Door puur toeval kwam ik in contact met oprichter/bassist/componist Greg Spawton van Big Big Train. Ik vroeg toestemming om een paar foto’s van de website te gebruiken bij mijn verslag van hun live optreden in Londen, waarop hij snel en positief reageerde. Van het een kwam het ander en zijn reactie op mijn verzoek voor een interview werd zeer goed ontvangen. Hier is de weergave van het interview, dat plaatsvond via e-mail.

BBT Greg Spawton

Misschien een beetje laat, maar alsnog gefeliciteerd met jullie laatste album “Grand Tour”. Een uitstekend album, misschien wel het beste tot nu toe en mijn persoonlijke favoriet voor 2019. Ik hou vooral van de duidelijke overstap naar meer prog in vergelijking met de voorgangers “Grimspound” en “Folklore”. Wat was de aanleiding voor deze stap?

Fijn dat je “Grand Tour” zo op prijs stelt. Is het meer of juist minder ‘prog’ dan ”Grimspound” en “Folklore”? Ik ben daar nog niet zo zeker van. We waren absoluut van plan om een ​​ander album dan die twee te maken, vooral met betrekking tot de teksten, maar er is veel complexe muziek en er zijn veel grote thema’s te ontdekken op alle drie albums.

Tekstueel gezien bestaat de grote verandering uit het feit dat onderwerpen nu meer Europees zijn en minder typisch Engels. Jij bent de nummer één tekstschrijver binnen de band, wat was het idee achter deze verandering?

De teksten worden tegenwoordig redelijk gelijk verdeeld tussen mij en David (Longdon) en we werken nauw samen om ervoor te zorgen dat we albumthema’s van alle kanten en op verschillende manieren verkennen. Na een paar albums, waarin de nummers verhalen vertelden in een overwegend Engelse setting, vonden we dat het tijd was voor verandering. We wilden echter het vertellen van een verhaal niet verloren laten gaan, dat is nu eenmaal wat we doen en waar we goed in zijn. Maar we dachten dat het goed zou zijn om nummers te schrijven met een andere setting, waardoor we gingen nadenken over andere plaatsen en andere werelden en de ontdekkingen die mensen doen wanneer zij reizen. David kwam op het idee om de 17e en 18e-eeuwse traditie van de Grand Tour te gebruiken als verkorte formule voor het concept. Een tijdlang waren we van plan om de nummers zich af te laten spelen op enkele van de belangrijkste plaatsen langs de route van de typische Grand Tour, maar dat beperkte ons teveel, dus we hebben dat concept losgelaten om ons in staat te stellen om de verhalen te kiezen die we wilden vertellen.

Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen met toeren. Tot nu toe was je een ‘resident band’, voor het eerst reisde je daadwerkelijk. Hoe was dat met dertien bandleden en zes steden binnen acht dagen?

We zijn erg voorzichtig geweest met het ontwikkelen van de live-kant van de band. We waren behoorlijk goed bezig met het maken van albums, maar het bereikte een fase waarin de vraag om ons in het echt te zien groeide, behoorlijk groeide zelfs, en we waren ook erg benieuwd of we een succesvolle live band konden worden. Zoals je al zei, we dachten dat we de zaken onder controle moesten houden met een paar optredens op vaste locaties. Dat ging goed, dus we begonnen met het plannen van een tournee. We hebben al wat ervaring opgedaan toen we op Loreley in Duitsland speelden, maar de Britse tour was in alle opzichten een stuk uitdagender. Reizen, accommodatie, de verschillende opstellingen op elke locatie, al deze dingen worden belangrijke kwesties.

Je hebt lang gewacht om een ​​tournee aan te kondigen, die bovendien relatief kort blijkt. Nu wachten vooral fans in Europa en Amerika al geruime tijd op witte rook uit Engeland. Wat is de belangrijkste reden voor deze aarzeling, is het vooral een kwestie van geld?

