Op 16 april 2021 zag de eerste ep van Dark Horse White Horse het levenslicht. Deze nieuwe formatie rondom Ruben Wijga, Jord Otto en Marcela Bovio trakteert ons op een gewelddadig frisse cocktail van symfonische en progressieve metal met apocalyptische invloeden en een flinke emotionele lading. Terwijl de inkt van de lyrische recensie nog wat moest drogen zag Rik van den Heuvel zijn kans schoon om eens aan te schuiven bij Marcela Bovio, de vocale femme fatale die na een zware periode blij is om weer terug in het zadel te kunnen springen.

Hee Marcela, hoe is het ermee?
Goed! En met jou?

Met mij gaat het prima.
Fijn!

Bedankt dat ik dit interview met jou mag doen.
Absoluut, zeker. Leuk.

Ik heb enorm veel zin om samen met jou wat dieper in de muziek te duiken, maar voordat ik dat doe ben ik ook heel erg benieuwd naar jou als persoon: hoe gaat het, hoe ervaar je deze gekke tijd, wat zijn je hobby’s, dat soort dingen. Een beetje om de Marcela achter de muziek te leren kennen.
Is goed, prima!

Mooi! Want hoe hou je je eigenlijk staande in deze tijden van lockdowns en maatregelen?
Tsja, het is een beetje saai. Toch is het voor mij wel erg bijzonder geweest, want net voor alles begon heb ik natuurlijk een hele vervelende diagnose gekregen, eind 2019. Ik heb daarvoor ook een hele heftige behandeling ondergaan, en net toen ik klaar was met die behandeling begon de pandemie te spelen. Ik zat toen ook nog midden in het herstelproces dus ik was vooral erg moe en kon nauwelijks iets doen. Als ik ook maar iets gedaan had was ik weer toe aan wat slaap.

Ik denk dan ook dat ik de hele lockdown minder heftig heb ervaren dan anderen omdat ik al rustig aan moest doen, ik kon gewoon al niet veel. Al is het wel heel vervelend, want ik had wat dingen waar ik naartoe streefde, zoals wat festivalshows in de zomer van vorig jaar waar ik enorm naar uit keek. Ik had me erop ingesteld om er weer helemaal klaar voor te zijn wanneer die optredens voor de deur stonden, maar dat heeft helaas niet mogen gebeuren, haha.

Maar goed, ik probeer er het beste van te maken. Ik ben helemaal oké en financieel gaat alles ook prima, dus ik hoef me daar gelukkig geen zorgen over te maken. Daarnaast ben ik veel gitaar aan het spelen. Aan het begin van de lockdown kon ik mezelf nauwelijks begeleiden en nu kan ik best wel een en ander spelen. Ik vind gitaren sowieso wel tof, dus ja.

Heel fijn om te horen! En gelukkig ben je er ook weer helemaal bovenop gekomen, toch?
Jaaa, daar ben ik echt superblij mee! Ik voel me weer gelukkig en (even afkloppen) ik merk er nauwelijks nog iets van, hopelijk blijft dat zo en komt het helemaal goed.

Daar gaan we dan maar gewoon vanuit.
Zeker.

Even weer iets anders. Ik kan me voorstellen dat de hele situatie met de lockdown en niet meer kunnen reizen voor jou ook vrij wrang is. Je komt natuurlijk uit Mexico, en ik neem aan dat je daar ook nog familie hebt zitten. Ik weet niet in hoeverre je dat al deed, maar ik ga ervan uit dat je die familie niet hebt kunnen bezoeken afgelopen jaar.
Ja klopt. Ik probeer er minstens één keer per jaar naartoe te gaan, meestal is het meer maximaal één keer per jaar want het is heel duur en het kost best veel tijd. Ik heb mijn ouders en mijn zus gelukkig nog wel een keer gezien toen ik er zelf niet zo goed aan toe was.

Het is heel jammer dat het nu niet kan, want ik zou er graag weer naartoe willen om dan mijn ouders, mijn uitgebreide familie en vrienden weer te zien en om met hen te vieren dat ik weer helemaal oké ben… Maar dat mag niet! Dus we moeten nog even geduld hebben. We hebben wel heel veel plannen.

