“Anima Mundi: Caribische progrock vanuit de ziel van de wereld”

Redactie: Hans Ravensbergen
Fotografie interview: Marcel Haster
Datum: 12-07-2011

In het najaar van 2010 kwam ik in contact met Roberto Diaz van Anima Mundi. Ik kreeg toen de gelegenheid om hem per e-mail een aantal vragen te stellen. Zeven maanden later ontmoette ik Roberto en de bandleden in levenden lijve. Het sprak haast vanzelf dat ik met hem in gesprek zou gaan om nog meer te weten te komen over deze warme en sympathieke Cubanen. Voorafgaand aan het optreden en na een fors uitgelopen soundcheck in De Lakei op 18 juni 2011 sprak ik onder toeziend oog en luisterend oor van manager Suze Merlin met Roberto (RD) en zanger Carlos Sosa (CS), de twee bandleden die de Engelse taal het best beheersen. Zowel mijn ontmoeting als het gesprek hebben een onwisbare indruk bij mij achtergelaten. En dan spreek ik nog niet eens over het magistrale optreden. Deze indruk was kennelijk zo groot dat mijn opnameapparaat een groot deel van het interview dienst weigerde. Ik houd het maar op het charisma van deze warme persoonlijkheden… Shit happens but memories stay!

Wie heeft de bandnaam Anima Mundi gekozen (een Latijns woord wat staat voor ‘wereldziel’)? Wat is de reden om deze naam te kiezen?
RD: De keuze voor deze naam komt van mij. Je zegt het al dat anima mundi vrij vertaald staat voor de ziel van de wereld. Gelet op mijn (onze) spirituele achtergrond en het feit dat wij muziek willen maken voor heel de wereld vond ik dit een passende naam. Het spreekt dan ook vanzelf dat ik en andere bandleden zeer geïnteresseerd zijn in (Griekse) wijsbegeerte en filosofie.

Anima Mundi wordt in Cuba officieel erkend door de “Cuban Institute Of Music”. Ook zijn jullie lid van de “Cuban Agency Of Rock”. Kan je uitleggen wat dit voor organisaties zijn?
RD: Je hebt het Cuban Institute Of Music, wat eigenlijk een organisatie is die rechtstreeks onder onze overheid valt. Bij dit instituut zijn meer dan 15.000 Cubaanse muzikanten aangesloten. Het zijn hoofdzakelijk professionals die uiteenlopende genres spelen zoals jazz, pop, traditionele muziek, salsa, rumba en ga zo maar door. Veel van deze muzikanten zijn ook buiten Cuba beroemd. De Cuban Agency Of Rock maakt onderdeel uit van het instituut maar richt zich meer op rockmuziek. Een genre dat overigens sterk in de minderheid is en op Cuba geen populair aanzien heeft. Wij zijn in Cuba zelfs de enige groep die progressieve rockmuziek maakt.

In 2005 hadden jullie hoog muzikaal bezoek van Rick Wakeman. Hebben jullie zijn optredens bezocht? Hoe hebben jullie dat ervaren?
RD: Uiteraard herinneren wij ons dat nog erg goed. We waren bij deze optredens aanwezig. Het waren er in totaal drie. Je kent ongetwijfeld het nummer Merlin The Magician waarbij Rick Wakeman het publiek in gaat met zijn keytar. Bij het optreden wat niet gefilmd is, haalde hij onze toetseniste Virginia Peraza uit het publiek en mocht zijn keytar vasthouden waar hij vervolgens op speelde. Nee, hij wist niet dat Virginia zelf ook toetsen speelt en een groot fan van hem is. Of hij dat nu wel weet? Nee hoor, nog steeds niet, ha ha.

Jullie zijn nu twee weken in Europa. Hoe is dat bevallen en voldoet het aan jullie verwachtingen?
RD: Daar kan ik heel kort over zijn: ja! Het bezoek is ons tot nu toe zeer goed bevallen. We voelen ons zelfs al voor een deel Europeaan, haha. We zijn door iedereen erg hartelijk en vriendelijk ontvangen.

Ik heb zelf het idee dat de aandacht die jullie gekregen hebben, jullie nogal heeft overvallen…
RD: Dat valt eigenlijk wel mee. We hebben inderdaad veel aandacht gekregen, maar van tevoren wisten wat we gingen doen. We waren dus goed voorbereid. De aandacht heeft ons dan ook niet overvallen.

Wanneer jullie terug zijn in Cuba, zal er dan voor jullie veel veranderd zijn na deze tour?
RD: Voor ons zal er wel wat veranderd zijn. We nemen de ervaringen mee terug. De situatie en de omstandigheden op Cuba zullen niet veranderd zijn.

Jullie wens is om ook in de Verenigde Staten te gaan optreden. Op een festival als NEARfest of ROSfest zouden jullie niet misstaan… Of ligt dat anders voor Cubaanse muzikanten?
RD: Dat is inderdaad een heel grote wens. Maar het zal je duidelijk zijn dat de politieke verhoudingen tussen mijn land en de Verenigde Staten het lastig maken dit te realiseren.

Ik lees alleen maar lovende recensies over “The Way”. Wat heeft dat met jullie gedaan?
RD: Wat denk je? Daar zijn we erg blij mee.

