Het is pas woensdag en je begint hem al te voelen; de motor begint te pruttelen, je dreigt al voordat je naar huis mag tot stilstand te komen. Je moet even bijtanken. Even jezelf herinneren aan waarvoor je dit toch allemaal doet. Tijd voor zo’n nieuwe glanzende zwarte schijf. Tijd voor een teken van loyaliteit aan waar je eigenlijk wilt toebehoren; de wereld van de progressieve muziek. Daar waar jeugd en volwassenheid mooi samenkomen.

Je neemt een kijkje bij je digitale pompstation, maar tot je schrik zijn ook daar de prijzen behoorlijk gestegen. Geen twee euro twintig voor een liter benzine, maar wel zo’n 75 cent voor een minuut muziek. Of zeg maar; 30 euro voor een enkelaar. Met een beetje pech krijg je er geeneens een klaphoes of tekstvel erbij. Voor een dubbelaar kom je al gauw op 40 euro uit. Besluit je niet bij Amazon te bestellen vanwege je ferme houding tegenover de grootkapitalisten, kan je ook nog eens een paar weken wachten voordat je nieuwe luisterplezier zijn weg naar de naald heeft gevonden. “We leven in 2022, welverdraaid”,  hoor je jezelf denken.

Het zou dan liggen aan de stijgende prijzen van karton, dat natuurlijk van hout wordt gemaakt. En daarom schaars is. Vinyl zelf wordt, net als benzine, gemaakt van olie. De schaarste daarvan is u welbekend. Wat ook meespeelt is dat vinyl vloeren ook flink aan populariteit hebben gewonnen. Ten slotte is er een beperkte capaciteit voor het persen van vinyl en is de markt ervoor nogal gegroeid de afgelopen tien jaar. Naar verluid kunnen zelfs grote artiesten en platenmaatschappijen maar nauwelijks hun platen op tijd geperst krijgen. Ten slotte is er nog de verarmde artiest die door de digitalisering van de muziek berooid is achtergebleven. De échte fans kunnen de elpees simpelweg niet laten staan en daarom is de vraagprijs zelden niet erg laag. Het schijnt dat overigens maar 40% van de gedrukte muziek vaker dan één keer wordt gedraaid. Voor een grote groep is de schaars geworden elpee toch bovenal gewoon een hebbedingetje.

Ondertussen gaat voor ons het leven door. Hoe hoog de prijs van de benzine ook oploopt; je moet toch van (kant) A naar B en blijft dus gewoon wekelijks bijtanken. Ik las ooit een onderzoek waaruit bleek dat als je meer hebt betaald voor een ijsje, het ook lekkerder smaakt. Nu is het zo dat ik niet per se lekkerder rijdt over de snelweg sinds het debacle in Oekraine; maar wie weet.. wie weet klinkt mijn volgende aankoop wel éxtra goed. Dan komt daar vast ook een erg enthousiaste recensie uit voort. Wie weet trek ik u dan alsnog over de streep en houden we uw (pick-up) motor ook deze woensdag weer draaiende. Eigenlijk niet eens zo gek dat de wekelijkse Progwereld-update op dinsdagavond komt!