Ja, het is vooral een geldkwestie. Dit is voor mij de afgelopen jaren een fulltime carrière geweest en als je in zaken zit, kun je het je niet veroorloven enorme risico’s te nemen. Zoals het er nu naar uitziet, hebben we behoorlijk wat geld verloren tijdens de tour door Engeland. Hopelijk kunnen we het grootste deel van dat verlies goedmaken met een blu-ray release volgend jaar, we hebben de show in Londen gefilmd. Het probleem dat we hebben is dat de live band tot nu toe uit dertien muzikanten bestond. We hebben een grote, complexe soundscape en kunnen dat niet nabootsen met een kleine bezetting. Bovendien hebben we een team van zes technici en daarnaast hebben we een merchandise team. Nu Robin (Armstrong) ons gaat verlaten om zich te concentreren op zijn eigen band, Cosmograf, zullen we vanaf volgend jaar moeten inkrimpen naar twaalf muzikanten. Maar de kosten van transport, het onderbrengen en betalen van twaalf mensen naast de rest van het personeel zijn astronomisch en het is moeilijk om zaken financieel rond te breien. We deden het redelijk goed met de verkoop van albums, maar die kant van de business wordt nu bedreigd. We zijn in mei van dit jaar voor het eerst een top 40-band geworden in het Verenigd Koninkrijk, dus dat is een prima indicatie dat we goed bezig zijn. Maar streaming doet de verkoop van albums geen goed, platenzaken zitten in de problemen en verzendkosten rijzen de pan uit, dus de inkomstenbron door album releases neemt af. Ik klaag echter niet, de wereld is ons, of welke andere muzikant ook, niets verschuldigd. Muzikanten moeten zich aanpassen en slimmer worden. We hebben al een paar ideeën om verder te groeien en muziek te blijven maken, die zullen we binnenkort aankondigen.

Je bent net klaar met je tour, jullie laatste album werd in mei van dit jaar uitgebracht. Wat doet een professionele muzikant als hij niet op tournee is of specifiek aan een nieuw album werkt. Hoe ziet je gemiddelde dag eruit?

Het hangt af van het niveau waarin je je bevindt in de business. Op ons niveau is er veel praktisch werk en daar staat helaas geen enorme financiële beloning tegenover. We hebben nu een manager en tourmanager en ze doen er alles aan om ons, de bandleden, te ontlasten wat betreft de dagelijkse gang van zaken. Maar er zijn nog veel e-mails die moeten worden beantwoord en zaken die moeten worden georganiseerd. Direct na de tour had ik een paar dagen om te ontspannen en daarna bracht ik een paar dagen door met het inhalen van de achterstand, facturen betalen en zo. Niet echt heel opwindend! De afgelopen dagen heb ik wat tijd gehad om te schrijven en een beetje op te nemen, dus dat is wel weer fijn. Een label in Japan brengt volgend jaar een dubbel-cd uit om ons te helpen met de Japanse markt kennis te maken. Het zal waarschijnlijk een ‘best of’ worden, maar we doen er een paar nieuwe dingen voor en daarom heb ik eraan gewerkt. In de komende twee weken studeer ik een aantal partijen in voor een album dat David opneemt met Judy Dyble en na Kerstmis ga ik de studio in om die op te nemen.

Ik heb het geluk gehad om Big Big Train gedurende drie opeenvolgende keren live te zien optreden in de loop van drie jaar en het valt me ​​op dat jullie elke keer beter lijken te zijn geworden. Ben je dezelfde mening toegedaan en in hoeverre komt dat door het opbouwen van zelfvertrouwen tijdens een tournee?

Ja, ik denk dat we ons steeds beter voelen als live band. Met elke reeks shows die we doen, zijn we beter geworden. We hebben wat ups en downs gehad en we hebben wat fouten gemaakt vanwege onervarenheid, maar we zijn allemaal erg serieus over wat we doen en we proberen constant onszelf te verbeteren.

