Volgens de letter van Wikipedia is een traditie (van het Latijnse trádere) een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit.

We zijn apetrots dat Progwereld al meer dan een generatie meegaat. Ook de leeftijden van de teamleden hebben een spanwijdte van minstens drie generaties. En wat te denken van het verschijningsjaar van die duizenden albums waarvan je de recensie hier kunt lezen. Dus wij weten waar wij over spreken (en schrijven).

Over onze bijdrage aan het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit kan natuurlijk een boom opgezet worden. Wat wij hier trouwens niet gaan doen. Wat dan wel vraag je je in deze derde alinea vast af? Goed, voor de draad ermee.

Sinds den beginne van deze website op vrijdag 13 april 2001 zette progminnend Nederland zijn of haar klok erop gelijk: de wekelijkse update op dinsdagavond. Op die avond werd er niet gesport, niet geklaverjast en niet gedanst. Familie en vrienden waren die avond niet welkom, laat staan de buurvrouw of buurman. De stekker ging uit de telefoon, de gsm op stil en de hond ging wat later uit. Nee, dinsdagavond was gebombardeerd tot progavond. Leesvoer voor de liefhebber, de progger in hart en nieren. Want met een goedgevulde nieuwspagina, gemiddeld minimaal zes recensies, tal van interviews en concertverslagen en als kers een column was iedere dinsdagavond jouw feestavond.

Maar het proglandschap is net als de progwereld de laatste jaren veranderd. Het aantal cd’s, dvd’s en Blu-ray’s dat in onze postbus ploft is tanende. Sterker nog, er gaan dagen voorbij dat het angstvallig leeg blijft in diezelfde postbus. Tegelijkertijd loopt onze digitale brievenbus omgekeerd evenredig voller en voller met digitale promo’s. Promo’s die verscholen gaan achter een wachtwoord en voorzien zijn van een watermerk. Want ja, je weet maar nooit met die boeven van Progwereld. En dan noem ik en passant de nieuwste rage van platenlabels: de stream. Ook weer achter een wachtwoord mag je als recensent via je pc of laptop naar een plaatje luisteren. Waar je vervolgens een mening over mag schrijven. Ik kan verklappen dat de recensie van het Porcupine Tree-album “Closure/Continuation” het eerste tastbare resultaat van deze noviteit is (compliment Maarten!).

Als teamleden lopen we niet snel in polonaise voor dergelijk digitaal aanbod. Al begrijpen wij de achterliggende gedachte dan weer wel, met moeite. Nu, beste lezer, ben ik aanbeland bij de clou van deze column, het slechte nieuws. Progwereld breekt met zijn traditie. De oplettende lezer zag het al aan onze update van dinsdag 5 juli. Een update die qua kwantiteit Progwereld onwaardig was. Wij realiseerden ons dat we veel lezers die avond een ontheemde avond hebben bezorgd.

We hebben dan ook besloten in juli niet met updates te komen. Geloof me, dit besluit viel ons zwaar. Maar gaf tegelijk energie om er vanaf dinsdag 2 augustus weer tegenaan te gaan. En jij kunt de komende dinsdagavonden sporten, klaverjassen, dansen en desnoods de hele buurt uitnodigen. Maar een plaatje opzetten mag uiteraard ook.