Airbag: “Een eigen identiteit dankzij downloaden”

Datum: 21 september 2010
Interview: Hans Ravensbergen en Hans Teunissen
Bandfoto: Hans Ravensbergen

Zelden verwierf een groep meer bekendheid vanwege het downloaden dan het Noorse Airbag. De website van de groep stond maandenlang roodgloeiend. Het debuutalbum “Identity” ontving wereldwijd applaus met hun sterk aan Pink Floyd denkend geluid. Op 21 augustus 2010 was de groep ’top of the bill’ op het Slottsskogen Goes Progressive festival in het Zweedse Gothenburg. Op die plek onderwierp Progwerelds vliegende brigade alle groepsleden aan een vraaggesprek over downloaden en het hebben van een eigen identiteit.

Van wie kwam destijds het idee om jullie muziek als legale download aan te bieden?
Het was niet speciaal het idee van een van ons. Het was meer een collectief idee. We vonden het de enige logische manier om onze muziek bij zoveel mogelijk mensen onder de aandacht te brengen.
De eerste ep was eigenlijk een demo die we wilden aanbieden aan platenlabels, maar we vonden de kwaliteit goed genoeg om die ook zelf uit te brengen. Daar hebben we onze MySpace website en onze eigen website voor gebruikt en dat is een groot succes geworden. Daarom hebben we de tweede ep op dezelfde manier uitgebracht.

Ik dacht zelf dat wanneer het een idee van een specifiek groepslid was hij daarna vast gelijk uit de groep gegooid zou zijn, dat idee heeft jullie immers kapitalen gekost…?
Gelach alom (HR). Nou nee hoor, zo hebben we nooit gedacht. Uiteindelijk is het met het gratis downloaden een heel andere kant op gegaan. We hebben van tevoren nooit op deze manier aan de financiën of het mislopen daarvan gedacht. Het was ons alleen te doen om het creëren van bekendheid. Alleen was onze platenmaatschappij er achteraf gezien niet zo blij mee, ha ha. Maar dat namen we maar voor lief.

In hoeverre hebben de legale downloads volgens jullie positief bijgedragen aan de verkoop van “Identity”? En aan de naamsbekendheid van Airbag?
Het heeft ons absoluut geholpen om bekender te worden. Die ep’s hebben dan ook gediend als een marketinginstrument voor “Identity”. Tot nu toe hebben we 30% van de totale verkoop digitaal verkocht, wat normaal is voor zo’n album. De downloadacties hebben er dus zeker positief aan bijgedragen dat onze naam bekender is geworden.

Jullie worden behoorlijk geassocieerd met Pink Floyd. Wat vinden jullie hiervan en stoort het jullie?
Daar hebben we helemaal geen moeite mee. De meeste groepen worden gerefereerd aan andere muziek. Pink Floyd is een van de grootste en bekendste groepen, dus wanneer je muziek en zeker de toetsen en het gitaarspel daarmee worden vergeleken is dat helemaal niet slecht natuurlijk.

Wat vinden jullie van iemand als Nick Barrett die een fel  tegenstander is van illegaal downloaden en Martin Orford, die zelfs vanwege het illegale downloaden uit de muziekwereld is gestapt.
We denken dat ze aan het vechten zijn maar die oorlog gaan verliezen. Het is nu eenmaal de toekomst dus doe mee of haak af.