Over zelfvertrouwen gesproken: jullie optreden op Night Of The Prog vorig jaar was een geweldige triomftocht, het publiek heeft je hartstochtelijk omarmd. Dat moet een goed gevoel zijn geweest. Hoe hebben jullie het eerste grote optreden buiten het Verenigd Koninkrijk ervaren?

Het was een geweldige avond. We waren geprogrammeerd aan het einde van de avond, na een paar behoorlijk heavy bands (onder andere Riverside, Threshold, Antimatter), dus ik was een beetje bang dat onze show enigszins in het niet zou vallen bij al dat geweld. Maar we speelden goed, het publiek stond pal achter ons en de prachtige locatie en het mooie weer maakte het tot een betoverende avond. Nick (D’Virgilio, onder andere ex-Spock’s Beard) heeft letterlijk duizenden shows gespeeld en zelfs hij was daarna helemaal opgetogen. Dave (Gregory) heeft vroeger met XTC een aantal grote shows gedaan en het is geweldig dat hij nu opnieuw voor een behoorlijk groot publiek speelt.

Hoe zit het met plannen op dit moment, is er al een nieuw album in de maak, zijn er momenteel plannen voor andere projecten of soloalbums? Ik denk met name aan het veelbesproken “Station Masters”-project, leeft dat nog?

Er is nu enige solo-activiteit. Ik noemde het album van David met Judy al en ook Nick heeft een nieuw album dat begin volgend jaar uitkomt. Ik heb beide albums gehoord en het zullen allebei schitterende releases zijn. We moeten ook de werkzaamheden aan de BBT-release op de Japanse markt in januari nog afmaken. En we gaan begin volgend jaar terug naar Abbey Road om een ​​strijkerssectie op te nemen voor een ander Big Big Train-project dat in 2021 uitkomt. In mei gaan we naar de Verenigde Staten en Canada voor enkele shows en in juli zijn we terug in Engeland voor twee shows. Vervolgens gaan we naar Italië voor een aantal optredens, we eindigen in Rome. Wat betreft het nieuwe BBT-studioalbum, we hebben veel ideeën voor nummers en hebben wat tijd gereserveerd om het album in het najaar van volgend jaar te schrijven. We zullen het album vervolgens begin 2021 opnemen en in de herfst van dat jaar uitbrengen. Tenslotte, het idee van “Station Masters” ligt nu even stil, maar we zullen daar op een bepaald moment ongetwijfeld wel weer tijd in steken.

Wat is dat toch, die vreemde obsessie van jou en baspedalen? ;) Je bent een uitstekende bassist en de Rickenbacker produceert toch nog steeds voldoende zware en vooral lage tonen?

Baspedalen waren een belangrijk onderdeel van het geluid van bassisten in de jaren ’70. Om de een of andere reden leek dat een beetje uit te sterven, evenals het besef van de ontzagwekkende baspedalen. Ik herinner me dat, toen we onze eerste shows in 2015 speelden, veel mensen me achteraf vroegen wat ik toch deed met mijn voeten op de pedalen, wat me echt verbaasde. Prog rock is een muziekvorm waarbij songschrijvers ambitieus kunnen zijn en zich kunnen verdiepen in ideeën, in nummers van meer epische omvang. Wanneer de nummers lang zijn en de mogelijkheid voor dynamische stukken aanwezig is, kan het gebruik van baspedalen op cruciale momenten de compositie aanzienlijk verbeteren. Soms is grootte wel degelijk van belang.

Door wie ben je beïnvloed en naar welke muziek beluister je graag?