Ah, dat scheelt! Dus jullie gaan het uitgebreid vieren als het eenmaal weer kan?
Dan gaan we helemaal los, haha!

Groot gelijk. Ik denk dat dat voor de meeste mensen wel geldt ondertussen.
Het wordt een gekkenhuis als we weer mogen!

Normaal doceer je ook aan een muziekopleiding in Eindhoven, en geef je privé ook zangles. Dat gaat zeker ook niet meer door?
Nou, we zijn toevallig net een paar weken geleden weer met lessen begonnen bij de Metal Factory. Daarvoor probeerden we het online. Voor zover mogelijk proberen we in elk geval alles door te laten gaan. Maar voor veel studenten is het wel heel zwaar. Als je in je eentje in een klein flatje woont en dan ook niet eens naar school kan om met de rest van de studenten leuk aan je muziek te werken, dan is het voor sommigen echt heel moeilijk.

Maar goed, gelukkig mogen we voorlopig wel weer voorzichtig lesgeven. Wel met veel strenge maatregelen, maar daar passen we de lessen ook op aan. We gaan in elk geval gewoon weer door en dat is heel fijn, ik merk aan iedereen dat het weer lekker voelt om weer aan de slag te kunnen gaan.

Privé geef ik nu niet zo heel veel les. Ik moet nog bekijken hoe ik dat weer vorm kan geven, want ik probeer nu wel meer vrije tijd voor mezelf over te houden, dit in tegenstelling tot vroeger. Vroeger werkte ik dag en nacht door. Binnenkort wil ik het wel weer oppakken, misschien op een andere manier, ik heb er allemaal plannen voor maar more on that later…

Je gaf net al aan dat je meer vrije tijd wil hebben en je zei net ook dat je de gitaar hebt opgepakt, maar ik kan me voorstellen dat je die extra tijd ook kan invullen met andere dingen. Heb je nog andere hobby’s opgepakt de laatste tijd?
Ja. Die hobby’s had ik al en die heb ik nog steeds. Ik game heel veel, maar ik probeer daar een beetje vanaf te blijven… als ik een goede game vind waar ik me flink in kan verdiepen dan is het foute boel, want dan gebeurt er gewoon niks meer.

De laatste tijd heb ik bijvoorbeeld veel Assassins Creed Valhalla gespeeld. Ik was vroeger ook heel erg gek van Starcraft. Via vrienden ben ik daar eigenlijk weer mee begonnen, dus nu speel ik ook regelmatig weer Starcraft.

Het afgelopen jaar hebben veel artiesten en bands hun vrije tijd besteed om met nieuwe werk op de proppen te komen. Er zijn dan ook veel albums die in 2020 licht hebben gezien. Luister jij zelf nog een beetje naar muziek van collega’s? Welk album zouden onze lezers volgens jou echt eens moeten checken?
Ik weet nooit precies wanneer die albums uitkomen, daar ben ik heel slecht in. Als ik mij niet vergis is vorig jaar de laatste van Caligula’s Horse verschenen, toch? “Rise Radiant”.

Klopt helemaal.
Ja daar ben ik echt een huge fan van, dat album heb ik dan ook grijsgedraaid. Dus dat, en veel Leprous maar dat is misschien wat langer geleden. Die hebben mij aardig wat vermaak bezorgd tijdens de lockdown met alle live-shows die ze streamen. Ik vind ook dat Leprous het echt goed doet, dat ze hun liveshows online ook interactief en leuk proberen te houden. Dus ja, erg gaaf.

Leprous is volgens mij ook één van de laatste bands die ik live heb gezien voor de lockdown, in Doornroosje. Gave show, was je daar toevallig ook bij?
Nee, helaas. Ik wilde heel graag maar ik was er nog niet aan toe in verband met mijn ziekte. Ik heb er wel serieus over nagedacht om te gaan! Maar het ging gewoon niet lukken.

