op het nest.

Het Progjaar 2023

In vogelvlucht vatten wij het progjaar 2023 samen aan de hand van onderstaande jaarlijsten van onze teamleden. Ieder teamlid heeft in één alinea zijn nummer 1, zijn hele lijst of dit progjaar samengevat. Deze individuele lijstjes leveren een Progwereld top 10 op. Die onthouden wij je ook niet.

Progwereld in 2023

Zoals gebruikelijk was er ook in dit jaar verhoudingsgewijs veel ruimte voor albumrecensies. Concertbezoek stond dit jaar op een iets lager pitje. Of dat de naweeën zijn van corona, wie zal het zeggen. Daartegenover stond dat we verslag deden van concerten in het buitenland, zoals het optreden van Big Big Train in Londen en het optreden van Steve Hackett in Wuppertal (Duitsland). Maar we bezochten ook de reizende tentoonstelling The Art Of Hipgnosis in Groningen en de film “Squaring The Circle” van Anton Corbijn.

Ook de columns deden het goed. Zo schreven wij onder meer gedachtenspinsels over Chat GPT (twee keer zelfs), de Metal – RIO Schaal (tuinde jij daar ook in?), de ZZP-er en de Koekoek. Verder publiceerden wij onder regie van Friso Woudstra interessante specials over de Argentijnse progband Arco Iris en de Tsjechische groep Blue Effect. Niet direct namen die bij de gemiddelde progger in het geheugen gegrift stonden.

Het nieuwe jaar

Met in het Progvizier de verwachte albums en concerten in 2024, belooft ook dat een uitdagend jaar te worden. Zoals jullie van ons gewend zijn volgen we de ontwikkelingen in de progwereld op de voet en zullen daar verslag van doen. Mis je iets? Wij staan open voor jullie tips en suggesties.

Namens het hele team wensen we je een gelukkig, gezond en progressief 2024!

Hans Ravensbergen,
Hoofdredacteur

Hieronder tref je de top tien over 2023 van alle Progwereld-medewerkers aan.

De Progwereld redactie

We hebben alle lijstjes van de redactieleden naast elkaar gelegd. De eerste van elke lijst kreeg 10 punten, de tweede 9 en zo verder. Dat leverde het volgende totaaloverzicht op.

De individuele lijstjes zien er zo uit:

Marcel Debets

Ik vond 2023 een heel mager jaar als het gaat om prog. Gelukkig waren er een paar lichtpuntjes. Het nieuwe album van Haken is echt geweldig, na de muzikale krachtpatserij van Vector en Virus. Hoe goed i/o van Peter Gabriel is, kwam voor mij als een volslagen verrassing. En bij het verschijnen van The Harmony Codex dacht ik dat dit mijn absolute nummer 1 zou worden, maar hoe vaker ik hem luister, hoe verder hij naar onderen zakt. Het pakt me helaas gewoon niet meer na meerdere luisterbeurten.

​​

Alex Driessen

Verrassing van het jaar voor mij was I Am The Manic Whale, relatief onbekend met de bestaande catalogus van deze heren. Onvervalste progressieve rock uit Engeland, uitgevoerd door uitstekende musici. Prachtige melodieën en interessante verhaallijnen, verpakt in een rasecht conceptalbum. Invloeden van Big Big Train en in het voorbijgaan gebruikmakend van hun geluidstechnicus. Mijn gedoodverfde nummer 1 totdat PG langs kwam.

Jos Driessen

In de breedte was 2023 een prima progjaar met iedere week wel een nieuw album voor elk wat wils. Echter, van de ”Grote Prognamen” kwamen voor mij louter teleurstellende albums voorbij. Ze staan dan ook niet in mijn top 10, al zijn ze niet minder dan de albums die de podiumplaatsen net niet hebben gehaald, alleen verwacht je juist van hen veel meer. Er is ook hoop, dankzij AVKRVST met hun indrukwekkend debuutalbum The Approbation.