Zijn zij en al die andere artiesten en groepen nu zo dom of zijn jullie zo slim?
Iedereen barst in lachen uit (HR). Nee hoor, ze zijn alleen maar ouder. Het past meer bij de jonge generatie zoals wij. Het is nu niet meer zoals 20 of 30 jaar geleden wanneer het normaal was dat je met muziek maken geld verdiende. Wij realiseren ons dat je met muziek maken niet meer primair geld kunt verdienen. Wij zijn helemaal op nul begonnen en hebben onze muziek als marketinginstrument gebruikt. Eerlijk gezegd hebben we helemaal niet aan geld verdienen gedacht. We zien muziek allemaal als liefhebberij, we hebben allemaal betaalde banen dus de noodzaak om met muziek maken geld te verdienen is er niet. Voor beroepsmuzikanten als Nick Barrett en Martin Orford ligt dat heel wat anders. We hebben ons ook niet als doel gesteld om professioneel te worden, daarvoor zijn wij weer te oud, ha ha. Als je in dit genre bekend of rijk wilt worden moet je daarvoor een heleboel opgeven. Dan leef je maanden in een bus en eet je droog brood bijvoorbeeld.
Tot nu toe zijn we erg tevreden met hoe het allemaal verloopt. We weten ook wel dat we geen popsterren zijn die vroeg of laat op MTV komen. We zien wel wat er op ons afkomst en willen ook niet overhaast bezig zijn. We zijn ook niet ambitieus wanneer het gaat om geld of beroemdheid.

Vertel eens wat meer over jullie succesvolle cover van Arnold Layne.
Het was een bijdrage aan een wedstrijd via internet. Oorspronkelijk wilden we daar niet aan meedoen want we waren al een Pink Floyd coverband en vonden het idee niet bij ons passen. Maar vlak voor het verstrijken van de deadline dachten we: waarom niet? We hebben het nummer toen live in onze studio opgenomen en hebben het ingestuurd en dat is best wel leuk uitgepakt. Als Airbag spelen we covers als Arnold Layne niet live omdat het publiek ons dat nooit gevraagd heeft, tenminste niet als Airbag. We willen deze nummers ook echt gescheiden houden van ons eigen werk. Daarnaast willen we herinnerd worden als Airbag en niet als die groep die Pink Floyd nummers speelt.

Begin 2010 speelden jullie in Zoetermeer. Mijn collega van Progwereld vond jullie nogal onwennig op het podium staan. Zijn jullie je daarvan bewust en wat doen jullie eraan om de performance te verbeteren? Of vinden jullie het niet zo belangrijk.
Het klopt best wat daarover gezegd en geschreven is. We speelden tot dan toe eigenlijk alleen maar in Noorwegen en in een vertrouwde omgeving. Normaal hebben we ook een groot scherm met filmbeelden en projecties, die waren er toen niet. Alle aandacht was op ons gevestigd wat we ons toen realiseerden. Een eigenlijk zijn we ook meer een studioband dan een liveband, dat zullen we denken we ook nooit worden. Daarnaast was het podium en het aantal bezoekers het grootste waarop en waarvoor we hebben gespeeld. Verder was dat optreden het eerste met onze nieuwe drummer waarmee we slechts twee weken geoefend hadden. Overigens zijn we bezig om wat nieuwe optredens in Nederland te plannen voor begin 2011.

Wat doen jullie in het dagelijks leven? Waar verdienen jullie je brood mee?
We hebben allemaal vrij normale beroepen. Niemand van ons is professioneel werkzaam in de muziek. Misschien alleen Björn Riis, want die heeft een muziekwinkel en verkoopt gitaren. Asle Tostrup is grafisch ontwerper en heeft ook de hoes van “Identity” ontworpen. Verder hebben we twee ICT-ers in de groep, dat zijn Andres Hovdan en Jörgen Hagen. Onze nieuwe drummer Henrik Fossum is maatschappelijk werker.

Valt een populairder wordende groep als Airbag te combineren met jullie privéleven?
Dat gaat tot op heden prima. We komen een keer per week bij elkaar om te oefenen en verder werkt iedereen thuis afzonderlijk aan zijn vaardigheden. En natuurlijk maakt internet het ons gemakkelijk om muziek en ideeën uit te wisselen. We hebben wel plannen om een gezamenlijke studio neer te zetten. Ook wanneer we misschien bekender en groter worden blijven we het zien als een hobby. Daarin moet je gewoon steun krijgen van je gezin en moet je daarmee ook overleggen. Wanneer we onze betaalde banen opgeven moet de muziek eerst heel wat geld gaan opleveren. Rekeningen moeten immers gewoon betaald worden. Maar het is natuurlijk gaaf en een droom wanneer je beroepsmatig met muziek je geld kunt verdienen. Voorlopig is het alleen leuk om daarover te dromen.