Jammer! Volgens mij hebben ze ondertussen weer wat shows aangekondigd, dus… nieuwe ronde, nieuwe kansen?
Klopt! Hopelijk kan het allemaal doorgaan…

Dat brengt me trouwens gelijk bij mijn volgende vraag, want als de poppodia weer open mogen… Voor wie zou jij dan als eerste in de rij staan om weer een liveshow van mee te mogen maken?
Nou ja, we hebben het net over Leprous gehad, dus dat zou heel tof zijn. Ik heb ook kaarten voor Richard Bona met het Metropole Orkest, volgens mij is dat inmiddels weer uitgesteld tot januari volgend jaar, maar daar heb ik wel erg veel zin in.

Ik heb hem één keer live gezien, super lang geleden. Hij is een jazzgitarist, ik weet niet of je hem kent? Maar die heb ik dus ooit heel lang geleden in de Mezz gezien, maar nu speelt hij dus met het Metropool Orkest… Ik vind het een bijzondere combinatie, dus ik ben heel benieuwd!

Klinkt goed hoor, laat te zijner tijd maar eens weten hoe het was! Maar weer even verder, want heeft het corona-tijdperk nog invloed gehad op hoe jij zelf als muzikant zijnde in het leven staat en op hoe jij de muziekindustrie bekijkt?
Euh, nou toevallig ben ik een klein beetje bewuster geworden van hoe belangrijk het is om het hele ‘online’ gebeuren scherp te hebben en scherp te houden. Dat is voor mij gelukkig iets waar ik altijd mee bezig ben, daar gaat eigenlijk al mijn aandacht naartoe als onafhankelijke muzikant (want ik doe echt veel zelf, eigenlijk alles haha) en internet is al een paar jaar echt mijn platform geweest, dus gelukkig heb ik mij niet veel hoeven aanpassen.

Toch mis ik de optredens wel echt heel erg. Voor mij is het natuurlijk nog langer geleden dan de meesten, dus ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als we weer mogen! We hebben in het najaar volgens mij wat optredens met MaYaN staan, maar ik ben heel benieuwd of die kunnen doorgaan. Ik hoop het wel. Ik mis ze echt, ze zijn echt een hele gave club om mee te mogen spelen.

Maar met alle extra tijd heb ik wel heel veel tijd gehad om veel dingen op te nemen voor andere mensen. Daar kan ik natuurlijk nog niks over zeggen, maar ik ben er druk mee bezig geweest en ik vind het superleuk.

Grappig dat je er over begint want ik heb van mijn collega Mario begrepen dat je ook backing vocals hebt gedaan voor de nieuwe Epica…
Dat klopt!

Alleen kon hij dat niet terugvinden in de credits van het album. Dus hij is benieuwd of je het kan bevestigen.
Toevallig heb ik net de exclusieve gouden vinyl versie binnengekregen en ik heb gezien dat ik gelukkig keurig in de ‘extra musicians’ lijst sta. Natuurlijk is het maar ondersteuning van de leadzang, dus vandaar misschien. Maar als er een versie is waar ik niet op sta dan ga ik misschien maar een klacht indienen, haha.

Maar nee, ik doe al backing vocals sinds “The Quantum Enigma” volgens mij, en het is superleuk! Ik vind studiowerk sowieso erg leuk, dus ik doe veel dingen voor Joost van den Broek. Als ik elke dag in de studio zou mogen zijn zou ik daar erg gelukkig van worden, zeker zolang we nog niet live kunnen spelen.

Je hebt al aangegeven dat je een tijdje uit de running was vanwege je ziekte, en ik kan me voorstellen dat zo’n periode een enorme indruk achterlaat als persoon zijnde. Wat ik me afvraag is of je periode van ziekte je op een andere manier naar het leven heeft doen kijken? Ben je een ander persoon geworden door deze periode?
Ja, helemaal. Honderd procent. En dat vind ik fijn, want ik kan ook zien dat ik er heel veel goeds aan heb overgehouden naast de flinke schrik. Ik denk eerlijk gezegd dat ik altijd nog wel bang blijf dat het terugkomt, je raakt het vertrouwen in je lichaam een beetje kwijt. Maar over het algemeen heb ik er echt heel veel goeds aan overgehouden.