Maarten Goossensen

2023 was voor mij een vreemd (prog) jaar. Het was het jaar waarin ik een stap terug deed en de dagelijkse leiding overdroeg aan Hans Ravensbergen. Het was ook het jaar van een enorme muziekdip. Zelden hoorde ik zo weinig nieuwe albums. De ommekeer kwam met de nieuwe Steven Wilson en de zalige, pakkende muziek van Moon Safari, Oblivion Protocol en tRKProject. De passie is weer terug, op naar 2024!

Erik Groeneweg

Math Lemmen

2023 was geen slecht jaar voor progrock. Unitopia leverde met Seven Chambers voor mij de ultieme mix van melodie, ritme, harmonie en muzikaal vakmanschap af. Op de voet gevolgd door de glorieuze terugkeer van Moon Safari, de band die zichzelf met Himlabacken Vol. 2 de spreekwoordelijke schop onder de kont verschafte. Peter Gabriel overtrof zichzelf met i/o, vooral de Inside Mix op de blu ray-schijf klinkt zó mooi…

Fred Nieuwesteeg

Als er één band is die mij steeds weer weet te raken, dan is het IO Earth wel. Dat lukte deze Britten met “Sanctuary” opnieuw, met veelstijlige bombast, hemelse zang en verschroeiende gitaarpartijen, naast hele kleine melodietjes, zoals het schitterende Close By. In het niet heel bijzondere progjaar, met wel een flinke stapel behoorlijk goede platen, is er een eervolle tweede plaats voor het Nederlandse project The Foundation, met “Mask”. Deze klassieke symfonische rock is een kolfje naar mijn hand.

Mario van Os

Na een paar betere jaren in de Progmuziek was 2023 toch een beduidend minder goed jaar. De ‘grote namen’ bleven achter, omdat ze ofwel dit jaar geen album uitbrachten (gelukkig wel een mooi livealbum van Marillion) of het muzikaal over een andere boeg gooiden. Steven Wilson is al een tijdje een voor mij te poppy weg ingeslagen, Peter Gabriël weet mij niet te overtuigen (dan hoor ik toch liever zijn albums uit de vorige eeuw) en Arjen Lucassen is ook niet vernieuwend bezig (en komend jaar duikt hij wederom in het verleden). Gelukkig zijn er wel een paar mooie nieuwe ontdekkingen, zoals Edward Reekers die zijn leermeester overtreft, AVKRVST die bij meerdere van mijn collega’s tot de ontdekking van het jaar gerekend wordt en Entering Polaris en The Chronicles of Father Robin die in 2023 aan een indrukwekkende reeks albums zijn begonnen.

Roger Pruppers

Een jaar van muzikale ontdekkingen die hun weg gevonden hebben naar de hogere regionen van mijn jaarlijst. Bands met indrukwekkende debuutalbums (The Anchoret, AVKRVST), artiesten met een vooralsnog beperkte discografie die mij volkomen onbekend waren (Compass, Earthside). Dank aan de Progwereldfamilie voor het warme welkom en de mogelijkheid om in al het moois te duiken dat progrock en progmetal (nog steeds) te bieden hebben. Een aanzienlijk deel van deze lijst zou anders onopgemerkt aan me voorbij zijn gegaan. Hoe zonde was dat geweest!

Hans Ravensbergen

Mijn progjaar 2023 is zo gevarieerd als onderstaand lijstje. Acht verschillende nationaliteiten, dat zegt voldoende. De nominatie ‘mijn album van het jaar’ ging lang tussen TesseracT en nieuwkomer AVKRVST. De eerste heeft zichzelf mede dankzij topzanger Daniel Tompkins glansrijk overtroffen.

Jacco Stijkel

Voor mij is “i/o” zonder twijfel de plaat van het jaar. De nieuwe Peter Gabriel is een intrigerende plaat die mij enorm raakt. Goede tweede en derde plaatsen voor de Scandinavische bands Moon Safari en Lumsk. Daarna volgen de platen die ik heel mooi vind, maar niet in de buurt komen van de top 3. Dat geldt ook voor platen die net buiten de top 10 zijn gevallen, maar wellicht als ik die net op een ander moment had samengesteld wel erin waren gekomen (bijvoorbeeld Galahad).