Heeft “Identity” jullie een eigen identiteit gegeven?
Ja, dat is zeker. Vrijwel alle recensies zijn positief, we lezen ze zoveel mogelijk allemaal. Sommige moet je eerst vertalen. We hadden geen specifieke verwachtingen van “Identity”. Wanneer we er 1000 van zouden verkopen zouden we dat al geweldig vinden. Maar inmiddels zitten we al op meer dan het drievoudige daarvan. We zien ons zelf niet als progband maar meer als classic rockband. Bij de persberichten wilden we ons zelf ook geen etiket opplakken maar dat overlaten aan het publiek. Maar omdat je het toch iets moet noemen hebben we er classic rockmuziek van gemaakt.

Zijn jullie al bezig met een opvolger van “Identity” en wat kunnen we daarvan verwachten?
We zijn bezig met het schrijven van nieuwe nummers voor een album dat ergens in 2011 moet uitkomen. We zijn zeer tevreden met wat er al ligt, al zijn we het nog verder aan het uitwerken. Uiteindelijk moet de tweede cd beter worden dan de eerste. Je moet bedenken dat de meeste nummers op “Identity” al meer dan vijf jaar oud zijn. Het tweede album zal dan ook best anders klinken. Wat betreft het schrijfproces komen de basisideeën voornamelijk van Björn Riis. Die schrijft alles (teksten en muziek) thuis en wisselt zijn ideeën dan met de anderen uit.

Wat doen jullie over 15 jaar?
Of we doen wat we nu doen of we doen helemaal niets of leven en wonen misschien als rijke muzikanten in New York, ha ha.

Bij Progwereld willen we een Noorse avond organiseren. Hoe zou die avond er volgens jullie uit moeten zien?
Iedereen moet eerst lang nadenken (HR). Natuurlijk Gazpacho, wij en ook Magic Pie.

Hebben jullie contact met andere Noorse groepen en naar wat voor muziek luisteren jullie zelf?
We luisteren heel weinig naar andere bands en andere progmuziek. Björn is al vanaf dat hij in de luiers zat een groot fan van Kiss. Jörgen draait veel Marillion en Porcupine Tree.

Welke vraag hebben jullie gemist  en welke vraag hebben we gelukkig niet gesteld?
Nee, we hebben geen bepaalde vraag gemist. Dit is pas ons derde interview dus hebben we nog weinig ervaring met bepaalde vragen. Dan voert de groep even overleg met manager JT (HR) en wil men wat uitleggen over de hoes van “Identity”. Het oog op de hoes zien we als identiteit en een poort naar de hersenen. Het gelaagde in het ontwerp kwam uit een kinderboek waar je vaak van dit soort dingen aantreft. Omdat we niet genoeg budget hadden voor een apart cd-doosje hebben we het op deze manier met een soort slipcase opgelost. Het ontwerp komt ook voort uit de teksten en de titel die we de cd wilden geven. Het hoesje moest op een bepaalde manier ook wat opvallen want zoveel cd’s kopen de mensen niet meer. Het heeft ook een bepaalde aantrekkingskracht. Nee, we hebben helemaal niet gedacht aan het oog als bijvoorbeeld ‘Eyedentity’.

Waar komt de bandnaam vandaan?
Die komt van het album “OK Computer” van Radiohead. We maken de groep er op attent dat in Nederland iedereen Airbag in zijn auto heeft… (HR). Er schijnt nog een groep te zijn die Airbag heet, die komt vaak bovendrijven in de iTunes winkel. Ze maken punkrock. Maar verder hebben we daar geen last van.

Wat is jullie boodschap aan Progwereld en haar lezers en bezoekers?
Iedereen erg bedankt voor het kopen van onze cd en het luisteren naar onze muziek. We hopen dat jullie allemaal naar onze optredens komen.