Ik kon me eerst eigenlijk om alles en niks zorgen maken, nu kan ik juist heel makkelijk zeggen “ja, maar dat ga ik niet doen!”. Ik heb no fucks left to give. Ik voel me in die zin echt een heel ander persoon, veel vrijer en ik heb het gevoel dat ik meer kan genieten van de leuke dingen. Dat is heel mooi.

Dat is heel fijn om te horen, en ook interessant om te horen hoe positief je over zoiets kan zijn als je eenmaal door zo’n periode bent heengegaan.
Ja, dat je zulke grote klappen nodig hebt om dat te realiseren… Ach ja, de les is geleerd.

Ik ben trouwens niet heel bekend met de Mexicaanse cultuur, maar ik weet wel dat zij heel anders tegenover onderwerpen als de dood staan. Jullie zien de dood als iets heel anders dan wij in Nederland. Nu weet ik niet hoe dat met ziekte is, maar ik ben wel benieuwd of jouw Mexicaanse roots je eigenlijk hebben beïnvloed tijdens je ziekte of dat ze je door deze periode heen hebben gesleept?
Hm, ik weet het niet. Weet je wat het is? Ik woon al meer dan twaalf jaar in Nederland en ik ben heel gelovig opgevoed… Of nou ja, heel gelovig… Ik ben gewoon katholiek opgevoed. Ik viel vroeger nog wel eens terug op het geloof om mij te helpen bepaalde dingen te verwerken, maar ik merk dat het wel wat weggezakt is. Ik weet niet of mijn geloof veel invloed heeft gehad op mijn situatie, moet ik zeggen.

Ik heb wel altijd het idee gehad dat wij in Mexico veel meer open en warm zijn als personen en dat ik mij daar nooit echt mee kon identificeren omdat ik een stuk meer introvert en verlegen kan zijn, maar ik heb het idee dat deze ervaring wel wat deuren heeft geopend. Ik durf nu veel eerlijker te zijn, ofzo.

Wat bijzonder om zo te horen! Maar goed, laten we deze rampspoed en ellende over corona en ziektes maar snel achter ons laten.
Haha, yes. Nu alleen leuke dingen!




Jullie hebben als Dark Horse White Horse jullie eerste ep uitgegeven. Gefeliciteerd!
Dankjewel!

Ik kan me voorstellen dat sommige lezers geen idee hebben wat Dark Horse White Horse is, dus zou je in eigen woorden kunnen uitleggen waar jullie voor staan en wat we van jullie kunnen verwachten? Of nee… Laat me deze vraag anders formuleren: hoe zou je willen dat jullie luisteraars jullie zullen herinneren? Hoe zou Dark Horse White Horse de geschiedenisboeken in gaan?
Heftig, wild, complex maar toch wel lekker pakkend. Ja. Voor mij is het een van de meest heftige dingen die ik ooit heb gemaakt. De muziek is ook gewoon… WHAM! Euh ja… Hoe kan ik dit het beste… DIT IS ZO MOEILIJK! Hoe wil ik dat dit de geschiedenisboeken in gaat? Weet je, ik zou het heel tof vinden als mensen denken “Dark Horse White Horse is echt… BOEM! Een boost van energie, iets waar je hyper en psyched van wordt als je het beluistert”. Is dat iets?

Ik vind het een mooie poging, en de omschrijving komt ook wel overeen met wat ik ervoer na de muziek te hebben gehoord. Maar even over de ontstaansgeschiedenis van dit project… Ik begreep dat Jord jou destijds bij het project heeft gevraagd, maar hoe is dat verder tot stand gekomen? Wat is het verhaal achter de band?
Ik was een paar jaar geleden uit VUUR gestapt, toen ben ik meer met MaYaN op gaan treden. Toen hebben ze me uitgenodigd om als permanent lid toe te treden tot MaYaN, dat vond ik superleuk natuurlijk. Ergens in Nederland deden we een clubshowtje en daar was Jord ook bij als gitarist, omdat Merel Bechtold toen op tour was met Delain.

Ergens rond dat optreden hadden we het over bands en projecten,en Jord zei toen “toevallig zijn Ruben Wijga en ik wat muziek aan het schrijven, lijkt het je leuk om mee te schrijven?”. “Nou ja, dat kan…”, dacht ik, “Even kijken of ik er iets mee kan”.