Ruard Veltmaat

Niet alleen het laatste jaar, maar eigenlijk de laatste drie, vier jaar verschuift mijn muzikale voorkeur klaarblijkelijk van progrock naar progmetal en andersoortige, zwaardere soorten metal. Dat uit zich ook in mijn absolute nummer 1: Marianas Rest met “Auer”. Voor de lezers van Progwereld zal deze snoeiharde plaat niet interessant zijn, vandaar dat de recensie ook niet op deze site te vinden is. Of is de melodieuze invulling van de muziek toch een reden om eens te luisteren? Verder vind je nog steeds echte progrockplaten in mijn top tien met een speciaal plekje voor Giant Sky 2 en het fantastische The Anchoret met “It All Began With Loneliness”. Ook mijn favoriete band Galahad slaat zijn vuisten nog op de poort van de top tien.

Friso Woudstra

Het jaar 2023, nou mijn favoriete progjaar was het niet. Eigenlijk heeft geen enkele nieuwe release me vastgepakt, met songs ingepakt, aan mijn stereo vastgeplakt of emotioneel afgemat. Vaak lag dat aan de zang of de productie. Wel waren er een paar albums tussen met sterke instrumentale stukken. En met een andere zanger was “Fire Fortellinger” een hedendaagse retro-klassieker geworden. Voor het wereldse jaar 2024 hoop ik op wat minder ge-dat-weten-we-nou-wel. Trouwens, waarom Roger Waters op één, wiens muzikale bijdrage naast Israël/Palestina, Oekraïne en het vele natuurgeweld tot de meest opzienbarende rampen van het jaar 2023 behoorde? Ja, die was gewoon leuk om te recenseren.

Progwereld ziet als stichting de toekomst vol vertrouwen tegemoet

In november vorig jaar was door het passeren van de statuten de oprichting van Stichting Progwereld een feit.  Deze wijziging van rechtsvorm en de kwaliteitsimpuls die dit opleverde was nodig om Progwereld meer toekomstbestendig te maken. Lees hieronder meer over de achtergronden.

Peter Willemsen, penningmeester, Maarten Goossensen, voorzitter en Fred Nieuwesteeg, secretaris

Wisseling van de wacht

Vorig jaar heeft de oprichter van Progwereld, Maarten Goossensen, spreekwoordelijk het stokje overgedragen aan Hans Ravensbergen. Hans is inmiddels alweer geruime tijd onze hoofdredacteur. Er is echter nog veel meer ondernomen om Progwereld een kwaliteitsimpuls te geven en meer toekomstbestendig te maken.

Stichting

Progwereld was al die tijd een particulier initiatief, een organisatie zonder rechtsvorm. Dat kan in deze tijd eigenlijk niet meer. Daarom is besloten om een stichting op te richten, een organisatie zonder winstoogmerk. Op 20 november 2023 zijn bij de notaris de statuten van Stichting Progwereld gepasseerd.  Als rechtspersoon kunnen we de continuïteit veel beter garanderen en zijn we een aantrekkelijkere en betrouwbare partij voor lezers/donateurs/zakelijke contractpartijen bij donaties, sponsoring en het aangaan van zakelijke overeenkomsten. 

Beleidsplan

Om goed duidelijk te maken wie we zijn, waar we voor staan, wat we willen bereiken en hoe we dat doen hebben we het Beleidsplan Stichting Progwereld 2024-2026 opgesteld. De belangrijkste elementen uit het beleidsplan zijn te lezen op de website.