Centraal op dit album staat Spring Knocks On The Door Of Men. Een wat bijzondere titel vind ik. Waar gaat dit nummer over?
RD: Het gaat over een heel oude legende die de ronde doet naar aanleiding van een lang geleden gevonden oud manuscript. Andere verhalen doen de ronde dat dit ‘verhaal’ bij ons is gebracht door een helderziende uit de historie. De legende gaat over de verbinding van het menselijk bestaan en de krachten van het universum. Deze legende en ook dit nummer zijn heel belangrijk voor ons.
Het gaat over een personage die ‘Spring’ genoemd wordt en staat voor de moeder van de aarde. Ze heette zo omdat zij de kracht had om alles wat bestond te transformeren. Ze daalde neer op aarde en klopte aan op de onzichtbare deuren van de uitverkorenen om ze vervolgens mee te nemen op een reis naar boven. We hebben deze legende vertaald naar dit uit vijf delen bestaande nummer op “The Way”.

Dan mengt Carlos Sosa – met een bescheiden verontschuldiging voor zijn interventie – zich voor het eerst in het interview (HR).

CS: In de progressieve rock muziek van lang geleden was er een tendens waarin liefde voor de natuur, veranderingen en experimenteerdrift en warme geluiden hoogtij vierde. Ik vind dat deze aspecten voor een groot deel helaas zijn verdwenen. Ik vind het belangrijk dat deze onderdelen weer deel uit gaan maken van de muziek. ‘Spring’ in dit nummer betekent veel voor mij, het heeft voor een deel mijn leven veranderd en bijgedragen aan mijn ontwikkeling en volwassenheid. Ik vind het ook belangrijk dat we op zoek blijven gaan naar nieuwe geluiden vermengd met culturele invloeden.

De verwachtingen voor het vierde album zijn nu enorm hoog. Geeft dat voor jullie een druk en wanneer gaat dit album er komen?
RD: Nee, het maakt ons eerder zekerder van onszelf. Toen we begonnen met muziek te maken op Cuba waren we erg geïsoleerd en hadden we ook geen materiaal om mee te vergelijken. Nu is dat voor een deel veranderd. De muziek die wij nu maken kan door iedereen beluisterd worden en we krijgen nu de kans om hier live op te treden. Dat is een grote verandering. Als muzikant zijn wij ook gegroeid. Daarom is het eigenlijk een stuk gemakkelijker geworden om nieuwe muziek en een nieuw album te maken.
CS: We zijn bezig met het schrijven van nieuwe nummers en enkele nummers voor het vierde album zijn al gereed. Ieder groepslid levert ook zijn of haar bijdrage aan nieuwe nummers waardoor het een album van ieder groepslid zal gaan worden.
RD: Virginia (Peraza) levert voornamelijk de muzikale ideeën aan en houdt zich wat minder bezig met de teksten. Eigenlijk hebben we al genoeg materiaal voor drie albums. Voor het eerstvolgende album hebben we een concept in gedachten. Daarnaast willen we ook een album gaan uitbrengen dat representatief is voor de beginperiode van Anima Mundi. Dat zijn nummers uit 1996 en 1997 die nog nooit eerder zijn opgenomen.

Is er een mogelijkheid dat jullie eerste album “Septentrion” opnieuw wordt uitgebracht?
RD: Ik denk het niet. De hele situatie in Cuba maakt het erg lastig om dat te realiseren.

Gaan we jullie hier in Nederland nog eens terugzien? Is men in Cuba op de hoogte wat jullie hier doen?
CS: (Lachend, HR) We hopen het zeker! Het is voor ons belangrijk om ons als groep verder te ontwikkelen. Een aantal leden van de groep is nog jong en we leren nog steeds, dat is erg belangrijk. In Cuba is dat wat anders, want we zijn in ons land de enige progband.
CS: Een heleboel groepen in Cuba zijn erg blij voor ons dat wij dit kunnen en mogen doen. We zijn de eerste rockband die buiten Cuba optreedt. Iedereen is erg blij voor ons en via YouTube zal ook op Cuba duidelijk worden wat wij hier doen.
RD: In Cuba draait alles om Latijnse muziek. Progrock is totaal onbelangrijk en ik denk dan ook dat maar weinig mensen weten wat we doen. Maar ze zijn wel trots dat wij deze tour kunnen doen.
CS: In de jaren tachtig was er een andere progband op Cuba die drie albums heeft gemaakt. Daar bestond toen weinig interesse voor en inmiddels maken ze alleen nog maar popmuziek.

Heb je nog een boodschap voor de Progwereld-lezers, of iets leuks wat je wilt delen?
RD: Wij houden van jullie! Het is wonderbaarlijk. Bedankt voor alles, we zijn zo blij dat we hier kunnen zijn en met alle support van het geweldige publiek en natuurlijk jullie die ons ook geholpen hebben. Europa heeft een schat aan cultuur al is deze anders dan in andere werelddelen. Wat betreft progrock is Europa een paradijs waar jullie zuinig op moeten zijn. Bij ons is dat heel anders. Hier in Europa zijn ook websites en bladen die progressieve rock ondersteunen en die dit genre in leven houden.