Toen heeft hij een aantal nummers die ze aan het schrijven waren laten horen en ik weet nog goed dat ik dacht “holy shit, dit is echt goed!”, maar aan de andere kant dacht ik ook “holy fuck, hoe ga ik dit doen?”. MaYaN is bijvoorbeeld super heavy, maar bij die band verdeel ik de frontpositie met heel veel mensen, onder andere met George en Marc die voor aardig wat geweld zorgen, terwijl ik hier de hele boel zelf zou moeten dragen.

Dat was onwijs spannend. Maar ik ben er gewoon aan gaan werken en ja… Zo is het een beetje ontstaan.

Oké dan, dat klinkt alsof je behoorlijk uit je comfortzone gestapt bent met dit project?
Een beetje wel, maar ik was toen eigenlijk ook wel in een toestand waarin er veel geweld uit moest, dus dat kwam goed uit, haha.

Jullie hebben samen de nummers uitgewerkt op basis van de oorspronkelijke demo’s van Jord en Ruben. Voor zover ik heb begrepen komen de zanglijnen vooral van jouw hand, maar jij kan zelf ook redelijk componeren, toch?
Ja, maar zoiets als dit kan ik niet hoor. Dit is behoorlijk technische metal en zoals deze jongens dat doen kan ik het niet. Nee.

Dus ik begrijp dat de zanglijnen en de tekst van jouw hand komen, en dat de heren verantwoordelijk zijn voor de rest?
Ja, ik deed de zanglijnen en de tekst. Ik denk dat de meeste ideeën vanuit Jord komen, maar dat is dan gewoon het idee en wat gitaarriffs. Ruben kan die dan aandikken en ook harmonisch ook aardig sturen. Dat is voor mij fijn, want dan kan ik op basis van zijn harmonieën er wat doorheen puzzelen.

Het is altijd een puzzel, met heel veel zoeken, maar dat geeft aan het niet heel bijzonder is. We brengen alle drie hele verschillende invloeden en als dat eens een keer samen lijkt te komen is dat gewoon erg leuk.

Je geeft aan dat het een heel gezoek en gepuzzel is, maar zoals je het beschrijft klinkt het ook als een aardig gestroomlijnd proces.
Ja, uiteindelijk wel. Kijk, Jord en Ruben kennen elkaar al jaren, dus ze kunnen heel goed met elkaar schakelen. Voor mij was het in het begin een beetje van “ja, maar hoe dan?”, maar op een bepaald moment vind je daar ook je weg weer in.

Toen jij je bij het project voegde, stonden toen de bandnaam en de richting die jullie op wilden gaan eigenlijk al vast, of heb jij daar ook nog wat invloed op uit kunnen oefenen?
Nee, dat stond nog niet vast. We hebben het samen een beetje uitgevogeld, want we wisten eigenlijk nog niet precies waar we naartoe wilden en wat de richting zou worden. Dat hebben we samen vormgegeven.

Ik ben bijvoorbeeld met de naam gekomen. We zochten iets dat de twee best tegenstrijdige stromingen die we binnen de band hebben kon vangen. De mannen zijn van het hele technische, een beetje uit de math-metal hoek. Ikzelf ben meer van het organische. Zo kwamen we uiteindelijk op “Dark Horse White Horse”, het komt uit de Chariot Allegory van Plato.

In een van zijn boeken vergelijkt Plato de mens met een man in een strijdwagen die getrokken wordt door twee paarden: één donkere en één witte. Het witte paard staat voor de structuur, dat is een beetje de intellectuele kant van ons als mens, de rationele kant. Het donkere paard staat voor het impulsieve. Die twee tegenpolen probeerden we een beetje in één naam te vangen.

Interessant! Dat klinkt ook een beetje als je linkerhersenhelft en je rechterhersenhelft… De ene gaat meer over het creatieve, waar de andere meer over het logische gaat. Toch?
Zo zou je het ook kunnen zeggen ja.