ANBI

We willen graag een ANBI-stichting zijn. ANBI staat voor: algemeen nut beogende instelling. Als voorwaarde geldt dat wij ons voor minstens 90% inzetten voor het algemeen nut. Volgens ons voldoen wij hieraan. Het zijn van een culturele ANBI heeft aanvullende fiscale voordelen voor donateurs. Eind december is onze aanvraag om te worden aangemerkt als een culturele ANBI-stichting ingediend bij de Belastingdienst. We houden jullie op de hoogte van de ontwikkelingen op dit gebied.

Financiën

Met het aantrekken van een financieel deskundige in de rol van penningmeester is onze financiële huishouding in goede handen. Het bestuur bestaat nu uit drie kundige, ervaren mensen met liefde voor muziek. Mede dankzij de bijdrage van velen tijdens onze laatste crowdfundingsactie, eind 2022, staan we er financieel op dit moment nog goed voor. We werken er echter hard aan om structureel meer inkomsten te verwerven, wat nodig is om ook op langere termijn de inkomsten en uitgaven in balans te kunnen houden. Het verkrijgen van de ANBI-status maakt het voor donateurs aantrekkelijker om een bijdrage aan de stichting te leveren en we hopen in de toekomst daarbij ook nog eens een beroep op jullie, onze trouwe lezers/bezoekers, te mogen doen.

Dit alles is erop gericht om ook in de toekomst te kunnen blijven doen waar we goed in zijn en wat we leuk vinden: het schrijven over prog en aanverwante muziek en jullie, de bezoekers van onze website, te informeren en te plezieren!

Progwereld zoekt nieuwe (web)redacteuren

Ben jij liefhebber van symfo, progrock, progmetal en/of aanverwante muziekstijlen?
Heb jij een mening over progmuziek die je graag wilt delen met een groot publiek?
Vind jij dat je goed kunt schrijven?
Heb jij een neus en oren voor nieuwtjes uit de progwereld?

Dan is Progwereld op zoek naar jou (M/V)!

Wat hebben wij te bieden?

• Volop mogelijkheden om te schrijven voor Nederlands meest vooraanstaande website voor progmuziek.
• Toegang tot de nieuwste muziek, zowel digitaal als op cd.
• Toegang tot concerten (soms gratis) en de mogelijkheid om muzikanten te interviewen.
• Een team met enthousiaste progliefhebbers.

Daarnaast zoeken wij webredacteuren (M/V) voor het plaatsen van content op de website. Affiniteit met contentmanagementsystemen is gewenst. Uiteraard is een combinatie van de functies redacteur en webredacteur mogelijk.

Wil jij als (web)redacteur deel uitmaken van het team van Progwereld, stuur dan een mail met je motivatie naar Hans via hans@progwereld.org. Iedereen is welkom, maar we nodigen vrouwen nadrukkelijk uit om te reageren. We wijzen erop dat het schrijven van een proefrecensie onderdeel kan uitmaken van de procedure.

Maarten Goossensen stopt met Arrow Symfo Mania

Maarten Goossensen is deze maand voor het laatst te horen als samensteller en presentator van het radio programma Symfo Mania. Dat heeft hij in de uitzending van dindsdag 7 juni bekend gemaakt.

De reden voor het stoppen is dat hij er steeds minder tijd voor heeft ‘Ik ben in 2020 samen met mijn compagnon een bedrijf voor communicatietraining en coaching voor teams begonnen. Nu Corona achter ons ligt krijg ik het daar steeds drukker mee. Ik heb ook een gezin en uiteraard Progwereld. Ik moet keuzes maken en heb daarom besloten te stoppen met Symfo Mania. De afgelopen zeven jaren waren echt een jongensdroom. Ik ga dit missen’

Symfo Mania werd vanaf 2002 gepresenteerd door Kees Baars en daarna door Arie Verstegen. Maarten Goossensen presenteert het programma vanaf het najaar van 2015. Het programma was tot 2020 te horen bij Arrow Classic Rock en daarna bij Arrow Bluesrock.

De hele maand juni is hij nog als presentator te horen en dat beloven drie bijzondere uitzendingen te worden. Of het programma verder gaat en wie dan de presentatie overneemt is niet bekend.

