Nederland is altijd al een belangrijk land geweest voor de symfonische rock. Buitenlandse artiesten achten onze progkennis hoog en vele bands hebben hun hoogste verkoopcijfers in Nederland. We zijn lang niet zo kritisch ten aanzien van symfonische rock geweest als bijvoorbeeld Groot-Brittannië en België. Kortom: Nederland is als het ware vaak een ‘doorbraakland’ geweest voor vele symfo-acts uit het verleden.Maar hoe zit het met ons eigen erfgoed? Wat hebben we zelf als Nederlanders bijgedragen aan deze stroming gedurende de veertig jaar dat symfonische rock bestaat? Met andere woorden, wat was ons beste exportproduct op het gebied van de prog?

Niet alleen een groot deel van ons recensententeam boog zich over deze vraag (zie daarvoor de Oranje-suggesties), vele Progwereld-lezers hebben via een speciaal stemformulier hun Nederprog Top 5 ingezonden en op basis daarvan stelden wij een top 50 samen. Kijkend naar de lijst, geloven we dat deze een uitstekend overzicht is van het beste dat Nederland te bieden heeft.

De Wereldse Toen – Oranje Editie
(klik hierboven voor de volledige lijst)

Nederland is weliswaar altijd een vrij belangrijk land geweest voor de prog, maar zo heel veel groepen heeft ons kikkerlandje nu ook weer niet voortgebracht. Daarom is het ook niet verwonderlijk dat groepen als Kayak (6 cd’s in de lijst), Focus (4) en Supersister (3) vaak voorkomen, terwijl ook Ayreon zich mag verheugen met 4 noteringen (eigenlijk 5, als je Star One meetelt). Verrassend zijn ook de hoge ogen die Knight Area, Casual Silence en Ricocher gooien, wat aan de ene kant een actieve fanclub toont en aan de andere kant dat er wel degelijk klassieke prog ontstaat de laatste jaren.

Wat ook enorm opvalt is dat de platen of erg oud (1969-1974) of heel recent (vanaf 1998) zijn. Zou men een grafiek op jaartallen maken, dan zou er een enorm dal ontstaan in de periode 1978-1997 (met Tower, Cliffhanger en Egdon Heath als prettige verrassingen). 

De voorzichtige conclusie is dat het wereldwijde verval van de symfonische rock zich eerder inzette in Nederland en vervolgens ook weer later op gang kwam. Ook moet daarbij meegeteld worden dat sommige symfonische formaties, zoals Kayak en Earth and Fire behoorlijk commercieel werden eind jaren zeventig. Wat Kayak betreft is het prettig te zien dat hun nieuwe, op hun symfonische verleden teruggrijpende, koers enorm gewaardeerd wordt door fans van het genre, gezien de no.2 positie van “Merlin: Bard Of The Unseen” uit 2003.

Het is een prachtige lijst klassiekers geworden, waar we ons zeker niet voor hoeven schamen. Er is respect voor oude werken, samen met een honger naar nieuw werk. Precies ook zoals we bij Progwereld te werk gaan: zonder het oude te vergeten en kijkend naar nieuwe ontwikkelingen binnen de prog in Nederland.

En waarom doen wij vaak zulke polls? Simpel. Om nieuwe, jonge progfans te laten zien wat wij met z’n allen als essentieel beschouwen, zodat een duik in het verleden beloond wordt. En ook om oude, misschien vastgeroeste luisteraars te tonen dat ook vandaag de dag nog prachtige symfonische rock wordt gemaakt. Prog leeft in Nederland en daar is de Oranje Editie, fijn gepresenteerd op Koninginnedag 2005, een tastbaar bewijs van. Doe er je voordeel mee!


Oranje suggestie van:
Christian Bekhuis

Band: Earth And Fire
Album: Song Of The Marching Children
Jaar: 1971

Uit de recensie:
“Op “Song Of The Marching Children” is het Earth And Fire gelukt om – hoewel waarschijnlijk beïnvloed door het vroege werk van King Crimson en Genesis – al heel snel aansluiting te vinden bij de grondleggers van de symfonische rock, waardoor ze zeker in Nederland tot één van de voorlopers werden.”

Lees meer hier

finch.jpg
Oranje suggestie van:
Frans Schmidt

Band: Finch
Album: Glory Of The Inner Force
Jaar: 1975

Uit de recensie:
“Met zijn eersteling levert het kwartet een dijk van een plaat af, waarop de band in vier middellange instrumentale composities een samenraapsel weet te realiseren van Canterbury, fusion en progressieve rock.”

Lees meer hier


Oranje suggestie van:
Ton Veldhuis

Band: Tower
Album: Titan
Jaar: 1982

Uit de recensie:
“De muziek is een paring tussen het symfonische in E.L.O. (ten tijde van het album “Time”) en de doordachte pop van Kim Wilde (denk aan Cambodia). Symfonische poprock met een commercieel randje.”

Lees meer hier


Oranje suggestie van:
Dick van der Heijde

Band: Wings Of Steel
Album: Homesick
Jaar: 1992

Uit de recensie:
“Naar mijn weten zijn er in de progscene maar twee albums waar een koe op staat afgebeeld.”

Lees meer hier


Oranje suggestie van:
Rob van Oosten

Band: Elegy
Album: Supremacy
Jaar: 1994

Uit de recensie:
“Duidelijk is dat deze band met het uitbrengen van dit album een graantje probeert mee te pikken van de stijgende populariteit van Dream Theater.”

Lees meer hier


Oranje suggestie van:
Joost Boley

Band: Lemur Voice
Album: Insights
Jaar: 1996

Uit de recensie:
“De band was er in geslaagd om een contract los te peuteren bij een, op het gebied van de progressieve muziek, vermaarde platenmaatschappij.”

Lees meer hier


Oranje suggestie van:
Markwin Meeuws

Band: The Gathering
Album: How To Measure A Planet?
Jaar: 1998

Uit de recensie:
“Men schakelt gelijk vier versnellingen terug en schrikt de metalwereld op met het uitbrengen van de meest rustige plaat uit hun oeuvre. Met de onderhuidse spanning die dat creëert, ligt de muzikale stijl van deze band ineens akelig dichtbij groepen als Radiohead of zelfs Massive Attack.”

Lees meer hier