Als ik het goed heb begrepen had je ten tijde van Stream of Passion nog niet heel veel ervaring met het zelf schrijven van nummers, maar dat is over de jaren wel steeds meer gegroeid. Je schrijft aardig wat muziek voor MaYaN, je hebt twee soloalbums geschreven en dan nu natuurlijk Dark Horse White Horse. Zou je zeggen dat je gegroeid bent als componist zijnde?
Ja, ik denk het wel. Het is vooral heel veel doen, haha. Je hebt wel gelijk, bij de eerste Stream of Passion plaat was Arjen Lucassen er nog bij betrokken, dus de muziek kwam vooral van hem af. Ik ging daar steeds meer, eigenlijk net als nu overheen met zanglijnen en teksten.

Toen Arjen uit de band stapte moest ik alles ineens in mijn eentje verzinnen, dat vond ik toen heel spannend. Maar ik heb er hard aan gewerkt en ja… Ik vond het eigenlijk heel goed gaan, en daarna ging het gelukkig steeds beter en steeds makkelijker.

Ik vind het ook leuk nog steeds op die manier te kunnen werken, want wat ik zelf verzin is een heel bepaald iets, ik heb een bepaalde richting. Om dan met andere mensen samen te kunnen werken en om te kijken waar dat naartoe kan leiden is natuurlijk heel tof.

Grappig dat je dat aangeeft, want je hebt best wel een herkenbare stijl. Met elk project doe je weer iets compleet anders, maar je hoort onmiskenbaar jouw invloeden in die projecten terug. Bijvoorbeeld op Dark Horse White Horse deden sommige zanglijnen me erg denken aan je laatste soloalbum, “Through Your Eyes”. Beide albums zijn natuurlijk compleet anders, het ene is een stuk ruiger en het andere is rustige chamberprog, maar toch herken je dezelfde invloeden in beide. Ik vind het zelf erg leuk om dat zo te volgen.
Ah tof! Dat vind ik ook echt heel fijn om te horen!

Maar wat ik me dan afvraag is of zoiets een bewuste keuze is of juist echt de aard van het beestje… Jouw artistieke handtekening?
Ik denk het wel. In de loop van de jaren heb ik denk ik wel een soort van smaak ontwikkeld. Ik heb in de loop van de jaren ook naar veel verschillende soorten muziek geluisterd, metal, prog, klassieke muziek, jazz, fusion… Dat heeft denk ik ook wel invloed gehad op wat ik maak.

Ik denk ook dat mijn achtergrond invloed heeft in wat ik maak, want in veel Latijns-Amerikaanse muziek zit er een soort van drama en melancholie waar ik zelf ook erg veel van hou. Muziek die echt een dikke emotionele lading heeft. Ik denk dat dat wel terug te horen is in de dingen die ik maak.

Dat is inderdaad ook iets waar ik me in mijn recensie over verwonder. Daar spreek ik mijn bewondering uit over de emotie die je over weet te brengen op jullie EP. In de meeste nummers hoor je ook de drama, zoals jij dat net noemde, er klinkt een bepaalde ernst door.
DRAMA! Haha.

Maar ook daarvan vroeg ik me af of dat nu bewust zo gaat. Of ben je naast zangeres ook een begenadigd actrice? Je hebt natuurlijk wel meegedaan met “The Theatre Equation”… Misschien nieuwe ambities?
Hahaha. Ik heb het wel een paar keer gedaan, met Ayreon inderdaad waar we ook een beetje moesten acteren en dat vind ik ook wel leuk, maar ik heb een zus die dat als beroep doet en er veel beter in is. Ik denk dat ik het dan ook beter aan de experts over kan laten.

Maar wat je op de muziek hoort is allemaal echt. Echt echt. Ik heb deze nummers geschreven gedurende een erg donkere periode in mijn leven waarin ik eigenlijk dacht dat ik er niet zo heel veel zin meer in had, dus al die heftige emoties komen daar denk ik wel in door.

Ik heb de teksten geschreven in een heel donkere periode en ik denk dat het schrijven me wel heeft geholpen om daaruit te komen. Maar net toen ik op het punt stond het in de studio op te nemen kreeg ik dus die hele vervelende diagnose. Ik heb dus eigenlijk tijdens chemotherapie de nummers opgenomen, omdat ik bang was dat die therapie invloed zou gaan hebben op mijn stem.