Win een canvas van “The Quest” van Yes

1 oktober was een datum waar veel symfomanen met gemixte gevoelens naar uitkeken. Het was de dag waarop het legendarische Yes het nieuwe album “The Quest” uitbracht. Het oordeel van onze recensent en Yes-kenner Alex Driessen was gematigd postitief.

We kregen bericht van Century Media / Insideout of wij een canvas van het artwork willen weggeven aan onze lezers. Dat doen wij natuurlijk graag. De canvas is 40 x 40 cm groot. Die staat vast mooi in je muziekkamer!

Wil jij kans maken op deze prachtige canvas? Stuur dan even een mailtje naar info@progwereld.org en vermeld waarom juist jij deze canvas moet winnen. Vergeet niet je naam en adres te vermelden! Onder alle inzenders wordt de canvas verloot. Je kunt reageren t/m 8 oktober 2021. De winnaar krijgt persoonlijk bericht.

De symfo top 25 bij Arrow Symfo Mania

Het is een traditie die al heel wat jaren terug gaat: de symfo top 25 bij het radioprogramma Symfo Mania. Het programma maakte eerder dit jaar de overstap naar de zender Arrow Bluesrock en is nog altijd elke dinsdagavond tussen 21:00 en 22:00 te beluisteren. Hier hoor je elke week symfonische rock uit het verleden, maar ook recente releases komen voorbij. Vast onderdeel is de Wereldse Symfo Tip in samenwerking met Progwereld.

Bij Arrow is de maand oktober altijd “Rocktober” en dan wordt bij Symfo Mania de Symfo top 25 uitgezonden. Deze ultieme lijst wordt door de luisteraars samengesteld. Je kunt nog stemmen via deze link, of door je top 5 van favoriete nummers te mailen naar maarten@arrowfy.nl.

De Symfo Top 25 wordt uitgezonden op 5, 12, 19 en 26 oktober, waarbij de laatste uitzending 2 uur duurt. Je kunt het programma beluisteren op DAB+ en via https://arrowbluesrock.nl. Een dag na de uitzending van Symfo Mania kun je het programma nog een week via de podcast terugluisteren.

Boekrecensie 50 jaar progressieve rock introductiegids

Lenne Huisman schreef een introductiegids die de, al dan niet beginnende, luisteraar wegwijst door de vele uithoeken van het genre. Aanleiding daarvoor is de coronacrisis: vanwege de lege agenda bij Serious Music Alphen pakte hij de pen op, nadat hij de tijd had genomen eens beter en dieper in zijn eigen collectie te duiken.

Lees hier de recensie van Wouter Bessels.

Soen: Organische groei

Interview en tekst: Monique van der Kolk

28 januari 2021 – nog één dag! Morgen komt Imperial uit, het gloednieuwe en vijfde album van Soen, waar waarschijnlijk menigeen met smart op zit te wachten na het succesvolle “Lotus” dat werd uitgebracht in 2019. Ik ben een van de mazzelaars die het album al heeft mogen beluisteren, ter voorbereiding van het interview dat ik zo dadelijk met frontman Joel Ekelöf heb. Ik klap mijn laptop open en log in op Skype… daar zit hij, in zijn studioruimte.

Ik val direct met de deur in huis en zeg hem dat het morgen zover is en vraag of hij al zenuwachtig is. “Ja, morgen is het een grote dag en ook al hebben we al drie singles uitgebracht, ik weet dat er vele die-hard-fans zijn die deze nog niet hebben beluisterd om zich te laten verrassen met het complete album.”

Nu hij het over de drie singles heeft, wil ik graag weten waarom juist die drie: Monarch, Antagonist en Illusion? “Het is lastig om te kiezen, want je vindt ze allemaal mooi. Maar we kozen Antagonist, omdat het gevoel erbij totaal anders is dan wat we tot nu toe hebben gedaan. Maar goed, wat je ook kiest, je weet nooit wat de uitkomst is, dus bij het kiezen van een single gaan wij gewoon uit van het instinctieve gevoel, dan is het altijd goed.”