Als bassist, door Mike Rutherford, John Wetton en Paul McCartney. Mike was de grootste exponent van baspedalen, naast melodisch en ritmisch basspel. Aan de schrijfkant wordt ik beïnvloed door veel verschillende artiesten zoals Mew, Prefab Sprout, PFM, Van Der Graaf Generator en The Unthanks. Mijn grootste invloed vanaf het begin tot nu toe is waarschijnlijk Anthony Phillips (lid van het eerste uur van Genesis). Ik hou van zijn spel en zijn muziek. Zijn nieuwe album is echt prachtig. Een ander album waar ik de laatste tijd veel naar heb geluisterd, is het nieuwe Nick Cave album, “Ghosteen”. Het is een buitengewoon werkstuk.

Op 6 december wordt de dvd / blu-ray uitgebracht van het optreden in Cadogan Hall, twee jaar geleden. Ik was erbij op de eerste avond, vrijdagavond. Het geluid was verschrikkelijk, vooral als je, evenals ik, boven in de hal zat, wat ging er eigenlijk mis die avond?

Ik heb eerder verteld over fouten en onervarenheid, dat was voor ons een belangrijk moment waarop we dingen fout deden. De locatie in Cadogan is geweldig en de mensen daar zijn aardig en we zullen ongetwijfeld nog wel eens terugkeren. Maar iemand in het technische team was bang dat hun PA (Public Adress: luidsprekersysteem) niet goed op onze PA zou zijn afgesteld, dus ze stelden voor dat we hun systeem zouden uitschakelen en alleen de onze zouden gebruiken. We namen dat advies over en beneden in de zaal was het geluid behoorlijk goed. De fout die we maakten was echter niet elk deel van de locatie te controleren; we hadden ook boven moeten kijken, evenals beneden in de zaal. En boven op het balkon was het geluid verschrikkelijk. Op het podium zijn we afhankelijk van zogenaamde ‘in-ear’ monitors, dus we hebben onze eigen mix en we hadden geen idee van de geluidsproblemen die mensen ondervonden. Vlak voor de pauze werd iemand op  het balkon boos en begon naar ons te schreeuwen. Natuurlijk hebben wij die oortjes in die het geluid blokkeren, dus we hadden geen idee wat hij zei. De geluidstechnici werden echter gewaarschuwd en dus deden ze wat ze konden om zaken te verbeteren. En vanaf de tweede show brachten we wat extra boxen naar boven om het best mogelijke geluid te krijgen. Vervolgens hebben we ons personeelsbestand uitgebreid door een ​professionele ​geluidsman aan te nemen die als enige taak heeft om de PA op te zetten, overal waar we spelen. Het is duur, maar we zijn het aan de luisteraars verplicht alles te doen wat we kunnen om de beste shows neer te zetten.

Hoe zie je de toekomst van de band, jouw band eigenlijk. Waar staan jullie over vijf jaar en wat zijn je ambities?

We zijn allemaal ambitieus. Als alles volgens plan verloopt, zouden we de komende twee jaar in Engeland in theaters met ca. 2.000 stoelen moeten spelen. In de rest van de wereld moeten we inschatten welk publiek we waarschijnlijk zullen trekken en dienovereenkomstig plannen. Als het publiek naar alle waarschijnlijkheid te klein is of als een promotor niet bereid is om het ​​risico te nemen, kunnen we het ons niet veroorloven om met BBT naar sommige delen van de wereld af te reizen. We blijven albums schrijven en opnemen, omdat albums het artistieke kernstatuut van rockbands zijn. Ik zou graag willen dat we op een bepaald moment in de Top 20 doorbreken, maar we zullen onze muziek niet in gevaar brengen, louter en alleen om commercieel succes te bereiken.

Is er tenslotte nog iets dat je wilt delen met de lezers/bezoekers van de Progwereld website?

Ik wil iedereen vooral bedanken voor het luisteren naar muziek en voor het ondersteunen van de muzikanten.

Bedankt voor je tijd, veel succes met de band, ik hoop je snel weer te zien zonder dat ik gebruik hoef te maken van treinen of vliegtuigen;)

Bedankt Alex.

Foto’s: Martin Reijman en Andre Wins