Gelukkig is dat niet het geval geweest, want ik voel me weer helemaal goed. Toch denk ik dat dit ook enigszins bij heeft gedragen aan het resultaat. Er was een soort idee van ‘kom op, we gaan het er doorheen duwen’’. En het maken van de opnames tijdens mijn periode van ziekte was ook een manier om ergens mijn focus op te kunnen leggen en niet bezig te zijn met alle ellende.

Maar ik ben blij dat dit terug te horen is!

Dat is zeker terug te horen, het is echt meeslepende muziek.
Thanks.

Jouw naam is trouwens grotendeels verbonden met Stream of Passion en natuurlijk met Ayreon. Sinds het opheffen van Stream of Passion ben je je steeds meer aan MaYaN gaan koppelen en heb je een paar soloalbums uitgebracht. Verwacht je met Dark Horse White Horse een band te hebben gevonden waarbinnen je weer voor een langere tijd kan aarden? Een vast honk waar je jezelf aan kan verbinden?
We moeten nog even kijken. Ik heb eigenlijk mijn eigen ding. Ik weet bijvoorbeeld dat ik, ook al ben ik er nog niet helemaal aan toe, ook wil schrijven over alles wat ik meegemaakt heb en dat zou echt een soloplaat moeten zijn. En voor Dark Horse White Horse ben ik ook erg afhankelijk van… Of nou ja, afhankelijk… Dark Horse White Horse zijn echt Jord, Ruben en ik. Als we meer dingen willen maken als Dark Horse White Horse moeten we dat echt samen gaan doen.

Ik zou het superleuk vinden om meer dingen te doen als Dark Horse White Horse, maar daar hebben we het gewoon nog niet uitgebreid over gehad. Ook vanwege Corona, maar Ruben woont inmiddels ook in Noorwegen, alhoewel dat ook niet heel erg ver weg is, dus dat maakt misschien niet zo veel uit…

Maar de plannen over hoe we verdergaan moeten we nog maken.

Maar hoop je stiekem wel dat er nog meer komt?
Ja ik hoopt het wel, want ik vind het echt heel lekker! De energie die in de nummers zit, dat dissonante, dat gekke, dat wilde… Dat vind ik echt supergaaf. We hebben denk ik ook nog wat materiaal dat nog niet af is, dus als het aan mij ligt dan wel.

Nou, dat is in elk geval positief en fijn om te horen! Waar ik trouwens ook een beetje nieuwsgierig naar ben is de thematische achtergrond. De naam van het album hebben we al behandeld en je hebt ook aangegeven de nummers te hebben geschreven in een donkere periode. Maar het album klinkt ook erg apocalyptisch, maar de teksten zijn dan weer heel divers. Dus ik vroeg me af waar de nummers over gaan, zit er een thematische lijn in?
Nou, zoals ik al zei was het voor mij echt een hele donkere periode. Ik denk ook stiekem dat ik door een depressie ging. Ik weet niet of ik kan zeggen dat het echt een depressie is geweest, maar het voelde in elk geval echt heel donker. Ik had echt een paar dagen dat ik niet uit bed kon komen, dus dat was vrij heftig, maar daar gaan eigenlijk alle nummers een beetje over: toegeven aan dat gevoel, een soort van instorten en in een donker gat vallen.

Door die omstandigheden had ik op een gegeven moment echt het idee dat mijn hele wereld instortte en dat alles naar de gedverderrie ging, dus daarom ook die apocalyptische thema’s. Zoals ik al zei ben ik ooit heel gelovig geweest, maar inmiddels niet meer. Dat speelt ook een beetje mee in hoe ik dingen beleef. Tijdens die periode had ik heel graag gewild dat ik kon leunen op een geloof of een god of iets dergelijks. Dus dat helpt ook mee aan dat apocalyptische tintje.

Ja precies, want zonder geloof is het einde ook gewoon het einde. Best deprimerend als je het zo zegt, haha.
Jaha, ik ben blij dat ik me niet meer zo voel. Terugkijkend denk ik van ‘poeh, dat was zwaar… Maar gelukkig is het nu weer anders’. Maar het is inderdaad allemaal best heftig.