“Waar we bijvoorbeeld ook altijd aandacht aan moeten besteden is de tracklist, oftewel in welke volgorde de songs op het album moeten komen te staan. En ja, als je dan uitgaat van het gegeven dat we een stelletje ouderwetse mannen zijn, hebben we het nog een beetje lastiger voor onszelf gemaakt door te denken aan hoe het op vinyl moet zijn. Je hebt altijd duidelijk een opener en een sluiter, maar op vinyl heb je ook side A en side B.”

Ja, dat is waar want vinyl is de laatste jaren weer helemaal terug. Muziek beluisteren is dan als een soort van ritueel wanneer je de plaat op de speler legt. “Inderdaad, vinyl is voor speciale momenten. Maar ook is het geluid anders omdat de mastering voor vinyl anders klinkt dan op cd. Zo kun je ook nog eens kiezen, voor elk moment een formaat.”

Ik leg Joel uit wat voor gevoel ik had bij mijn eerste luistersessie van “Imperial”. Hoe deze aanzienlijk krachtiger en heavier overkomt. Ik wil graag weten of het een bewuste keuze was om de plaat een ander geluid te geven dan voorganger “Lotus”.
“Min of meer, we bevonden ons op een soort van kruispunt. We zijn gelabeld als progmetal band, maar wat willen we nou écht? We hadden de artrock of zelfs een meer jazzy-richting in kunnen slaan. Maar nee, we wilden meer power en we wilden een ode tonen aan metal, want uiteindelijk liggen onze roots daar, we groeiden op met dit genre.”

Dat ze deze vrijheid hebben om te kunnen kiezen hoe ze willen klinken is iets dat niet altijd zo is. Dan doel ik eigenlijk meer op mainstream artiesten die onder bepaalde druk staan.
“Er is gelukkig niemand die ons zegt wat we moeten doen of in welke richting we moeten gaan. Wij zijn vrij om te doen wat we willen. En we zijn heel blij dat er velen zijn die ons volgen op deze muzikale reis. Sterker nog, we dachten zelfs dat er – door ons besluit om meer als metal te klinken – meerdere mensen afstand zouden nemen. We hebben immers met Iñaki Marconi gewerkt, hij heeft veel met bands als onder andere Katatonia, Leprous en Opeth gewerkt. Hij zit dus echt in die proghoek. Desalniettemin kozen we ervoor om een andere richting in te gaan qua genre. En daarom hebben we, als tegenpool zeg maar, besloten om “Imperial” te laten mixen door Kane Churko uit Noord-Amerika.” (red. Churko heeft meer ervaring met rockbands als Ozzy Osbourn en Papa Roach).

Maar goed, hoe je het went of keert, ik vind persoonlijk wel dat er steeds, bij elk album en ook nu bij “Imperial” weer, een duidelijk kenmerk is en dat is de contrast tussen donker en licht. Niet alleen in de structuur van de songs, maar ook in de productie. Terwijl ik dit uitleg aan Joel, zie ik dat hij continu knikt, hij is het waarschijnlijk met me eens dus ik geef hem het woord.
“Er zijn elementen die we voeden en die ervoor zorgen dat we steeds meer een eigen geluid hebben. In het begin, toen niemand ons nog kende, werden we vaak vergeleken met andere bands. Maar nu hebben we duidelijk onze eigen identiteit.”

Ik vraag me af hoe het dan zit met het creatieve proces bij het schrijven van een album.
“Als we aan nieuw materiaal werken, duiken we nooit zomaar de studio in. We werken aan songs en dat gaat soms over en weer. Vooral in de beginfase als Martin met nieuwe ideeën komt. Dan komen we samen, ik zing melodielijnen in en dan komt hij op een andere dag weer terug met aanpassingen afhankelijk van wat ik heb ingezongen. En zo werken we tot er en soort van magie ontstaat… Wanneer we voelen dat het klopt en het juiste gevoel er is, dan verzorgen we het goed, maar dan laten we het ook los zodat het vanaf dat moment organisch verder kan groeien.”

