Nee, dit artikel gaat niet over een nieuwe stonerrockband uit het zuiden van Engeland. En het is ook geen spelfout van de Engelse vertaling van het woord ‘platzak’. Het is een zelfverzonnen woord, een samentrekking van prog en woke. Want ook op de burelen van Progwereld ontkomen wij niet aan de discussie over wat wel en vooral wat niet hoort. Ik werd namelijk recent op mijn vestje gespuugd (niet letterlijk) door de eindredacteur. Het was hem opgevallen dat ik in een concertverslag de woorden ‘schone’ en ‘mooie’ had gebruikt in combinatie met een zangeres.

Ik schrok me het lazarus (niet letterlijk) en begon direct mijn stukje te herlezen. Het stond er inderdaad, maar in mijn ogen toch vol respect voor de kwaliteit van de betrokkene(n) en niet zozeer alleen met betrekking tot het fysieke aspect. En dan ga je nadenken: ik ben niet altijd even ‘schoon’ geweest als het gaat om mijn beschrijvingen in vooral concertverslagen. Ik weet zeker dat ik ooit wel eens de ex-zanger van een bandje tijdens een reünieconcert vergeleken heb met Homer Simpson (vrij accuraat, al zeg ik het zelf). Ik zou zomaar de beide Saga-broertjes wel eens uitgemaakt kunnen hebben voor ‘kobolds’ (zeg nou zelf). En ik weet ook zeker dat ik ooit eens iets geschreven heb over de buikomvang van de leden van Arena (het ging vanzelf). Ook heb ik me in een meer recente column laten verleiden (…) om een voormalig idool een ‘goed uitziende blondine’ te noemen. Mea culpa, mea maxima culpa. Excuses aan een ieder die ik ooit (onbedoeld) beledigd of beschadigd heb.

Maar ik ben dan ook slechts een simpele, oudere, witte man die vanuit dat perspectief zijn stukjes schrijft. Niet vanuit de ogen van een jonge zwarte vrouw of vanuit een genderneutrale jonge man/vrouw/het. Dat is nou eenmaal mijn achtergrond, zo ben ik ook ooit geboren (niet als oudere, hoewel…). Maar ik ben de laatste om de maatschappelijke ontwikkelingen niet te volgen en soms zelfs te omarmen. Maar af en toe wordt het te gek, dan slaan we door. Misschien dat de onderstaande greep uit de reacties die wij krijgen op de titels en soms teksten uit ons aller favoriete genre duidelijk maakt wat ik bedoel. Ik noem het de Proke top 6.

Genesis – The Return of the Giant Hogweed
Commentaar van het NHB (Nederlands Horticulturen Bureau): wij zijn tegen de stigmatisering van een buitenlandse overwoekerende plantensoort.

Genesis – I can’t dance
Reactie van de BvNDBM (Bond voor Niet Dansende Blanke Mannen): dit is zó stereotiep om steeds maar weer diezelfde witte man af te schilderen als iemand die geen soepele heupen heeft!

Yes – Don’t Kill The Whale
Onverwachte respons van de PPP (Pro Plankton Partij): weet u wel welke hoeveelheden van onze leden per hap/slok door dit monster worden verorberd?!

Pink Floyd – The Wall
Reactie in koor van Trump, Erdogan, Wilders en Orban: wat is er mis met zo’n prachtig metershoog bouwwerk?!

Emerson, Lake & Palmer – Fanfare for the Common Man
De complete LHBTIQ+ gemeenschap valt over ons heen: moet dat nu echt, zo’n ode aan de GEWONE man?!

King Crimson – Elephant Talk
Naar verluidt draaide Prins Bernhard zich om in zijn graf.