Het is een jaarlijks terugkerend feest der herkenning: de verkiezing van de Top 2000. Ooit in het leven geroepen door Radio 2 en al vanaf het begin van het ontstaan (1999) navolging krijgend in Top (of Snob) 500, 1000 en zelfs 4000. Met als doel de allerbeste nummers ooit in kaart te brengen.

Dat doel is inmiddels een beetje voorbijgeschoten: elk jaar zien we dezelfde nummers voorbij komen in de top van het klassement, met soms een enkele nieuwkomer of protestplaat er tussendoor.  Maar over het algemeen kan toch wel gezegd worden dat een tiental songs al decennia lang bepalend is voor de absolute top en dus het gezicht van de Top 2000: Eagles, Led Zeppelin, Deep Purple en vooral Queen met, voor velen onomstreden de beste plaat ooit, Bohemian Rhapsody, maar liefst 17 maal op nummer 1 terug te vinden.

Af en toe doet zich een trendbreuk voor, al dan niet op instigatie van een kleine groep fanatici en wordt gekozen voor een liedje dat niet aan de hiervoor genoemde criteria voldoet. Zo hebben we in 2005 Avond van Boudewijn de Groot uit het niets ‘groot’ zien worden en dit jaar is het Danny Vera met zijn Roller Coaster die de topspot wegkaapt voor de gevestigde orde. Ik ga het hier niet hebben over de vermeende fraude die binnen het NPO zou hebben gespeeld bij de keuze voor dit op zich niet onaardige nummer. Het zou wel fijn zijn als er meer transparantie zou zijn bij de totstandkoming van de stemmen, maar dat terzijde.

Nee, ik wil het meer hebben over het gebrek aan progressieve muziek in deze lijst der lijsten. Volgens de officiële lijst (te downloaden als excel en pdf) staat als hoogst genoteerde progplaat Pink Floyd’s Wish You Were Here te boek, en wel op plaats 9. Niet Comfortably Numb (19) of Shine On You Crazy Diamond (28) uit diezelfde periode daterende, maar op zich prima mee te leven. Dan vind je vervolgens nog School (45), Mr Blue Sky (72),  Fool’s Overture (77), Another Brick In The Wall (77) en tenslotte Old And Wise (84), allemaal nog binnen de top 100. Maar met slechts ca. 70 op 2000 nummers komen we er met onze favoriete muziekstroming maar karig van af. Topscorer namens de progressieve rock is overigens Supertramp met elf notities.

Ik vraag me af waarom we als prog-minnend publiek niet lering kunnen trekken uit de ‘protest’ keuzes van de afgelopen jaren: waarom spreken we niet met elkaar af dat we als lijstduwer gaan fungeren voor één nummer van gezamenlijke keuze dat we met zijn allen de Top 2000 berg op knallen. Oké, ik zie de discussie al aankomen over de specifieke keuze, maar het maakt in feite niet uit: alles is goed als het maar niet weer Danny Vera of Boudewijn de Groot wordt. Gewoon een verkiezing voor de Beste Progplaat Aller Tijden, via ons aller Progwereld bijvoorbeeld. En daarna een grootscheepse en gecoördineerde actie om die keuze dan ook tot nummer 1 te promoveren, dat moet toch lukken?

Stel je voor: Comfortably Numb, Roundabout, Mama, Mr Blue Sky of School op 1, zou dat geen stunt zijn? En in het slechtste scenario kunnen we altijd nog terug naar Bohemian Rhapsody. Want laten we eerlijk zijn: dat heeft toch wel behoorlijk wat progressieve trekjes, of niet soms?!

 

De Top 10 van de NPO Radio 2 Top 2000 ziet er dit jaar als volgt uit (positie vorig jaar tussen haakjes):

1. Roller Coaster – Danny Vera (4)
2. Bohemian Rhapsody – Queen (1)
3. Hotel California – Eagles (2)
4. Piano Man – Billy Joel (3)
5. Stairway To Heaven – Led Zeppelin (5)
6. Black – Pearl Jam (7)
7. Avond – Boudewijn de Groot (6)
8. Fix You – Coldplay (8)
9. Wish You Were Here – Pink Floyd (10)
10. Heroes – David Bowie (27)

https://www.nporadio2.nl/top2000