Terwijl Joel het proces uitlegt kom ik steeds meer tot de conclusie dat de bandleden echte gevoelsmensen zijn die voornamelijk werken op intuïtie als ik zo vrij mag zijn het zo te zeggen. Maar er zit zeker ook een meer technische kant aan hoe ze de zaken aanpakken.
“Zo is Lars een fantastische muzikant, hij breng een meer academische kijk op het proces. Zo is hij erg goed in harmonieën maken en hij structureert erg goed. Ik noem hem dan ook de Brian Eno van Soen (en hij lacht). Neem bijvoorbeeld Fortune, de laatste track van “Imperial”. Die arrangementen heeft hij verzorgd. Dan laat hij een stringkwartet komen en wordt zijn idee waargemaakt. Dat is dus echt een privilege want je hoeft geen outsider binnen te halen voor dit soort zaken.”

Lars, Martin en Joel zitten in Stockholm. Maar hoe zit dat nou met Cody en Zlatoyar? Die wonen respectievelijk in Canada en Oekraïne. Hoe zijn de opnames van het album gegaan nu het reizen bijna onmogelijk is door de pandemie?

“Onder normale omstandigheden komen ze hier en nemen ze hier op. Maar nu moesten ze ieder in hun eigen land opnemen. Maar het werkte prima eigenlijk. Het kostte meer tijd, maar ja, we hádden ook meer tijd!”

“Trouwens, Cody is fantastisch, hij is een belangrijke figuur in de band. En Zlatoyar heeft een geweldig frisse input ingebracht.” Daar ben ik het helemaal mee eens en ik vertel Joel dat er gitaarsolo’s van Cody zijn die echt onder mijn huid gaan zitten omdat daar zoveel emotie in zit. “Dat is inderdaad ook een van de redenen dat Cody deel uitmaakt van Soen. Als bandlid van Soen is het een must om je technische kant soms opzij te zetten. Het is een dunne lijn, maar datgene dat wij willen uiten met onze muziek moet in eerste instantie door emotie en gevoel gebeuren. In de tweede plaats komt de techniek.”

Zelfs in wat Martin doet voel ik dat, hij is niet ‘gewoon’ een drummer die een ritmische basis opzet, in zijn drumspel zit zoveel gevoel.
“Ja, Martin is heel erg muzikaal aangelegd, hij heeft die capaciteit om technisch te zijn maar niet met het idee om eruit te springen. Zijn intentie is altijd om het nummer te laten schijnen, niet zichzelf en dat is uniek.”

Uiteraard wil ik ook meer over Joel zelf weten en vraag hem of hij met opzet zijn eigen grenzen aan het verkennen is. Want op “Imperial” hoor ik een duidelijke verandering. Zowel in zijn zang als in de techniek, maar ook in hoe hij zich uit.
“Ja, dat klopt wel. Kijk, toen we begonnen had ik mezelf een beperkte filosofie opgelegd en dat was: “Less is More”. Juist omdat er in de metal-genre vaak iets van je wordt verwacht als zanger, ben ik altijd tegen de draad ingegaan. Dus ik deed het tegenovergestelde. Nu weet ik dat ik die kant heb en dat ik altijd terug kan gaan. Maar voor “Imperial” wilde ik afstand nemen van de controle die ik normaliter uitoefen op wat ik doe. Die hogere noten en ook de wanhopige interpretatie, daarnaar was ik op zoek. Het voelde heel nieuw en fris aan deze aanpak en ik ben erg blij met het resultaat.”

Ik had gelezen dat de songteksten voor “Lykaia” (2017) nogal persoonlijk waren. En bij “Lotus” (2019) heb ik het gevoel dat de teksten nogal spiritueel aangelegd zijn. Hoe zit het met de lyrics voor “Imperial”, vraag ik Joel.
“Voor “Imperial” zijn de teksten voornamelijk geïnspireerd door wat er vandaag de dag om ons heen gebeurt. We hebben het meer over wat er gebeurt in de samenleving en hoe we het beter kunnen maken als we samenwerken. In deze teksten wordt er dan ook meer als ‘ons of wij’, geschreven, met de saamhorigheid als achterliggende gedachte.”

