Ik doe het al een hele tijd en het bevalt me prima. In eerste instantie vooral als vervanging voor het echte fietsen in de winterperiode maar inmiddels ook als extra trainingsmogelijkheid. En dan heb ik het natuurlijk over spinning.

Voor diegenen die de afgelopen tien tot twintig jaar onder een steen geleefd hebben: op een soort van hometrainer samen met andere sportverslaafden of in je eentje. In een zaaltje in de sportschool of, tijdens deze ongewone tijden, gewoon op zolder, met een groot scherm voor je snufferd of slechts een laptop. En niet te vergeten de onvermijdelijke instructeur/sportgek op het scherm die je opzweept om nog harder te werken aan je conditie dan je ooit van plan was. Dat is zo ongeveer mijn beleving van deze bezigheid.

En dan vergeet ik voor het gemak het feit dat de illusie gewekt wordt dat je je in de Alpen bevindt. Of de Pyreneeën beklimt of gewoon de Cauberg in Limburg. Zo heb ik al meerdere keren Alpe d’Huez bedwongen, de Col d’Aubisque en wat te denken van die afgrijselijke Italiaanse berg, de Stelvio. Zonder de risico’s die kleven aan de enorme stijgingspercentages, de smalle en vaak slechte wegen zonder deugdelijke afrastering. En dan heb ik het nog niet over de afdaling, zo mogelijk nog linker dan de klim. Alles natuurlijk virtueel, je komt geen meter vooruit, terwijl het zweet in stralen van je lijf gutst, je hartslag tegen het maximum aan zit en de instructeur/instructrice je desondanks nog verder over de kling jaagt. Klinkt leuk, nietwaar?

Ondanks al die geweldige voordelen die ik zojuist heb opgesomd kleeft er één groot nadeel aan spinning: de muziek. Of wat daarvoor doorgaat. De bedoeling is namelijk dat je het ritme aanhoudt dat de virtuele sportinstructeur op het scherm voor je aangeeft. Dat doet hij met behulp van een gekmakende muziek die ook wel ‘house’ wordt genoemd. Persoonlijk noem ik het kermismuziek, gemaakt door infantiele geesten voor kinderen in de leeftijd van 10 tot 14. Het gehak is niet van de lucht en de ronduit kinderlijke melodietjes zijn te simpel voor woorden. Helaas is muziek, en vooral ritme, onlosmakelijk verbonden met deze indoor fietssport. Het ritme dient als optimale cadans en bepaalt mede de mate van calorieverbranding, spierversterking, uithoudingsvermogen of welk doel je jezelf ook gesteld hebt. De fietsende voorganger lijkt enorm in zijn element: hij/zij is van een leeftijd dat genoemde ‘muziek’ tot zijn/haar genen behoort, ermee is opgegroeid. Of dat niet erg genoeg is, zingen sommigen ook nog mee of moedigen je aan om het volume thuis of in de sportschool nog verder omhoog te draaien. Tot mijn grote wanhoop.

Ik snap dat elke muzieksoort zijn eigen ritme heeft, met als uiting de zogeheten ‘beats per minute’. Sporters houden van een tempo dat zo ongeveer tussen de 120 en 130 bpm ligt, wat vrijwel overeenkomt met door mij verguisde house muziek. Voor rock ligt het tempo iets lager, maar snelle rock (AC/DC) kent een vergelijkbaar tempo, ter vergelijking: klassieke muziek ligt tussen de 60 en 80 gemiddeld.

Ik heb geen enkel probleem om me te laten opzwepen door een overenthousiaste sportgek op een scherm. Ook zie ik er geen bezwaar in om fysiek uitgewrongen te worden waardoor ik na een uur als een natte dweil de kleedkamers moet opzoeken. Zelfs de penetrante transpiratiegeur die in de kleine bedompte ruimte hangt stoort me nauwelijks.

Maar ik wordt GEK van die #$@&%*! muziek, dat is nog het meest afzien. Dat geestdodende gehak waardoor je je in een discotheek in de jaren ‘90 waant. Of in een draaimolen op de lokale kermis terwijl de uitbater, diep in zijn hart liever DJ, met zijn microfoon de sensatie van misselijkheid nog verder versterkt. Is er nou geen enkel alternatief te bedenken voor deze gesel? Zelfs de meest doorgewinterde muziekfanaat moet toch over zijn nek gaan van dit soort ellende? Ben ik zo’n masochist dat ik me dit allemaal laat aanleunen? Of ben ik gewoon een oude zak die niet met zijn tijd meegaat, de vleesgeworden generatiekloof.

Ik sta open voor suggesties, maar liever nog, stuur ze rechtstreeks naar de Fit For Free of Basic Fit’s van deze wereld, die kunnen wel wat advies gebruiken lijkt me. Honderd keer liever Thunderstruck dan Pump Up The Volume.