Toch klinkt het wel logisch. Ik had eigenlijk nog een andere vraag voorbereid, misschien wel een flauwe… Er is dus geen enkele link met MaYaN? Aangezien mensen geloven dat de Maya’s de Apocalyps voorspelden… Maar dat is dan zeker gewoon toeval?
Oh… haha, nee dat is gewoon toeval. Voor mij was het echt een eigen draai geven aan het niet kunnen leunen op een geloof, om dat te verbeelden in het verlaten voelen door een god die je niet meer hebt. Dat is volgens mij ook één van de lijnen in Judgement Day: why would you leave me here to die?.

Eigenlijk geeft de hele thematiek, ondanks de persoonlijke omstandigheden waar het uit voort is gekomen, toch een epische lading mee.
Ja, het is aardig episch.




Weer even wat anders… Een album uitbrengen in het coronatijdperk lijkt me ook niet het meest eenvoudige. Hoe blik je terug op het opnemen en uitbrengen van het album.
Zoals ik aan het begin ook al heb aangegeven ben ik een groot voorstander van alles digitaal en online doen, en omdat het een kleine onderneming is en niet onder een groot label valt is dat ook goed te doen, ondanks corona. De meeste activiteiten hebben we allemaal online kunnen doen.

We hadden denk ik wel compleet andere plannen gemaakt al hadden we wel wat shows kunnen doen, of al hadden we wel meer samen kunnen zijn, maar het is wat het is en ik ben tevreden met hoe het allemaal gaat.

Je geeft dus aan dat als alles anders was geweest jullie misschien live gingen optreden, maar zijn er op dit moment wel plannen of ambities om deze muziek live op een podium te spelen?
Ik moet heel eerlijk zeggen dat er nog geen plannen zijn gemaakt. Er is een band, maar de plannen zijn er nog niet. Ik denk dat we het allemaal een beetje afwachten. Er zijn al heel veel andere shows en dingen gepland in de komende maanden, en ik ben wel optimistisch maar het blijft afwachten hoe het allemaal gaat lopen.

Een nadeel aan een kleine onderneming zijn is dat we dat soort risico’s niet kunnen nemen. Er zijn enkele bands die op tour zouden gaan en enorme investeringen hebben gedaan, die nu verlies draaien omdat het allemaal niet door kan gaan.

We doen even voorzichtig en kijken hoe het gaat aflopen. Het zou wel superleuk zijn. Voor mij zal het ook een flinke uitdaging zijn, want ik heb best pittige lijnen geschreven voor mezelf… Maar ik hou enorm van die uitdaging!

Verstandig dat jullie het even afwachten inderdaad.
Maar hopelijk kunnen we nog wel iets leuks doen!

Staan er buiten Dark Horse White Horse nog andere mooie projecten op de planning? Een rolletje op de nieuwe Star One, bijvoorbeeld?
Daar zou ik waarschijnlijk niks over mogen zeggen dan. Maar ik ben heel druk bezig geweest, dat kan ik wel zeggen! Ik heb heel veel zang opgenomen de laatste tijd. Daar laten we het even bij, haha. Ik kan zeggen dat ik veel dingen heb mogen opnemen en dat het allemaal echt heel toffe dingen zijn.

Tsja, dan wachten wij dan braaf af. Je laat het ons vast wel weten als je eenmaal iets mag zeggen, toch?
Absoluut! Op social media loopt iedereen ook al te springen…

Mooi! Ondertussen ben ik alweer bij mijn laatste vraag aangekomen, het plichtsgetrouwe: zou je nog wat kwijt willen aan onze lezers?
Ik hoop dat jullie de ep leuk vinden en dat jullie net zoveel plezier ervaren bij het luisteren als wij hebben gehad bij het maken! Ik hoop ook dat we elkaar op een of andere manier weer een keer mogen zien als het mag van Corona, daar kijk ik naar uit.

Wij kijken daar ook erg naar uit. Maar tot die tijd kan ik alleen maar zeggen: blijf veilig, heel veel succes met je nieuwe plannen en nogmaals bedankt voor dit interview!
Jij ook bedankt!

Tot ziens!
Doei!