Wat altijd een belangrijk onderdeel is van een album, is het artwork. Op de cover van het album zien we een slang op een zwarte achtergrond. Maar ook in de videoclip van Monarch zien we een slang. Wat symboliseert de slang voor Soen?
“Tsja, de uitstraling van de slang is toch wel macht en slechtheid. Maar aan de andere kant is de slang ook majestueus en straalt elegantie uit. Het past dus erg bij wat we uiten op het album. En daarnaast, “Imperial” is een ‘grand album’ met grote nummers, dus het symbool van de slang past er erg goed bij.”

Behalve de songteksten en de muziek zijn de videoclips ook een manier voor Soen om uit te drukken datgeen zij willen overbrengen aan het publiek. De clip die bij de derde single Illusion hoort laat een verhaal zien dat erg aangrijpend is. Tegen het einde van de video zien we geschreven: Keep dreaming. Wat is het achterliggende idee van deze woorden?
“Als je naar al onze albums luistert is er altijd dezelfde boodschap en dat is dat je nooit moet opgeven. En ook al schrijven we vaak over donkere thema’s, er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Het is niet zo dat we willen overbrengen dat het allemaal maar een zootje is en dat we onszelf er dan maar beter bij kunnen neerleggen, nee. Een verandering begint bij jezelf, en sámen kun je een betere plek maken van de wereld. Sommigen kunnen dan denken dat je een naïeveling bent. Maar ik ben liever een naïeve gek dan een cynische vent die nergens het positieve van inziet. En dat is juist de boodschap die we willen overbrengen in donkere tijden.”

Ik ben een beetje sprakeloos na dit wat Joel uitlegt, want zo ís het immers wel: een betere omgeving begint uiteindelijk bij jezelf. Terwijl ik op zoek ben naar woorden om iets te zeggen, gaat Joel verder…
“Het is natuurlijk wel gecompliceerder dan dat, iedereen heeft een slechte én een goede kant in zeker opzicht, maar je hoopt altijd dat de goede kant van jezelf overwint. Kijk, ik ben katholiek opgevoed en je leert dat zolang je altijd streeft naar het goede, het wel goed komt.”

We zijn inmiddels al ruim dertig minuten aan het praten en ik wil niet veel meer van de frontman van Soen zijn tijd in beslag nemen, dus ik begin met het afronden van het gezellige virtuele gesprek. Morgen komt “Imperial” uit en er staat een tour gepland voor het einde van het jaar. Hebben ze plannen om de komende maanden te vullen vraag ik me af. “Tja,  we hebben de tour helaas moeten uitstellen. Maar goed, de situatie is nu eenmaal zo voor iedereen met de pandemie, dus klagen heeft geen zin, daar wordt niemand beter van. Er is misschien wel een idee… als we het kunnen waarmaken zou het heel leuk zijn om een unplugged / akoestische livestream event te organiseren. Dit hebben we niet eerder gedaan, maar als alles op z’n plek valt en we kunnen dit doen dan zou dat geweldig zijn.”
Oeh! Dat klinkt heel goed en ik zeg meteen dat wanneer het moment daar is dat ik van de partij ben, want het lijkt me reuze interessant om Soen’s muziek in een akoestisch jasje te zien. “Ja, het is een uitdaging om metal te vertalen naar een akoestische sfeer, maar we houden wel van een uitdaging.”

Als laatste vraag ik Joel of er misschien nog iets is dat hij wil delen met de lezers van Progwereld “Niet echt iets specifieks, nee. Maar wél dat ik echt hoop dat we kunnen komen spelen. We kijken erg uit naar het optreden in Amsterdam en we verlangen er eigenlijk wel naar om weer live te spelen.”